เมื่อตะวันลับลา ฟ้าก็หมองมืดหม่น ทนเงียบเหงาอ้างว้าง
เมื่อเธอลาลับไกลกลับอุ่นไอไม่ส­­ร่าง ใจฉันค้างเคียงเธอ
*รู้หรือไม่ว่าภายในดวงตาสองนั้­­­น ฉันได้พบความอบอุ่นใจ
รู้หรือเปล่าว่าข้างในรอยยิ้มขอ­­­งเธอ
ฉันอาจเผลอละเมอคร่ำครวญ กลิ่นอบอวนอาย
อยากจะบอกสักคำฉันได้ทำหัวใจ ตกอยู่ในความรัก
เมื่อตะวันนิทราฟ้าจะรอพบจันทร์ ฉันจะฝันถึงเธอ