เราตอนนี้เรียนอยู่ปี 3 คณะเศรษฐศาสตร์ อายุ 20 ค่ะ
รู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงของตัวเองค่ะ
1. คือตั้งแต่เด็กมาเลยเนี่ย ในหัวเราก็มีแค่เรื่อง ตั้งใจเรียน ดูหนัง ละคร ซีรีย์ อีกอย่างหนึ่งเรารู้สึกว่าต้องทำตัวเองให้อยู่ในกรอบ ให้ทุกคนมองเราเป็นคนดี แต่เมื่อไม่นานมานี้ก็เริ่มเกิดความรู้สึกอึดอัดตัวเองที่ต้องมานั่งทำตัวให้อยู่ในกรอบ ทั้งๆที่ตัวเองก้ไม่ได้เป็นอย่างนั้น
เช่น อยากพูดคำหยาบ บ้าง แต่ไม่กล้าพูด กลัวคนอื่นมองเราเป็นเด้กไม่เรียบร้อย รู้สึกเหมือนมีคนมองเราอยู่ตลอกเวลา
เราเลยรู้สึกอยากเปลี่ยนแปลงตัวเอง " อยากทำตัวเองให้เป็นตัวเอง แสดงตัวของตัวเองออกมา" อยากทำอะไรก้ทำ แต่งตัวแบบไหนก้ได้
ตอนนี้ก็แสดงออกมามากขึ้น จนตัวเองแปลกใจเลยค่ะ ก็รู้สึกดีกับตัวเองมากขึ้น แต่ก็ยังไม่ค่อยชินกับตัวเองในแบบใหม่ แต่รู้สึกสบายใจขึ้น
2. แบบแต่ก่อนเรารู้สึกว่าเราอยู่คนเดียวได้ ไปไหนมาไหนคนเดียวได้ เดินห้างเองได้ แต่เดี๋ยวนี้กับรู้สึกเหงาๆนะค่ะ อีกอย่างเราไม่เคยมีแฟนเลยค่ะตั้งแต่เกิดจนตอนนี้ ก็อยากจะมีแฟนบ้างนะคะ อยากรู้ว่าเป้นความรู้สึกยังไง เพราะเพื่อนๆในกลุ่มเราก้มีกันแล้วทั้งนั้นค่ะ
3.แต่ก่อนเราถือว่าเป็นเด็กตั้งใจเรียนนะคะ คือ ความตั้งใจเดิมของเราคืออยากเรียนให้ได้เกรดดีดี แล้วค่อยลองใช้ชีวิตตามอิสระดูนะคะ  จนจบปี 2 เรามีเกรดเฉลี่ยสะสม 3.40 ค่ะ เรารู้สึกภูมิใจมากค่ะ แต่เมื่อไม่นานมานี้กลับคิดว่า " เกรดก็สำคัญ แต่การเรียนรู้โลกภายนอก การใช้ชีวิตด้วยตัวเองก็สำคัญไม่แพ้กันค่ะ ( แต่ก่อนเป็นเด็กติดบ้านนะค่ะ ส่วนมากเลิกเรียนปุ๊บก็กลับบ้านค่ะ ) เดี๋ยวนี้เลิกเรียนก็มีไปเที่ยวบ้างค่ะ แต่ไม่เที่ยวกลางคืนนะคะ คือเรารู้สึกว่าแต่ก่อนเราคิดแต่เพียงว่า เรียนให้เกรดดีๆไว้ก่อนเป็นพอ แต่ตอนนี้ปี 3 เรากับรู้สึกว่าตั้งแต่เล็กจนโต " เราไม่รู้จักตัวเองเลยค่ะ ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองชอบอะไร ไม่ชอบอะไร อยากทำงานอะไร "
4.ที่สำคัญตอนนี้สับสนชีวิตตัวเองมากค่ะ คือหลังจากเปลี่ยนเป้นตัวของตัวเองมากขึ้น ก็ยังรู้สึกไม่ค่อยชิน+กับความรู้สึกเหงาๆที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน อีกทั้งเราก็ยังค้นหาตัวเองไม่เจอด้วยว่าอนาคตจะทำอะไรยังไง?
5.เกิดความรู้สึกว่าต้องช่วยเหลือตัวเองมากขึ้น ดุแลตัวเองมากขึ้น ทำความเข้าใจตัวเองมากขึ้น เพราะเราก็มองอนาคตว่า ต่อไปเราก็ต้องไปทำงานคนเดียว อีกทั้งเราก้สนใจไปเรียนต่อต่างประเทศด้วยค่ะ  ( แต่อีกใจก้ไม่อยากไปกลัวจะใช้ชีวิตอยู่ต่างแดนลำบาก ต้องห่างจากครอบครัวเพราะตั้งแต่เกิดเราอยู่กับครอบครัวมาตลอดเลยค่ะ กลัวเรียนไม่รู้เรื่อง กลัวทุกสิ่งอย่าง แต่ลึกๆเราเองก้อยากไปหาประสบการณ์ชิวตด้วยตัวเองสักครั้งค่ะ เพราะถ้าอยู่ที่ไทยก้คงต้องอยู่กับครอบครัวค่ะ อีกทั้ง AEC ก็จะเปิดแล้วเลยอยากหาข้อได้เปรียบทางภาษา) อยากได้คำแนะนำเกี่ยวกับการเตรียมพร้อมนะค่ะถ้าจะไปเรียนต่างประเทศต้องเตรียมตัวยังไงบ้าง ?
6. สรุปง่ายเลยก็ได้ค่ะ " คือตอนนี้รู้สึกสับสนกับชีวิตตัวเองมากค่ะ ทั้งความรู้สึกไม่ชินกับสิ่งที่ตัวเองเป็นแบบใหม่ การที่ไม่รู้จักเข้าใจตัวเอง ไม่รู้ว่าชอบอะไรกันแน่ อยากทำงานอะไร  อนาคตจะเป็นยังไง กลัวการต้องตัดสินใจเอง ดูแลตัวเองทุกเรื่อง รู้สึกไม่อยากโต"
หรือว่านี้ถือว่าเป็นช่วงเปลี่ยนผ่านจากความเป็นเด็กเป็นวัยรุ่นเป็นผู้ใหญ่คะ จึงทำให้เกิดความรู้สึก ความคิดแบบนี้เกิดขึ้นค่ะ
"ใครเคยเป็นแบบเราบ้างคะ แล้วมีคำแนะนำยังไงบ้าง เพราะตอนนี้สับสนมากจริงๆ ^_^  "
"เราหาคำตอบให้ตัวเองมาสักพักแล้วคะ แต่ก็รู้สึกกลัว สับสน มึนงง ขึ้นมาหรือว่าเราจะค่อยหาตัวเองไปเรื่อยๆก่อนดีคะ เพราะของอย่างนี้จะให้มาหาเจอกันปุ๊บปั๊บก็คงแปลกอยู่"


สุดท้ายแล้ว ที่เราตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาก็เพื่ออยากแลกเปลี่ยนความเห้นกับเพื่อนๆนะค่ะ แล้วก็อยากขอคำแนะนำด้วย
ลืมบอกไปเลยพิมพ์มาตั้งยืดยาว ชื่อ บี ค่ะ เรียกว่าบีก้ได้ค่ะ พิมพืมาเหมือนระบายความในใจตัวเองออกมาเยอะไปหน่อยแต่ก้ขอบคุณที่อ่านกันจนจบนะคะ
สุดท้ายละจริงๆ " ขอบคุณทุกความคิดเห็นมากนะคะ เดี๋ยวจะเข้ามาอ่านต่อค่ะ " ^______^