เตือนๆกันนะครับ สำหรับนักปั่นสายดึก และท่านที่ชอบขี่ลุยฝน
คือเมื่อวานอากาศครึมๆพอมีแดดนิดๆ ผมเลยถือโอกาศออกไปปั่นจักรยานข้างนอก เพราะเบื่อขี่เทรนเนอร์อยู่บ้าน
ออกค่อนข้างจะค่ำละครับ เกือบๆทุ่มละ ออกได้ซักพัก ฟ้าเริ่มแลบ ปั่นมาได้อีกระยะฝนมันก็ตกจนได้
ตกหนักใช้ได้เลยครับ แต่เวลาปั่นแล้วฝนตกนี่ผมชอบครับ เย็นสบายดี ก็ปั่นต่อไปเรื่อยๆชิดซ้ายไปตามปรกติครับ
เรื่องระทึกเกิดขึ้นช่วงจะขึ้นสะพานข้ามแม่น้ำ ซึ่งอีกอีก5-6กิโลจะถึงบ้าน ผมก็ยืนโยกเนิบๆขึ้นสะพานไปตามปรกติ
ช่วงนั้นฝนก็ยังตกอยู่ และเวลาก็ปาไปเกือบๆ2ทุ่มละครับ "ช่วงเกือบๆจะถึงกลางสะพาน ผมสังเกตุแสงไฟรถสาดมาด้านหลัง
ด้วยความเคยชินเราก็หลบเข้าซ้ายตามปรกติ แต่ชั่วพริบตา ไม่ทันได้ชิดขอบทางละครับ ตู้ม!! โลกหมุน ผมถไหลไปตามพื้นถนน 4-5เมตร
ตาเหลิบไปเห็น มอไซค์คันนึงพร้อมคนขี่กลิ้งแซงจักรยานผมไปราว 10-20 เมตรได้ .. - -"
พอลุกขึ้นยืนสำรวจตัวเองพบว่าข้อศอกซ้าย ถลอกเลือดอาบ กางเกงฝั่งซ้ายขาด ก็ถือว่าไม่เป็นไรมาก เลยยกจักรยานพิงไว้แล้วเดินไปช่วย
พี่มอไซค์ พี่เค้าก็ลุกขึ้นมายืนทำท่าจุกๆ ผมก็ช่วยยกมอไซค์เค้าขึ้นตั้ง ผมถามเค้าว่าพี่มองไม่เห็นผมเหรอ (โมโหนิดๆ) เค้าก็ตอบแบบพูดไม่ค่อยชัดว่า "ไม่เห็นคับ เห็นอีกทีก็ชนละครับ" ผมก็ไม่รู้จะเอาอะไรจากเค้า เพราะรถเค้าก็เสียหายพอสมควร คุยกัน 2-3คำก็แยกย้าย
ผมเดินกลับมาสำรวจจักรยานตัวเอง ปรากฏว่าไม่เป็นอะไรมาก ล้อไม่คด ไม่มีรอยหัก ยุบ ฯลฯ เบาะด้านซ้ายถลอก กับยางซิฟเตอร์ซ้ายขาด
ที่สำคัญโซ่ขาดด้วย นึกในใจกูไม่น่าเลย แทนที่จะขี่เทรนเนอร์อยู่บ้าน (เข้าใจว่าที่รถไม่เป็นไรมากคงเพราะตอนชน แฮนด์มอไซค์เค้าคงเกี่ยวเข้าที่หลักอานผมพอดี)
อีก 5-6โล เข็นกลับก็ได้วะ ช่วงนั้นฝนก็ตกต่อเนื่อง ช่วงจะเข็นกลับสังเกตุว่าไฟท้ายผมดับไป ลองกดเปิดใหม่ปรากฏว่าไม่ติด
เลยนึกสมน้ำหน้าตัวเองว่าที่แท้ไฟท้าย
ไม่มีนี่เอง ถึงว่าเค้ามองไม่เห็น
(เข้าใจว่าแบตหมดกลางทาง) ก็จูงจักรยานเลือดอาบกลับบ้านไปทำแผลเองครับ
อยากฝากเตือนเพื่อนๆนักปั่นสายมืด นะครับ ไฟท้าย สำคัญมากกกๆ แต่ที่สำคัญกว่าคืออย่าลืมชาร์ตมันให้เต็ม
อีกอย่างคือ เรื่องปั่นลุยฝนนี่ถ้าจอดได้ก็จอดรอฝนหยุดดีกว่าครับ นึกสภาพตอนเราขี่มอไซค์ลุยฝนน่ะ ฝนมันเข้าตาเรานะ ถึงใส่หมวกกันน๊อคมันก็มองไรแทบไม่เห็น ยิ่งจักรยานไม่มีไฟท้าย ปั่นมืดๆกลางฝนนี่ เค้าไม่ได้ทันสังเกตุเราหรอกครับ นี่ดีนะที่เป็นแค่มอไซค์ ถ้าเป็นรถยนต์ผมคงเป็นผีเฝ้าสะพานไปแล้วล่ะ
