ครอบครัวเราตอนนี้ มี แม่ ป้า(ผู้หญิง) น้าสาว หลานชายอายุ 10 ขวบ หลานสาวอายุ 4 ขวบ อาศัยในบ้านเดียวกันและยังมีลูกพี่ลูกน้องสองคน(ลูกของน้าสาว)ไปๆมาๆเสมอ โดยที่หลานชายเป็นลูกของลูกพี่ลูกน้องผู้หญิง(พี่สาวของเรา) และหลานสาวเป็นลูกของลูกพี่ลูกน้องผู้ชาย(น้องชายของเรา) ซึ่งเราและลูกพี่ลูกน้องของเราทั้งสองคนสนิทกันเหมือนเป็นพี่น้องแท้ๆเพราะว่าเราอยู่ด้วยกันมาตั้งแต่อายุ 5-6 ขวบโตมาด้วยกัน อาจจะมีแยกย้ายกันตอนช่วงเรียนต่อมหาวิทยาลัยบ้างแต่ก็ยังเจอกันตลอด
น้องชายของเรา เป็นพ่อหม้าย เลิกกับภรรยาเก่าแล้ว ซึ่งจบแบบไม่สวยงาม และได้เอาลูกมาเลี้ยง(ซึ่งจริงๆก็คือให้ แม่เรา น้าสาวเรา ป้าเรา และเราช่วยเลี้ยง) เพราะน้องชายทำงานต่างอำเภอและบ้านพักที่น้องชายอยู่คับแคบไม่เหมาะสมที่จะเลี้ยงเด็ก น้องชายของเราเลิกกับภรรยามาได้เกือบสี่ปีแล้วค่ะและตอนนี้ภรรยาของน้องชายก็แต่งงานใหม่แล้ว ดังนั้นน้องชายเราจึงรักและตามใจลูกสาวมากๆเพราะกลัวลูกจะมีปัญหาและลูกสาวก็ติดพ่อมากๆ จนบางครั้งเราต้องปรามเรื่องการตามใจลูกเพราะกลัวจะเสียนิสัย ซึ่งหลานสาวเราค่อนข้างขี้งอแง และดื้อเงียบค่ะ คือยอมโดนดุโดนตีแต่ไม่ทำ การเรียนนั้นหัวดีแต่ขี้เกียจค่ะ ชอบแสดงละครแต่ชอบแสดงเป็นนางร้ายนะคะ ชอบด่าพี่ชาย(ลูกของพี่สาว) ชอบทำลายข้าวของ
เรื่องมีอยู่ว่าเมื่อปลายปีที่แล้ว มีน้องผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งแม่เรากับครอบครัวเค้าสนิทกันและมีบุญคุณกับแม่เราสมัยเรายังเล็กและน้องคนนี้ยังไม่เกิด น้องคนนี้เค้าย้ายมาทำงานแถวบ้านเราซึ่งเป็นคนละจังหวัดกับบ้านเค้า แม่ของน้องสาวคนนี้เลยมาฝากฝังไว้กับบ้านเรา โดยที่เค้าได้เช่าหอพักอยู่ไม่ไกลบ้านเรา ด้วยความที่ที่บ้านของน้องสาวคนนี้เคยมีบุญคุณกับเรา และเราเห็นว่าน้องเค้าต้องมาอยู่ตัวคนเดียว เราเลยเอ็นดูน้องคนนี้เป็นพิเศษ หลังๆมาเราสนิทกันมาก ปรึกษาหารือกันทุกเรื่อง ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด
ซึ่งน้องคนนี้เค้ามีแฟนแล้ว แต่ยังไม่ได้แต่งงาน แฟนอยู่คนละจังหวัด หลังๆมาน้องคนนี้กับแฟนเค้าก็มีปัญหากันประจำ และเราก็สังเกตอีกอย่างว่า น้องชายเรากับน้องคนนี้ดูแปลกไป แต่เราก็ไม่ได้พูดอะไรมากเพราะเป็นเรื่องส่วนตัว
