สวัสดีครับผมอายุ18 เพิ่งเข้าปี1 ซึ่งตอนนี้ก็คงไม่ใช่แล้วล่ะครับ
ผมเริ่มรู้จักการพนันช่วงปิดเทอมม.4ตอนนั้นเป็นวันหลังวันสอบวันสุดท้ายผมกับเพื่อนไปทำงานส่งครูซึ่งผมเห็นเพื่อนเล่นสิ่งที่เรียกว่าบาคาร่าซึ่งผมก็ได้ยินมานานแต่ก็ไม่อยากรู้จักเพราะรู้ว่ามันคือการพนัน แต่ตอนนั้นด้วยความอยากรู้อยากลองมีเศษในบัญชีอยู่50บาทเลยลองฝากเพื่อนเล่น ก็ได้มา50บาทเพื่อนก็ถามว่าจะต่อหรือพอเลย ด้วยความกลัวอยู่ก็เลยให้เพื่อนถอนเลย จากนั้นพอเกรดเทอมนั้นออกผมได้รางวัลจากปู่เกรด4วิชาละ1000บาท 10วิชาเป็นเงิน10,000บาท เลยอยากลองเล่นเอง โดยทีแรกก็ตาละสิบกว่าบาทไม่เกืนนั้น เงิน10,000ผมก็ใช้กับอย่างอื่นด้วยครับ แต่ว่าเงินก้อนนั้นก็เสียไปประมาณ4000บาท ตอนนั้นคือใจหายมากเลยครับ พอขึ้นม.5ก็เล่นปะปรายครับเดือนนึงไม่เกิน200-300 แต่จุดเปลี่ยนครั้งใหญ่ก็มาถึงครับ ช่วงนั้นกำลังจะขึ้นม.6 ก็ตั้งใจจะเล่นประมาณ200-300ตามปกติ โดนทีแรกก็เล่นบาคาร่านี่แหละครับ แต่200แรกมันไม่ได้ซักไม้เลยครับ ก็เลยลองสิ่งที่เราได้ยินมาว่ามันน่ากลัวกว่าบาคาร่าซะอีก ก็คือสล็อต ก็ตั้งใจจะลองซักร้อยนึง พอหมุนเบท1บาทไปทีแรกแค่นั้นล่ะครับ ไหลมาเป็นน้ำเลย วันแรกนั้นผมได้มาประมาณ4000บาท
โดยเง4000บาทนั้นผมใช้อย่างระมัดระวังและไม่ได้เอาไปเล่นพนันอีกเลยแล้วก็มีความสุขอยู่เกือบเดือนกับเงินที่ได้มาอย่างง่ายดายก้อนนั้นจนหมด แต่พอเดือนต่อมาผมก็เข้าไปเล่นอีกแต่เดือนนี้มันก็ได้บ้างไม่ได้บ้าง แต่ในความรู้สึกว่าสล็อตมันดูเล่นง่ายและเราเคยได้มากกว่าบาคาร่ามันเลยเพลินมาก
จนมาถึงช่วงปิดเทอมแรก พ่อแม่ส่งผมไปเรียนพิเศษต่างจังหวัดผมดันเอาค่าหอไปเล่นจนหมด เลยได้เอาไอแพดไปจำนำ นี่แหละครับสิ่งที่ทำให้ผมรู้สึกถึงคำว่าหนี้ก้อนแรกในชีวิต จนสุดท้ายก็ไม่ได้ไปไถ่คืน แล้วจากนั้นก็ตามสภาพครับ มีเท่าไหร่ก็เล่นจนหมด โดยก็ไม่ได้มีความเดือดร้อนจากการไม่มีเงินแต่อย่างใด มีข้าวที่บ้านให้กิน มีรถที่ค่อนข้างดีถึง2คัน(pcx,cbr)ยังมึไอโฟนเครื่องใหม่ด้วย ชีวิตก็ยังมีความสุขแม้ว่าทุกครั้งที่เงินเข้ามามันจะหมดภายในไม่กี่นาทึก็ตาม จนกระทั่งผมเข้ามหาลัย พ่อก็ซื้อโน๊ตบุ๊คเครื่องใหม่ให้ แล้วแม่ก็โอนเงินไว้ให้จ่ายค่าเทอมแรก อย่างที่คิดครับ ผมเอาเงินค่าเทอมไปเล่นหมดไปส่วนนึงจนไม่พอจ่ายค่าเทอมเลยเอาโน๊ตบุ๊คไปจำนำรวมกับเงินที่เหลือก็พอได้จ่ายค่าเทอม
