ร้างแรมรา จำจาก กระชากจิต
ระลึกคิด ผิดถูก ผูกสับสน
จริงหรือไร ใช่หรือหลอก ยอกย้อนยล
นี่หรือคน เคยสมัคร รักกันมา

ตรองตัวมอง ครองใจหม่น จำทนอยู่
พินิจดู มิห่อนรู้ ถ้อยภาษา
สำเนียงเก่า ก่อนเรา เจรจา
หรือเวลา พาใจเปลี่ยน หมุนเวียนไป

จริงหรือเท็จ ที่กล่าว มาเล่าบอก
ให้ช้ำชอก หรือสุขสม ฤดีไฉน
การกระทำ ย้ำหรือย่ำ ดวงฤทัย
ใครหรือใด พลันจืดจาง ร้างพาที

หนึ่งอารมณ์ ข่มแน่น แสนสาหัส
ใจอยากตัด ขัดขมขื่น หลบหลีกหนี
เพียงเฉยเมย ละเลย ลืมวจี
อาจจะมี สักวันหนึ่ง ซึ่งลืมลง

ตอบตรงตรง คงไม่หวน คืนเป็นสอง
สิ่งใดปอง เชิญบอก ตามประสงค์
หากให้ได้ จะให้ไป ด้วยใจปลง
ขอเพียงจง มั่นคงจิต อย่าคิดคืน

อภัยนั้น ไม่จำเป็น หาใช่โกรธ
มิได้โทษ เธอแต่ใด บ่ห่อนฝืน
เพียงนาที พ้นผ่าน มิยั่งยืน
จึงจำกลืน สะกดกลั้น บั่นสัมพันธ์

ไม่เป็นไร แค่รู้สึก สะอึกบ้าง
น้ำตาจาง ห่างไกล ดังภาพฝัน
แลเลือนราง ฝ้าฟาง ในคืนวัน
เคยมีกัน พลันโดดเดี่ยว เสียวดวงแด

ปวดแปลบปลาบ ภาพอดีต ตราตรึงฝัง
มิอาจยั้ง ห้วงคิด คะนึงแผล
เพียงวาดหวัง กาลเวลา ช่วยดูแล
จงเป็นแค่ รอยเท้า เคยก้าวเดิน