เพิ่งโดนมอเตอร์ไซค์สอยตูดมาครับ
คือเมื่อวานอากาศครึมๆพอมีแดดนิดๆ ผมเลยถือโอกาศออกไปปั่นจักรยานข้างนอก เพราะเบื่อขี่เทรนเนอร์อยู่บ้าน
ออกค่อนข้างจะค่ำละครับ เกือบๆทุ่มละ ออกได้ซักพัก ฟ้าเริ่มแลบ ปั่นมาได้อีกระยะฝนมันก็ตกจนได้
ตกหนักใช้ได้เลยครับ แต่เวลาปั่นแล้วฝนตกนี่ผมชอบครับ เย็นสบายดี ก็ปั่นต่อไปเรื่อยๆชิดซ้ายไปตามปรกติครับ
เรื่องระทึกเกิดขึ้นช่วงจะขึ้นสะพานข้ามแม่น้ำ ซึ่งอีกอีก5-6กิโลจะถึงบ้าน ผมก็ยืนโยกเนิบๆขึ้นสะพานไปตามปรกติ
ช่วงนั้นฝนก็ยังตกอยู่ และเวลาก็ปาไปเกือบๆ2ทุ่มละครับ "ช่วงเกือบๆจะถึงกลางสะพาน ผมสังเกตุแสงไฟรถสาดมาด้านหลัง
ด้วยความเคยชินเราก็หลบเข้าซ้ายตามปรกติ แต่ชั่วพริบตา ไม่ทันได้ชิดขอบทางละครับ ตู้ม!! โลกหมุน ผมถไหลไปตามพื้นถนน 4-5เมตร
ตาเหลิบไปเห็น มอไซค์คันนึงพร้อมคนขี่กลิ้งแซงจักรยานผมไปราว 10-20 เมตรได้ .. - -"
พอลุกขึ้นยืนสำรวจตัวเองพบว่าข้อศอกซ้าย ถลอกเลือดอาบ กางเกงฝั่งซ้ายขาด ก็ถือว่าไม่เป็นไรมาก เลยยกจักรยานพิงไว้แล้วเดินไปช่วย
พี่มอไซค์ พี่เค้าก็ลุกขึ้นมายืนทำท่าจุกๆ ผมก็ช่วยยกมอไซค์เค้าขึ้นตั้ง ผมถามเค้าว่าพี่มองไม่เห็นผมเหรอ (โมโหนิดๆ) เค้าก็ตอบแบบพูดไม่ค่อยชัดว่า "ไม่เห็นคับ เห็นอีกทีก็ชนละครับ" ผมก็ไม่รู้จะเอาอะไรจากเค้า เพราะรถเค้าก็เสียหายพอสมควร คุยกัน 2-3คำก็แยกย้าย
ผมเดินกลับมาสำรวจจักรยานตัวเอง ปรากฏว่าไม่เป็นอะไรมาก ล้อไม่คด ไม่มีรอยหัก ยุบ ฯลฯ เบาะด้านซ้ายถลอก กับยางซิฟเตอร์ซ้ายขาด
ที่สำคัญโซ่ขาดด้วย นึกในใจกูไม่น่าเลย แทนที่จะขี่เทรนเนอร์อยู่บ้าน (เข้าใจว่าที่รถไม่เป็นไรมากคงเพราะตอนชน แฮนด์มอไซค์เค้าคงเกี่ยวเข้าที่หลักอานผมพอดี)
อีก 5-6โล เข็นกลับก็ได้วะ ช่วงนั้นฝนก็ตกต่อเนื่อง ช่วงจะเข็นกลับสังเกตุว่าไฟท้ายผมดับไป ลองกดเปิดใหม่ปรากฏว่าไม่ติด
เลยนึกสมน้ำหน้าตัวเองว่าที่แท้ไฟท้าย
อยากฝากเตือนเพื่อนๆนักปั่นสายมืด นะครับ ไฟท้าย สำคัญมากกกๆ แต่ที่สำคัญกว่าคืออย่าลืมชาร์ตมันให้เต็ม
อีกอย่างคือ เรื่องปั่นลุยฝนนี่ถ้าจอดได้ก็จอดรอฝนหยุดดีกว่าครับ นึกสภาพตอนเราขี่มอไซค์ลุยฝนน่ะ ฝนมันเข้าตาเรานะ ถึงใส่หมวกกันน๊อคมันก็มองไรแทบไม่เห็น ยิ่งจักรยานไม่มีไฟท้าย ปั่นมืดๆกลางฝนนี่ เค้าไม่ได้ทันสังเกตุเราหรอกครับ นี่ดีนะที่เป็นแค่มอไซค์ ถ้าเป็นรถยนต์ผมคงเป็นผีเฝ้าสะพานไปแล้วล่ะ