เคยได้ยินคนบ่นกันว่าการปฏิบัติธรรมเป็นเรื่องยาก ไม่ว่าการ ทำทาน รักษาศิล บำเพ็ญภาวนา ล้วนยากและน่าเหนื่อยหน่าย ท้อแท้เสิยเหลือเกิน แท้ที่จริงแล้วการปฏิบัติธรรมเป็นเรื่องยากหรือไม่ครับ

หรือคุณ ๆ คิดว่าไง?

ผมทำอาชีพมัคคุเทศก์ วันๆพูดแต่เรื่องกิน เรื่องเที่ยว ประวัติศาสตร์ ไม่อยู่ในอรรถในธรรม ฟุ้งซ่านมากมาย เวลาจะขายทัวร์ก็ต้องวางแผนการพูด มีอภิชชา เพ่งเล็งอยากได้เงินในกระเป๋านักท่องเที่ยว รู้สึกเป็นอุปส

พระอาจารย์จวน กุลเชฏโฐ โปรดโยมมารดา พระอาจารย์จวนโปรดโยมมารดาว่า ให้ภาวนา  โยมมารดาของท่าน ได้ตั้งอกตั้งใจภาวนาเป็นอย่างดี และต่อมาได้เล่าเรื่องภาวนาให้ฟังว่า... ________

หมายถึงว่าภาวนาพุทโธไปเรื่อยๆตลอดชีวิตแต่ไม่พิจารณาอะไรแล้วก็ไม่ได้เดินจงกรมเดินเช้าขึ้นมามานั่งสมาธิวันละ 10 นาทีแล้วนอกนั้นภาวนาหมดตลอดทั้งวันอะรแบบนี่จำเป็นต้องมีครูบาอาจารย์มั้ย

ภาวนาไปไม่ถึงไหนเลยพิจารณาอสุภะย้ำๆเลยได้มั้ยแล้วจิตจะฟุ้งซ่านไหมถ้าพิจารณาอสุภะสลับลมหายใจทั้งๆที่จริงเพิ่งเริ่มจะภาวนานี่สามารถพิจารณาอสุภะสลับกับลมหายใจแล้วจิตจะฟุ้งไหม

ผมมีข้อสงสัยอย่างหนึ่งครับภาวนาพุทโธทำไมนอนไม่หลับแต่มาจับอานาปานสติทำไมนอนหลับตอนภาวนาพุทโธใหม่ๆก็นอนหลับปกตินะแต่ตอนนี้ไม่หรือคำบริกรรมอื่นๆเช่นสัมมาอะระหังหรือคำบริกรรมที่ใช้ที่เป็นอารมณ์คิดเอากลับ