สวัสดีทุกท่านครับ  ผมเพิ่งสมัครสมาชิกใหม่  เพื่อจะเข้ามาขอคำแนะนำจากทุกท่านครับ

ผมเพิ่งหัดนั่งสมาธิโดยการกำหนดลมหายใจเข้า (พุทธ)  หายใจออก (โธ)  ตามแบบที่เคยเรียนตอนประถม  ก่อนนี้ไม่เคยคิดจะหัดมาก่อน  เพิ่งมาหัดได้3วันครับ  วิธีที่ผมฝึกคือ หายใจเข้าออก  ก็รู้ตัวว่าหายใจเข้า หรือออก  สั้นหรือยาว  แล้วก็ภาวนาพุทธโธไปด้วย  เวลาที่เผลอไปคิดเรื่องอื่น พอรู้ตัวปุ๊บ ก็กลับมาสนใจที่ลมหายใจอีก  โดยที่ไม่ได้เคร่งเครียดอะไร  ไม่ไปบังคับ  ปล่อยสบายๆ  ซึ่งผมเองก็รู้สึกผ่อนคลาย  สงบ  เบามากครับ  แต่พอนั่งไปซักพักจะเริ่มรู้สึกว่าหัวโยกไปมาซ้ายขวา  แล้วก็เหมือนว่าตัวเอียงไปทางซ้าย  เอียงมากๆ เอียงเหมือนตัวตะแคงอยู่  แล้วเหมือนจะจับทิศทางไม่ได้  มันเคว้งๆ  ซึ่งเป็นอะไรที่แปลกมาก  ซึ่งมาหาข้อมูลทางอินเตอร์เนท ก็ได้รู้ว่าเป็นอาการที่เรียกว่าปิติ(อยากถามด้วยครับว่ามันคืออะไร  เพราะในเวบไม่ได้อธิบายเลยครับ)  ที่นี้ปัญหาของผมก็คือพอมีอาการอย่างนี้แล้ว  รู้ข้อมูลแล้วว่ามันเป็นปกติ  แต่พอเกิดอาการอย่างนี้อีก  แล้วมันนั่งต่อไปได้ไม่นานเลยครับ  คือมันนั่งไปต่อไม่ได้อ่ะครับ  ผมต้องทำยังไงให้อาการนี้หายไป  หรือต้องทำยังไงให้นั่งสมาธิต่อไปได้อ่ะครับ  และสภาวะที่ผมไปถึงนี่คือ อุปจารสมาธิใช่มั๊ยครับ  อยากปฎิบัติให้ไปถึงปฐมฌาณ ที่สามารถนั่งได้นิ่งๆนานๆ  ผมต้องทำยังไงต่อไปครับ

ขอขอบพระคุณทุกท่านอย่างสูงที่กรุณาแนะนำครับ