จนวันหนึ่งน้องสาวคนนี้ก็มาปรึกษาเราเรื่องน้องชายเราน่าจะจีบเค้า แล้วน้องสาวคนนี้ก็ถามว่าเราจะว่ายังไง เราก็ตอบไปว่าเราไม่ว่ายังไง เพราะคนหนึ่งก็น้องชาย คนหนึ่งก็น้องสาว เรารักทั้งคู่ เราขอดูอยู่ห่างอย่างห่วงแล้วกัน
ตั้งแต่วันนั้นมาสองคนนี้ก็เริ่มคุยกันแบบจีบๆกันโดยที่เราก็ไม่ก้าวก่ายไม่ว่าจะทั้งสองคนหรือเรื่องเกี่ยวกับแฟนเก่าของน้องสาวว่าเลิกรึยัง น้องสาวก็ทำตัวน่ารัก ช่วยงานที่บ้านเราตลอด และดูแลเอาใจใส่ลูกสาวของน้องชายเราดีมากๆๆ เรายิ่งเบาใจ คงจะหมดปัญหาแม่เลี้ยงลูกเลี้ยง
เวลาผ่านไปไม่นาน น้องสาวคนนี้เกิดป่วยน้องชายเราก็ไปเฝ้าไข้ทั้งวันทั้งคืน (ตอนนั้นผู้ใหญ่ที่บ้านยังไม่ทราบเรื่องของสองคนนี้)หลายวัน และเราก็ได้ไปเยี่ยมจนได้ไปเห็นพฤติกรรมแปลกๆที่ทำให้เข้าใจว่าทั้งสองคนมีอะไรกันแล้ว เราผิดหวังมากๆเพราะสองคนนี้คบกันไม่นาน และยังมีปัญหาคาราคาซังของทั้งสองฝ่ายที่ยังไม่เคลียร์โดยเฉพาะปัญหาแฟนเก่าของทางน้องสาว และการกระทำที่ออกนอกหน้าของทั้งสองคนที่ทำให้พยาบาลในตึกเอาไปลือกันมากมาย(พยาบาลคนหนึ่งในตึกนั้นเป็นรุ่นน้องที่สนิทกับเรา) ซึ่งเราคิดว่าปัญหาที่เกิดขึ้นน่าจะเริ่มช่วงนี้
จากวันนั้นมา น้องชายเราแอบไปนอนกับน้องสาวคนนี้ที่ห้องของน้องสาวตลอดเลย แรกๆก็แอบไปแล้วทิ้งลูกสาวให้นอนคนเดียว(ซึ่งโดยปกติหลานสาวเป็นเด็กงอแงและติดพ่อมากถ้าพ่อมาต้องนอนกับพ่อตลอดไม่นอนกับคนอื่น)ผลคือหลานสาวเราร้องไห้งอแงทั้งคืนเพราะพ่อหาย จนเกือบสว่างน้องชายเราถึงกลับมา เป็นอย่างนี้ประจำ หลังๆมาผู้ใหญ่ที่บ้านเริ่มทราบเรื่องก็มีการตักเตือนกับน้องชายแต่น้องชายเราเป้นคนดื้อไม่เชื่อ จนในที่สุดเค้าก็ออกไปนอนบ้านน้องสาวคนนี้แบบเปิดเผยไม่ต้องแอบต้องหลบแต่ทุกครั้งที่จะออกไปหลานสาวเราจะร้องไห้และงอแงเกาะแข้งเกาะขาพ่อตลอด ซึ่งน้องเราก็ไม่สนใจจะหาวิธีหลอกล่อจนได้ออกไป
ส่วนน้องสาวคนนั้นหลังๆมาก็เริ่มไม่ใส่ใจกับหลานสาวเรา ไม่ค่อยพาไปไหนด้วย ไม่ค่อยไปรับไปส่งที่โรงเรียน วันๆเค้าสองคนจะขลุกด้วยกันเกือบทั้งวัน วันที่น้องชายเราไม่ได้ลงมาเพราะติดเวร เธอก็จะเป็นฝ่ายขึ้นไปหา
