Jumreang Chaijaroen - กราบนมัสการพระอาจารย์.....ทำอย่างไรจึงจะนั่งสมาธิได้ นิ่งนาน...ผ่อนคลายและสงบ..โดยไม่ฟุ้งซ่าน ว่อกแว่ก...เวลาช่วงเช้ากับก่อนนอน ..มีผลต่างกันต่อการนั่งสมาธิมั๊ยคะ....โดยธรรมชาติของตนเองมักคิด นั่น โน่นนี่ ตลอดเวลา...อยากจะหยุดความคิดด้วยการปฏิบัติสมาธิอย่างไรจึงจะได้ผล คะ..._/\_ _/\_ _/\_ นมัสการมาด้วย ความเคารพ

พระไพศาล วิสาโล - การที่จะนั่ง สมาธิได้นาน โดยไม่ฟุ้งซ่าน วอกแวก ต้องอาศัยประสบการณ์และการวางใจที่ถูกต้อง หากพยายามกดข่มความคิดหรือ บังคับจิตไม่ให้คิด มักจะ ฟุ้งซ่านหนักขึ้น สาเหตุที่ทำเช่นนั้นมักเป็น เพราะความอยากให้จิตสงบ หลาย คนที่นั่งสมาธิจึงพบว่ายิ่งอยากให้จิตสงบ จิตกลับไม่สงบ

สิ่งที่คุณควรทำขณะนั่งสมาธิคือวางความอยากให้จิตสงบลงเสีย และยอมรับทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับใจ จิตนั้นมีความฟุ้งซ่านเป็นปกติอยู่แล้ว โดยเฉพาะผู้ฝึกใหม่ ดังนั้นคุณจึงอย่าหงุดหงิด รำคาญเวลามีความฟุ้งซ่าน ยอมรับมันว่าเป็นธรรมดา ข้อสำคัญคือเมื่อฟุ้งซ่านก็อย่า "คล้อยตาม" มันหรือปล่อยให้มันลากลู่ถูกัง ไปนาน ๆ ขณะเดียวกันก็อย่า "ปฏิเสธผลักไส" หรือ "กดข่มมัน" แค่รู้ทันหรือรู้ว่ามันเกิดขึ้นในใจก็พอแล้ว ความรู้ทันนั้นคือสติ ซึ่งจะช่วยพาจิตกลับมาอยู่กับลมหายใจหรืออิริยาบถที่กำลังกำหนดอยู่ (คือกลับมาอยู่กับปัจจุบัน)

อยากจะเน้นว่าความฟุ้งซ่านไม่ใช่ปัญหา ปัญหาคือการมีท่าทีต่อความฟุ้งซ่านอย่างไม่ถูกต้อง คือ หลงตามมันหรือรังเกียจมัน แค่รู้ทันมันก็พอแล้ว ส่วนจะทำเวลาไหนก็ไม่สำคัญ อยู่ที่ความสะดวกหรือความพร้อมของผู้ปฏิบัติมากกว่า

ปล.ผมเป็นประจำเวลานั่งทำสมาธิเลยเอามาแบ่งบัน(จขกท.)