พาญาติไปรพ.แห่งหนึ่งในภาพอีสานมาครับ ก็แค่อยากไปพบหมอเพื่อปรึกษาหารือและตรวจร่างกายกับโรคที่ไม่รุนแรงนัก
เนื่องจากต้องทำงานต่างจังหวัด ผมจึงเลือกไปรพ. ในส่วนของคลีนิคนอกเวลาฯ วันเสาร์ ไปถึงก็เกือบ 7 โมงเช้า

ไม่อยากเชื่อสายตาตัวเองครับ ว่าทำไมคนมากมายขนาดนี้ ได้บัตรคิวอันดับ 306 โอ้....


เห็นท่าจะรอนานแน่ แต่ไม่รู้นานแค่ไหน จึงไปกินข้าวในรพ.ก่อน ข้าวอร่อยมาก ราคาย่อมเยาว์

กลับมาอีกทีเกือบแปดโมง





เริ่มคิดหนัก ถ้ารอไม่รู้จะได้พบแพทย์กี่โมง คุณพยาบาลกำลังประกาศรายชื่อแพทย์พอดี แพทย์แต่ละสาขา
เยอะบ้างน้อยบ้าง รวม ๆ แล้วเยอะนะ

คิดไปคิดมาคิว 306 เห็นท่าจะไม่ดีแน่ ช่วงสายมีภาระกิจอีก ตัดสินใจไป รพ.เอกชนดีกว่า ปรากฏว่าได้พบหมอทันทีเลย
คุณหมอใจดีไม่เก็บเงินสักบาท ไม่มียาติดมือกลับบ้าน เพราะอาการของโรคยังไม่ชัดเจน ให้ดูอาการอีกสักพัก
แล้วค่อยมากพบแพทย์ใหม่

ที่เล่ามาทั้งหมด ไม่ใช่ดีใจที่พบหมอฟรีนะครับ  แต่น่าสนใจตรงรพ.รัฐ ทำไมคนเจ็บป่วยเยอะขนาดนี้
ส่วนใหญ่จะเป็นวัยกลางคนขึ้นไป สุขภาพคนไทยเป็นอย่างไรแล้ว .... หมอพอหรือเปล่า ... รพ.รัฐพอหรือเปล่า
ท่านใดมีข้อมูล รบกวนช่วยอธิบายหน่อยครับ