เราเห็นแบบนี้เราเริ่มไม่ชอบใจ เพราะสงสารหลานเรา จากที่เคยมีพ่อเอาใจตลอดวันหนึ่งกลับไม่สนใจลูก เราว่าเด็กรู้สึกได้ หลายครั้งที่หลานเราจะพูดกับคนอื่นเรื่องพ่อกับพี่คนนั้นให้คนอื่นๆที่มาเที่ยวบ้านเราฟัง ซึ่งล้วนแต่เป็นไปในแง่ไม่ดี คำพูดจากปากเด็กสี่ขวบบางคำฟังแล้วน้ำตาจะไหล สงสารเหลือเกินค่ะ ขาดแม่ไปคนหนึ่งแล้วแถมยังเคยเจอเรื่องราวเลวร้ายระหว่างพ่อกับแม่(แท้ๆ)มามาแล้ว เรากลัวหลานเราโตขึ้นจะเป็นเด็กที่มีปัญหา เราเคยเตือนน้องชายเราหลายที เรื่องลูกว่าให้ใส่ใจดูแลลูกด้วยแต่ก็ทำหูทวนลมค่ะ การใส่ใจของเค้าคือพาลูกไปซื้อขนมหรือของเล่นเพื่อไม่ให้งอแงเพื่อที่ตัวเองจะได้ออกบ้านไปหาผู้หญิงได้อย่างสบาย ส่วนกับฝ่ายผู้หญิงเราไม่พูดเรื่องนี้ด้วยค่ะเพราะเราคิดว่าเป็นเรื่องของเค้าสองคนต้องไปคุยกันเอง เราเข้าใจหลานนะคะที่เคยมีพ่ออยู่ดีๆวันหนึ่งก็เหมือนไม่มีเลย ไม่ดูแลไม่ใส่ใจทั้งเรื่องร่างกายและจิตใจค่ะ วันๆสำหรับชีวิตน้องชายตอนนี้มีแต่ผู้หญิงคนนี้ค่ะ ที่เราดูเหมือนจะเข้าใจหลานสาวเราดีเพราะเราก็เป็นเด็กที่พ่อทิ้งเหมือนกันค่ะแต่ดีที่เรามีแม่ที่ไม่เคยทิ้งเราไม่เคยแต่งงานใหม่จึงให้ความรักกับเราได้อย่างเต็มที่แต่ถึงอย่างนั้นเราก็ยังรู้สึกขาดอยู่ดี
เพื่อนๆว่าเราควรจะสอนหลานเรายังไงดีคะ?ให้เข้าใจเรื่องนี้ และไม่เป็นปัญหาในอนาคต แล้วเราควรจะทำยังไงกับน้องชายดี? ที่บ้านเราตอนนี้ก็มีแต่คนที่ต้องดูแลหลายคน หลานชายเราก็เป็นโรคสมาธิสั้นและไอคิวต่ำกว่าเกณฑ์ ป้าเราก็เป็นมะเร็งเต้านม เหนื่อยและปวดหัวกันทุกคนค่ะ แต่เราก็รักหลานทุกคนและอยากให้หลานเราโตเป็นเด็กที่มีคุณภาพทั้งร่างกายและจิตใจค่ะ
ระบายและปรึกษา เกี่ยวกับน้องชายและวิธีเลี้ยงหลานสาวค่ะ
น้องชายของเรา เป็นพ่อหม้าย เลิกกับภรรยาเก่าแล้ว ซึ่งจบแบบไม่สวยงาม และได้เอาลูกมาเลี้ยง(ซึ่งจริงๆก็คือให้ แม่เรา น้าสาวเรา ป้าเรา และเราช่วยเลี้ยง) เพราะน้องชายทำงานต่างอำเภอและบ้านพักที่น้องชายอยู่คับแคบไม่เหมาะสมที่จะเลี้ยงเด็ก น้องชายของเราเลิกกับภรรยามาได้เกือบสี่ปีแล้วค่ะและตอนนี้ภรรยาของน้องชายก็แต่งงานใหม่แล้ว ดังนั้นน้องชายเราจึงรักและตามใจลูกสาวมากๆเพราะกลัวลูกจะมีปัญหาและลูกสาวก็ติดพ่อมากๆ จนบางครั้งเราต้องปรามเรื่องการตามใจลูกเพราะกลัวจะเสียนิสัย ซึ่งหลานสาวเราค่อนข้างขี้งอแง และดื้อเงียบค่ะ คือยอมโดนดุโดนตีแต่ไม่ทำ การเรียนนั้นหัวดีแต่ขี้เกียจค่ะ ชอบแสดงละครแต่ชอบแสดงเป็นนางร้ายนะคะ ชอบด่าพี่ชาย(ลูกของพี่สาว) ชอบทำลายข้าวของ
