สายลม....แห่งความเศร้า

๑  สายลม....แห่งความเศร้า  ช่างหนาวนัก

เมื่อความรัก ต้องผิดหวัง ใจพังภิณท์

น้ำตาริน ลามไหล คล้ายฝนโปรยปราย

เมื่อรักไม่ สมดังหมาย พาใจมลาย



๒  ดั่งนิยาย สายสวาท เคยวาดหวัง

เราเคยนั่ง นับดาว พราวไสว

รอยเท้าใคร ทิ้งไว้ กลางดวงใจ

รอยช้ำใคร แต้มไว้ ให้โหยหา



๓  สายลม....แห่งความเศร้า เหงาเหลือทน

เมื่อกมล ลาไป ไม่คืนมา

ทรมา ในอุรา เฝ้าใฝ่หา

หยาดน้ำตา เติมแต่งแต้ม ตามขอบตา



๔  เพลงสนที่พลิ้ว หวิวหวาน สะท้านข้างใน

พาใจปลิวไหว หวาดหวั่น สั่นหนักหนา

อีกดารา ที่พร่าพราว ระยิบหาว

ชวนคิดถึง กลิ่นสาว เสาวคนธ์ ปนกลิ่นจันทน์

ชวนคิดถึง....ใครคนนั้น ที่ฉันรัก....สุดดวงใจ....