๐ เห็นจันทร์ดวงนั้นไหม?                ที่สว่างกระจ่างไกลในเวหา
ทอแสงทองละอองนวลช่างยวนตา   จากฟากฟ้าส่องมาสู่ผืนดิน

ดูเถิดดูลวดลายกระต่ายแต้ม            สลัวแซมสลักซาบดั่งภาพศิลป์
ปล่อยเถิดปล่อยดวงใจให้โบยบิน    ไปสร้างถิ่นอาณาจักรความรักเรา

ฟังเถิดฟังเสียงใจประสานใจ            ที่แผ่วหวานกังวาลในคืนเงียบเหงา
สัมผัสเถิดอุ่นไออันบางเบา             เพื่อบรรเทาความหนาวในเหมันต์

รินเถิดรินกลิ่นหอมแห่งความสุข       ไร้กลิ่นทุกข์เพราะมีเธอและมีฉัน
ถักทอเถิดเส้นใยสายสัมพันธ์            ยึดโยงใจสองเรานั้นในวันไกล

อีกไม่นานจันทราคงลาลับ                แทนทับด้วยตะวันของวันใหม่
หมอกเหมยน้ำค้างจะร้างไป             ยามนั้นสองใจจะไกลกัน

คืนข้างแรมคงแซมดาวระยับฟ้า         ขอแก้วตาอย่าเผลอใจให้ไหวหวั่น
ขออย่าลืมเวลานี้ที่มีกัน                    อย่าลืมจันทร์ในคืนนี้ ...นะที่รัก