เรื่องมีอยู่ว่าเมื่อปลายปีที่แล้ว มีน้องผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งแม่เรากับครอบครัวเค้าสนิทกันและมีบุญคุณกับแม่เราสมัยเรายังเล็กและน้องคนนี้ยังไม่เกิด น้องคนนี้เค้าย้ายมาทำงานแถวบ้านเราซึ่งเป็นคนละจังหวัดกับบ้านเค้า แม่ของน้องสาวคนนี้เลยมาฝากฝังไว้กับบ้านเรา โดยที่เค้าได้เช่าหอพักอยู่ไม่ไกลบ้านเรา ด้วยความที่ที่บ้านของน้องสาวคนนี้เคยมีบุญคุณกับเรา และเราเห็นว่าน้องเค้าต้องมาอยู่ตัวคนเดียว เราเลยเอ็นดูน้องคนนี้เป็นพิเศษ หลังๆมาเราสนิทกันมาก ปรึกษาหารือกันทุกเรื่อง ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด
ซึ่งน้องคนนี้เค้ามีแฟนแล้ว แต่ยังไม่ได้แต่งงาน แฟนอยู่คนละจังหวัด หลังๆมาน้องคนนี้กับแฟนเค้าก็มีปัญหากันประจำ และเราก็สังเกตอีกอย่างว่า น้องชายเรากับน้องคนนี้ดูแปลกไป แต่เราก็ไม่ได้พูดอะไรมากเพราะเป็นเรื่องส่วนตัว
จนวันหนึ่งน้องสาวคนนี้ก็มาปรึกษาเราเรื่องน้องชายเราน่าจะจีบเค้า แล้วน้องสาวคนนี้ก็ถามว่าเราจะว่ายังไง เราก็ตอบไปว่าเราไม่ว่ายังไง เพราะคนหนึ่งก็น้องชาย คนหนึ่งก็น้องสาว เรารักทั้งคู่ เราขอดูอยู่ห่างอย่างห่วงแล้วกัน
ตั้งแต่วันนั้นมาสองคนนี้ก็เริ่มคุยกันแบบจีบๆกันโดยที่เราก็ไม่ก้าวก่ายไม่ว่าจะทั้งสองคนหรือเรื่องเกี่ยวกับแฟนเก่าของน้องสาวว่าเลิกรึยัง น้องสาวก็ทำตัวน่ารัก ช่วยงานที่บ้านเราตลอด และดูแลเอาใจใส่ลูกสาวของน้องชายเราดีมากๆๆ เรายิ่งเบาใจ คงจะหมดปัญหาแม่เลี้ยงลูกเลี้ยง
เวลาผ่านไปไม่นาน น้องสาวคนนี้เกิดป่วยน้องชายเราก็ไปเฝ้าไข้ทั้งวันทั้งคืน (ตอนนั้นผู้ใหญ่ที่บ้านยังไม่ทราบเรื่องของสองคนนี้)หลายวัน และเราก็ได้ไปเยี่ยมจนได้ไปเห็นพฤติกรรมแปลกๆที่ทำให้เข้าใจว่าทั้งสองคนมีอะไรกันแล้ว เราผิดหวังมากๆเพราะสองคนนี้คบกันไม่นาน และยังมีปัญหาคาราคาซังของทั้งสองฝ่ายที่ยังไม่เคลียร์โดยเฉพาะปัญหาแฟนเก่าของทางน้องสาว และการกระทำที่ออกนอกหน้าของทั้งสองคนที่ทำให้พยาบาลในตึกเอาไปลือกันมากมาย(พยาบาลคนหนึ่งในตึกนั้นเป็นรุ่นน้องที่สนิทกับเรา) ซึ่งเราคิดว่าปัญหาที่เกิดขึ้นน่าจะเริ่มช่วงนี้