เรื่องคงจะยาวพอสมควรแล้วผมขอข้ามมาปัจจุบันนี้เลยนะครับ วันนี้เป็นวันหลังวันจ่ายค่าเทอมล่าช้า3วันครับ ผมหมดทุกอย่างจริงๆ ทั้งค่าเทอม ทั้งรถ ตอนนี้ผมพ้นสภาพนักศึกษาแล้วครับ
จากนี้ผมตั้งใจจะเริ่มต้นชีวิตจาก0จริงๆ(อาจจะไม่จริงทั้งหมดครับ)
แผนของผมมีดังนี้ครับ ผมตั้งใจจะไปค้าขายในกรุงเทพ ก็พวกของกินนี่แหละครับ ผมว่าผมทำอร่อยหลายอย่างอยู่55555 แต่ผมตั้งใจจะขายเองซักสัปดาห์แล้วจ้างคนมาขายหน้าร้านแทน ส่วนผมจะไปทำงานประจำซึ่งที่พอจะมีประสบการณ์ไปประกอบเรซูเม่ก็งานบาริสต้า แล้วก็คงจะยังไม่บอกความจริงกับครอบครัวคงจะยังขอเงินพ่อรายเดือนตามปกติ ถ้าพอเก็บเงินได้ซักก้อนนึงอาจจะทำstart upซักอย่าง
ภายในครึ่งปีนี้ผมตั้งใจจะหาเงินไปคืนครอบครัวให้ได้
ขอบคุณทุกคนที่อ่านจนจบนะครับ ถ้าอยากวิจารณ์ ตอกย้ำ หรือแนะนำอะไรเรียนเชิญเลยนะครับ
มาฟังเรื่องของคนติดพนันคนนึงหน่อยครับ
ผมเริ่มรู้จักการพนันช่วงปิดเทอมม.4ตอนนั้นเป็นวันหลังวันสอบวันสุดท้ายผมกับเพื่อนไปทำงานส่งครูซึ่งผมเห็นเพื่อนเล่นสิ่งที่เรียกว่าบาคาร่าซึ่งผมก็ได้ยินมานานแต่ก็ไม่อยากรู้จักเพราะรู้ว่ามันคือการพนัน แต่ตอนนั้นด้วยความอยากรู้อยากลองมีเศษในบัญชีอยู่50บาทเลยลองฝากเพื่อนเล่น ก็ได้มา50บาทเพื่อนก็ถามว่าจะต่อหรือพอเลย ด้วยความกลัวอยู่ก็เลยให้เพื่อนถอนเลย จากนั้นพอเกรดเทอมนั้นออกผมได้รางวัลจากปู่เกรด4วิชาละ1000บาท 10วิชาเป็นเงิน10,000บาท เลยอยากลองเล่นเอง โดยทีแรกก็ตาละสิบกว่าบาทไม่เกืนนั้น เงิน10,000ผมก็ใช้กับอย่างอื่นด้วยครับ แต่ว่าเงินก้อนนั้นก็เสียไปประมาณ4000บาท ตอนนั้นคือใจหายมากเลยครับ พอขึ้นม.5ก็เล่นปะปรายครับเดือนนึงไม่เกิน200-300 แต่จุดเปลี่ยนครั้งใหญ่ก็มาถึงครับ ช่วงนั้นกำลังจะขึ้นม.6 ก็ตั้งใจจะเล่นประมาณ200-300ตามปกติ โดนทีแรกก็เล่นบาคาร่านี่แหละครับ แต่200แรกมันไม่ได้ซักไม้เลยครับ ก็เลยลองสิ่งที่เราได้ยินมาว่ามันน่ากลัวกว่าบาคาร่าซะอีก ก็คือสล็อต ก็ตั้งใจจะลองซักร้อยนึง พอหมุนเบท1บาทไปทีแรกแค่นั้นล่ะครับ ไหลมาเป็นน้ำเลย วันแรกนั้นผมได้มาประมาณ4000บาท
