เมื่อวิไลรัมภา...คือนางเอก (๗)
สำหรับฉากเปิดตัวนายร้อยอากาศโทปารัญ สุภาริญ...
ขอย้ำว่า เขาคือผู้ชายที่อยากมาเดินโฉบอวดโฉมหล่อออร่าพุ่งกระจายใส่หน้าอยู่แถวๆ โต๊ะสนุ้ก เราเลยจับมาเป็นพระเอก ตามตอแยวิไลรัมภาของเราซะเลย
สำหรับตอนนี้ ฟ้าเบื้องบนเหมือนรู้ชะตากรรมของวิไลรัมภา ในเมื่อ “หนุ่มราชสกุลแท้” ด้วยกันไม่สน เชอะ! สวรรค์ส่งนางฟ้าปีกหักของเราไปตกลงคฤหาสน์ของพ่อหนุ่มทายาทมหาเศรษฐีใหม่ก็ได้ เร้าใจกว่าเยอะ
(สำหรับคนที่ชอบน้องเอสเธอร์ก็นึกหน้าไว้นะคะ เพราะน้องมีมุมหน้าแบบเด็กเด๋อๆ ด๋าๆ ถ้าไม่ทำผมแต่งหน้าจัด)
ในเมื่อคุณชายรณพีร์สมยอมรับเป็นลูกชาวนาที่พิจิตรได้
ม.ล.วิไลรัมภาก็เล่นเป็นครูสาว เข้าไปทำงานในคฤหาสน์เศรษฐีใหม่ได้เหมือนกัน
ริมถนน กลางพระนคร
นายร้อยอากาศโทปารัญ สุภาริญ กำลังหงุดหงิดกับการจราจรที่ไม่เป็นใจให้เขาขับรถตรงกลับบ้านเร็วสมใจ ด้วยร่างกายที่อ่อนล้าหลังไปปฏิบัติหน้าที่ยังต่างจังหวัดตลอดอาทิตย์ ใจจึงแล่นไปถึงอ่างอาบน้ำเย็นๆ กับห้องนอนแสนสบายที่บ้านตั้งนานแล้ว
ทว่าแวบเดียวที่วงหน้าของหญิงสาวคนหนึ่งตัดผ่านกระจกข้างหน้ารถ เขาตัดสินใจหักเลี้ยวออกจากเส้นทางที่ควรมุ่งตรงไปข้างหน้า ตามร่างของหล่อนที่เลี้ยวหายไปจากสายตาที่มุมตึก เขาพยายามขับจี้ตามร่างนั้นท่ามกลางกระแสรถติดยาวเหยียดในย่านการค้า ขณะจับจ้องที่ร่างด้านหลังหญิงสาวในชุดสวยเฉี่ยวไม่ให้คลาดสายตา จนกระทั่งร่างนั้นหายเข้าไปในห้างหยกฟ้า
ไม่มีเวลาลังเลแล้ว ร้อยโทปารัญเร่งโฉบรถเข้าจอดข้างทาง ทิ้งรถยนต์คันหรูไว้ตรงนั้นทั้งที่รู้ว่าหนีไม่พ้นต้องโดนใบสั่งแน่ๆ
นายทหารอากาศไล่ตามหญิงสาวเข้ามาในบริเวณห้างสรรพสินค้าที่ลูกค้าขวักไขว่ กึ่งเดินกึ่งวิ่ง
ตามหาเจ้าของเสี้ยวหน้าที่ดึงดูดเขาจนมาถึงที่นี่ ยังไงก็ต้องขอเห็นหน้าผู้หญิงคนนั้นชัดๆ สักทีสิน่า
แต่เธอผู้นั้นเดินดิ่งเข้าห้องน้ำ พ้นจากสายตาที่ลอบตามมาเรียบร้อยแล้ว
ภายหลังจากเปลี่ยนเครื่องแต่งกายเป็นชุดกระโปรงแบบพื้นที่สุด และใบหน้าที่บรรจงแต่งอย่างหยาดเยิ้มถูกลบทิ้งเหลือเพียงผิวเนื้อแท้แล้ว หม่อมหลวงวิไลรัมภาก็ก้าวขาฉับๆ พุ่งออกจากห้างหยกฟ้าไปยังจุดหมายต่อไป
เวลานั้นหล่อนไม่รู้เลยว่าตัวเองได้ทิ้งชายคนหนึ่งให้เที่ยวเดินวนตามหาไว้เบื้องหลัง
ขณะนี้ ม.ล.วิไลรัมภา เทวพรหมมายืนตรงหน้าบ้าน “สุภาริญ” อันเป็นที่หมายแล้ว
เมื่อวิไลรัมภา...คือนางเอก
สำหรับฉากเปิดตัวนายร้อยอากาศโทปารัญ สุภาริญ...
