ไม่ว่าจะประกันราคาข้าวหรือจำนำข้าวที่ทำกันมานานผ่านมาหลายรัฐบาล ที่จริงมันก็เป็นการแทรกแซงกลไกตลาด
ถามว่าเมื่อเป็นการแทรกแซงกลไกตลาด ทำไมจึงทำกันหลายรัฐบาล
คำตอบก็คือเพราะกลไกตลาดมันไม่ยุติธรรม
อย่างไรก็ดี ไม่มีการศึกษา ส่วนต่างกำไร หรือกลไกตลาดอย่างเป็นระบบ ของชาวนาได้เท่าไรกี่เปอร์เซนต์ โรงสี พ่อค้าคนกลาง ได้เท่าไร ผู้ส่งออกได้เท่าไร

ไม่มีการศีกษาบทบาทของผู้ส่งออกข้าวไทย ว่ามีส่วนในการพัฒนาการผลิต พัฒนาสายพันธ์ พัฒนาตลาดเท่าไร และมุ่งมั่นขยายตลาดเท่าไร
ต่างกับผู้ส่งออกและผู้ผลิตทั่วไป ทีมี โรงงานของตนเอง ถ้าทำเกษตรเช่น อาหารกระป๋องก็อาจมีไร่ของตนเองต้องพัฒนาพืชไร่ สอนเกษตรกรเอง
ผู้ส่งออกข้าวไทยจึงเป็นแค่นายหน้าค้าข้าวซึ่งที่ผ่านมาหาคำสั่งซื้อได้ราคาเท่าไร ก็มาหาซื้อข้าวเพื่อส่งออก กดราคาได้เท่าไร ก็ได้กำไรมาก
ความวุ่นวายในการจำนำข้าว เราจึงเห็นผู้ส่งออกลอยตัว เหมือนไม่ต้องรับผิดชอบใดๆ