เพราะหัวใจเป็นหินเลยสิ้นเจ็บ
ไม่เคยเก็บรอยแผลไว้แค่ไหน
เป็นก้อนหินบินมาก็บินไป
จะกระทบหัวใครก็ไม่รู้

หัวใจชืดจืดเจื่อนไม่เปื้อนเศร้า
แต่ความเหงาเย็นเย็นนั้นเป็นอยู่
รักไม่ได้ก็ยังเหงาเอากับตู
ก็ไม่รู้รักษาด้วยยาใด

ไม่ร้อนเร่ารุนแรงด้วยแสงรัก
ไม่อกหักไม่ขำไม่ร่ำไห้
เขาถามว่าอยู่เบื่อเบื่อเพื่ออะไร
ไม่แน่ใจเพราะเป็นหินสิ้นวาจา

ยังสงสัยถ้ากะเทาะเจาะสักหน่อย
ในหินน้อยมีหัวใจอยู่ไหมหนา
หรือทั้งเนื้อกลมเกลี้ยงเพียงศิลา
ไม่มีค่าให้ใครเอาไปครอง