ความรัก........ไฉนเป็นถึงเช่นนี้.


คิดถึง.................
ใครจะซึ้งคำนี้ดีเท่าฉัน
คิดถึงเขาเหงาหทัยไม่เว้นวัน
เหลือรำพันเพ้อพร่ำเฝ้ารำพึง
ทุกเวลานาทีไม่มีเว้น
ตราบหัวใจยังเต้นต้องคิดถึง
ด้วยความหลังฝังจิตยังติดตรึง
สุดซาบซึ้งทรวงเสียวอยู่เดียวดาย

ไม่เห็นหน้าเพียงนิดก็คิดถึง
เฝ้าคคะนึงครวญอยู่มิรู้หาย
ครั้นพบเขาเช้าเย็นไม่เห็นคลาย
ยิ่งซ้ำร้ายกลับโหยหาทั้งราตรี
ต้องอกไหม้ไส้ตรมระทมหนัก
สุดจะหักอารมณ์ข่มเหลือที่
โอ้ความรักไฉนเป็นถึงเช่นนี้
หรือกรรมที่เราสร้างบาปทางใจ.

เพทาย ทิพยสุนทร

๘ มิ.ย.๕๖ เวลา ๑๑.๓๘