จากวันนั้นมา น้องชายเราแอบไปนอนกับน้องสาวคนนี้ที่ห้องของน้องสาวตลอดเลย แรกๆก็แอบไปแล้วทิ้งลูกสาวให้นอนคนเดียว(ซึ่งโดยปกติหลานสาวเป็นเด็กงอแงและติดพ่อมากถ้าพ่อมาต้องนอนกับพ่อตลอดไม่นอนกับคนอื่น)ผลคือหลานสาวเราร้องไห้งอแงทั้งคืนเพราะพ่อหาย จนเกือบสว่างน้องชายเราถึงกลับมา เป็นอย่างนี้ประจำ หลังๆมาผู้ใหญ่ที่บ้านเริ่มทราบเรื่องก็มีการตักเตือนกับน้องชายแต่น้องชายเราเป้นคนดื้อไม่เชื่อ จนในที่สุดเค้าก็ออกไปนอนบ้านน้องสาวคนนี้แบบเปิดเผยไม่ต้องแอบต้องหลบแต่ทุกครั้งที่จะออกไปหลานสาวเราจะร้องไห้และงอแงเกาะแข้งเกาะขาพ่อตลอด ซึ่งน้องเราก็ไม่สนใจจะหาวิธีหลอกล่อจนได้ออกไป
ส่วนน้องสาวคนนั้นหลังๆมาก็เริ่มไม่ใส่ใจกับหลานสาวเรา ไม่ค่อยพาไปไหนด้วย ไม่ค่อยไปรับไปส่งที่โรงเรียน วันๆเค้าสองคนจะขลุกด้วยกันเกือบทั้งวัน วันที่น้องชายเราไม่ได้ลงมาเพราะติดเวร เธอก็จะเป็นฝ่ายขึ้นไปหา
เราเห็นแบบนี้เราเริ่มไม่ชอบใจ เพราะสงสารหลานเรา จากที่เคยมีพ่อเอาใจตลอดวันหนึ่งกลับไม่สนใจลูก เราว่าเด็กรู้สึกได้ หลายครั้งที่หลานเราจะพูดกับคนอื่นเรื่องพ่อกับพี่คนนั้นให้คนอื่นๆที่มาเที่ยวบ้านเราฟัง ซึ่งล้วนแต่เป็นไปในแง่ไม่ดี คำพูดจากปากเด็กสี่ขวบบางคำฟังแล้วน้ำตาจะไหล สงสารเหลือเกินค่ะ ขาดแม่ไปคนหนึ่งแล้วแถมยังเคยเจอเรื่องราวเลวร้ายระหว่างพ่อกับแม่(แท้ๆ)มามาแล้ว เรากลัวหลานเราโตขึ้นจะเป็นเด็กที่มีปัญหา เราเคยเตือนน้องชายเราหลายที เรื่องลูกว่าให้ใส่ใจดูแลลูกด้วยแต่ก็ทำหูทวนลมค่ะ การใส่ใจของเค้าคือพาลูกไปซื้อขนมหรือของเล่นเพื่อไม่ให้งอแงเพื่อที่ตัวเองจะได้ออกบ้านไปหาผู้หญิงได้อย่างสบาย ส่วนกับฝ่ายผู้หญิงเราไม่พูดเรื่องนี้ด้วยค่ะเพราะเราคิดว่าเป็นเรื่องของเค้าสองคนต้องไปคุยกันเอง เราเข้าใจหลานนะคะที่เคยมีพ่ออยู่ดีๆวันหนึ่งก็เหมือนไม่มีเลย ไม่ดูแลไม่ใส่ใจทั้งเรื่องร่างกายและจิตใจค่ะ วันๆสำหรับชีวิตน้องชายตอนนี้มีแต่ผู้หญิงคนนี้ค่ะ ที่เราดูเหมือนจะเข้าใจหลานสาวเราดีเพราะเราก็เป็นเด็กที่พ่อทิ้งเหมือนกันค่ะแต่ดีที่เรามีแม่ที่ไม่เคยทิ้งเราไม่เคยแต่งงานใหม่จึงให้ความรักกับเราได้อย่างเต็มที่แต่ถึงอย่างนั้นเราก็ยังรู้สึกขาดอยู่ดี
เพื่อนๆว่าเราควรจะสอนหลานเรายังไงดีคะ?ให้เข้าใจเรื่องนี้ และไม่เป็นปัญหาในอนาคต แล้วเราควรจะทำยังไงกับน้องชายดี? ที่บ้านเราตอนนี้ก็มีแต่คนที่ต้องดูแลหลายคน หลานชายเราก็เป็นโรคสมาธิสั้นและไอคิวต่ำกว่าเกณฑ์ ป้าเราก็เป็นมะเร็งเต้านม เหนื่อยและปวดหัวกันทุกคนค่ะ แต่เราก็รักหลานทุกคนและอยากให้หลานเราโตเป็นเด็กที่มีคุณภาพทั้งร่างกายและจิตใจค่ะ