เหมือนเคยจำตอนสกู๊ปบุญผ่องก่อนฉาย สัมภาษณ์คุณผณีว่า เคยติดตามคุณพ่อบุญผ่องเข้าไปส่งยาให้เชลย โดยการเหน็บห่อยาไว้ในชายเหน็บผ้าซิ่น....แต่คุณผณีไม่ได้กล่าวว่าเคยเข้าไปส่งคนเดียวหรือเปล่า ไม่แน่ใจว่าละครแต่งเติมเข้าไปส่วนหนึ่งเพื่อให้ละครดูน่าติดตามหรือเปล่า

ถ้าเป็นเรื่องจริง นับถือความใจถึงของบุญผ่องมากๆ ที่กล้าให้คุณผณีกล้าเข้าไปส่งคนเดียว เป็นเรานี่ไม่กล้าเลย

...นับถือการเขียนบทตอนที่คุณผณีถูกสั่งให้เทโอเลี้ยง (กำลังคิดว่าเป็นของลวงให้เขว่หรือเปล่า ดูไปถึงรู้ว่าต่อให้เทก็ไม่เห็น เพราะบุญผ่องซ่อนเอาไว้ที่ฝาก้นกระติก ไม่ได้ห่อพลาสติกซ่อนแช่กับโอเลี้ยงอย่างที่คิด...ยกเว้นแต่ว่าถูกให้งัดฝา) พอโยชิเข้ามาขวาง แถมผณียังพูดว่าร้องเพลงญี่ปุ่นได้(เพราะโยชิ)สอน ไม่ว่าจะตั้งใจหรือร้องไปด้วยความซื่อบริสุทธิ์ มันเป็นการช่วยละลายหัวใจพวกทหารญี่ปุ่นที่แข็งกร้าวให้คิดถึงบ้าน กลายเป็นอ่อนโยนต่อความซื่อของเด็ก (เพราะทหารหลงเส่ห์ความซื่อบริสุทธิ์ของผณีไปแล้ว)

...ชอบอีกฉากคือการตัดฉากการวางกระติกน้ำของผณี ดูเป็นฉากลุ้นระทึกดี แถมตอนขากลับก็ยกกลับไปโดยไร้ข้อสงสัย...เขียนบทเก่งมากๆเลย