ขอย้ำว่า เขาคือผู้ชายที่อยากมาเดินโฉบอวดโฉมหล่อออร่าพุ่งกระจายใส่หน้าอยู่แถวๆ โต๊ะสนุ้ก เราเลยจับมาเป็นพระเอก ตามตอแยวิไลรัมภาของเราซะเลย
สำหรับตอนนี้ ฟ้าเบื้องบนเหมือนรู้ชะตากรรมของวิไลรัมภา ในเมื่อ “หนุ่มราชสกุลแท้” ด้วยกันไม่สน เชอะ! สวรรค์ส่งนางฟ้าปีกหักของเราไปตกลงคฤหาสน์ของพ่อหนุ่มทายาทมหาเศรษฐีใหม่ก็ได้ เร้าใจกว่าเยอะ
(สำหรับคนที่ชอบน้องเอสเธอร์ก็นึกหน้าไว้นะคะ เพราะน้องมีมุมหน้าแบบเด็กเด๋อๆ ด๋าๆ ถ้าไม่ทำผมแต่งหน้าจัด)
ในเมื่อคุณชายรณพีร์สมยอมรับเป็นลูกชาวนาที่พิจิตรได้
ม.ล.วิไลรัมภาก็เล่นเป็นครูสาว เข้าไปทำงานในคฤหาสน์เศรษฐีใหม่ได้เหมือนกัน
ริมถนน กลางพระนคร
นายร้อยอากาศโทปารัญ สุภาริญ กำลังหงุดหงิดกับการจราจรที่ไม่เป็นใจให้เขาขับรถตรงกลับบ้านเร็วสมใจ ด้วยร่างกายที่อ่อนล้าหลังไปปฏิบัติหน้าที่ยังต่างจังหวัดตลอดอาทิตย์ ใจจึงแล่นไปถึงอ่างอาบน้ำเย็นๆ กับห้องนอนแสนสบายที่บ้านตั้งนานแล้ว
ทว่าแวบเดียวที่วงหน้าของหญิงสาวคนหนึ่งตัดผ่านกระจกข้างหน้ารถ เขาตัดสินใจหักเลี้ยวออกจากเส้นทางที่ควรมุ่งตรงไปข้างหน้า ตามร่างของหล่อนที่เลี้ยวหายไปจากสายตาที่มุมตึก เขาพยายามขับจี้ตามร่างนั้นท่ามกลางกระแสรถติดยาวเหยียดในย่านการค้า ขณะจับจ้องที่ร่างด้านหลังหญิงสาวในชุดสวยเฉี่ยวไม่ให้คลาดสายตา จนกระทั่งร่างนั้นหายเข้าไปในห้างหยกฟ้า
ไม่มีเวลาลังเลแล้ว ร้อยโทปารัญเร่งโฉบรถเข้าจอดข้างทาง ทิ้งรถยนต์คันหรูไว้ตรงนั้นทั้งที่รู้ว่าหนีไม่พ้นต้องโดนใบสั่งแน่ๆ
นายทหารอากาศไล่ตามหญิงสาวเข้ามาในบริเวณห้างสรรพสินค้าที่ลูกค้าขวักไขว่ กึ่งเดินกึ่งวิ่ง
ตามหาเจ้าของเสี้ยวหน้าที่ดึงดูดเขาจนมาถึงที่นี่ ยังไงก็ต้องขอเห็นหน้าผู้หญิงคนนั้นชัดๆ สักทีสิน่า
แต่เธอผู้นั้นเดินดิ่งเข้าห้องน้ำ พ้นจากสายตาที่ลอบตามมาเรียบร้อยแล้ว
ภายหลังจากเปลี่ยนเครื่องแต่งกายเป็นชุดกระโปรงแบบพื้นที่สุด และใบหน้าที่บรรจงแต่งอย่างหยาดเยิ้มถูกลบทิ้งเหลือเพียงผิวเนื้อแท้แล้ว หม่อมหลวงวิไลรัมภาก็ก้าวขาฉับๆ พุ่งออกจากห้างหยกฟ้าไปยังจุดหมายต่อไป
เวลานั้นหล่อนไม่รู้เลยว่าตัวเองได้ทิ้งชายคนหนึ่งให้เที่ยวเดินวนตามหาไว้เบื้องหลัง
ขณะนี้ ม.ล.วิไลรัมภา เทวพรหมมายืนตรงหน้าบ้าน “สุภาริญ” อันเป็นที่หมายแล้ว