โดยเง4000บาทนั้นผมใช้อย่างระมัดระวังและไม่ได้เอาไปเล่นพนันอีกเลยแล้วก็มีความสุขอยู่เกือบเดือนกับเงินที่ได้มาอย่างง่ายดายก้อนนั้นจนหมด แต่พอเดือนต่อมาผมก็เข้าไปเล่นอีกแต่เดือนนี้มันก็ได้บ้างไม่ได้บ้าง แต่ในความรู้สึกว่าสล็อตมันดูเล่นง่ายและเราเคยได้มากกว่าบาคาร่ามันเลยเพลินมาก
จนมาถึงช่วงปิดเทอมแรก พ่อแม่ส่งผมไปเรียนพิเศษต่างจังหวัดผมดันเอาค่าหอไปเล่นจนหมด เลยได้เอาไอแพดไปจำนำ นี่แหละครับสิ่งที่ทำให้ผมรู้สึกถึงคำว่าหนี้ก้อนแรกในชีวิต จนสุดท้ายก็ไม่ได้ไปไถ่คืน แล้วจากนั้นก็ตามสภาพครับ มีเท่าไหร่ก็เล่นจนหมด โดยก็ไม่ได้มีความเดือดร้อนจากการไม่มีเงินแต่อย่างใด มีข้าวที่บ้านให้กิน มีรถที่ค่อนข้างดีถึง2คัน(pcx,cbr)ยังมึไอโฟนเครื่องใหม่ด้วย ชีวิตก็ยังมีความสุขแม้ว่าทุกครั้งที่เงินเข้ามามันจะหมดภายในไม่กี่นาทึก็ตาม จนกระทั่งผมเข้ามหาลัย พ่อก็ซื้อโน๊ตบุ๊คเครื่องใหม่ให้ แล้วแม่ก็โอนเงินไว้ให้จ่ายค่าเทอมแรก อย่างที่คิดครับ ผมเอาเงินค่าเทอมไปเล่นหมดไปส่วนนึงจนไม่พอจ่ายค่าเทอมเลยเอาโน๊ตบุ๊คไปจำนำรวมกับเงินที่เหลือก็พอได้จ่ายค่าเทอม
เรื่องคงจะยาวพอสมควรแล้วผมขอข้ามมาปัจจุบันนี้เลยนะครับ วันนี้เป็นวันหลังวันจ่ายค่าเทอมล่าช้า3วันครับ ผมหมดทุกอย่างจริงๆ ทั้งค่าเทอม ทั้งรถ ตอนนี้ผมพ้นสภาพนักศึกษาแล้วครับ
จากนี้ผมตั้งใจจะเริ่มต้นชีวิตจาก0จริงๆ(อาจจะไม่จริงทั้งหมดครับ)
แผนของผมมีดังนี้ครับ ผมตั้งใจจะไปค้าขายในกรุงเทพ ก็พวกของกินนี่แหละครับ ผมว่าผมทำอร่อยหลายอย่างอยู่55555 แต่ผมตั้งใจจะขายเองซักสัปดาห์แล้วจ้างคนมาขายหน้าร้านแทน ส่วนผมจะไปทำงานประจำซึ่งที่พอจะมีประสบการณ์ไปประกอบเรซูเม่ก็งานบาริสต้า แล้วก็คงจะยังไม่บอกความจริงกับครอบครัวคงจะยังขอเงินพ่อรายเดือนตามปกติ ถ้าพอเก็บเงินได้ซักก้อนนึงอาจจะทำstart upซักอย่าง
ภายในครึ่งปีนี้ผมตั้งใจจะหาเงินไปคืนครอบครัวให้ได้
ขอบคุณทุกคนที่อ่านจนจบนะครับ ถ้าอยากวิจารณ์ ตอกย้ำ หรือแนะนำอะไรเรียนเชิญเลยนะครับ