เรื่องเกิดขึ้นเมื่อวานนี้ พอดีผมไปกินข้าวกับเพื่อน ซึ่งขากลับผมต้องมาขึ้นรถไฟฟ้าใต้ดินกลับ ที่สถานี อโศก เวลาประมาณ สามทุ่มกว่าๆ ก็รอรถไฟใต้ดินตามปกติแบบเช่นทุกวัน จนรถไฟเข้าจอดผมก็เดินเข้าไปปกติ สภาพรถไฟตอนนี้ คนเยอะพอสมควร ไม่มีที่นั่ง ผมก็ไปจับเสาของรถไฟฟ้า ตามปกติ

              แต่ที่ไม่ปกติคือ มีคุณป้า อายุประมาณ 50 พิงเสา ซะเต็มหลัง แถมคุยโทรศัพท์ ไม่สนใจผู้คนที่ ไม่สามารถจับเสาได้ ผมก็เกือบเป็นแบบนั้น โชคดีที่ผมพอสูงบ้างก้อจับช่วงที่สูงกว่าหลังคุณป้าแกไป แล้วก็มีพี่ผู้ชายที่ต้องทำแบบผม และพี่ผู้หญิงอีกคน แกตัวเล็กก็ต้องจับช่วงล่างๆของเสา ก็โดนหลังคุณป้านวดมือไป ในความคิดแรก คุณป้าคงไม่ได้อ่านพันทิบแน่ ๆๆๆ 5555 ในขณะที่รถไฟวิ่งไปเรื่อยๆ คุณป้าก็คุยโทรศัพท์ไปเรื่อยๆ ทามกลางสายตาคนมอง โดยเฉพาะ พี่ผู้ชายอีกคน ที่จับ เสา ด้านเหนือป้าแก อีกคน ในตอนนั้น ผมรู้สึกถึงบรรยากาศมาคุ

              คิดในใจว่าป้าโดนแน่ๆ แล้วก็นึกไปว่า ถ้าเป็นคุณแม่เรา คงน่าสงสาร อายุ เกือบ 50 ต้องมาทำงานเลิกดึกๆ(หรือเปล่า) หรือว่าแกขาเจ็บเลยต้องยืนพิงเสา เป็นไปได้เนอะ

              และแล้วสิ่งที่ผมคิดก็เป็นจริงพี่ผู้ชายคนที่จับเสาช่วงเหนือหลังป้าอีกคนแบบผม ก็สะกิดป้า แล้วบอกว่า ให้คนอื่นๆเขาจับเสาบ้าง ด้วยหน้าตาอันน่ากลัว แต่ป้าแกก็นิ่งแล้วคุยโทรศัพท์ต่อ แล้วแกก็ เลิกพิง ในที่สุดก็ถึงสถานีหนึ่ง แกก็เดินลง

               สิ่งที่ผมคิดก็เป็นจริงอีกแล้ว ผมเห็นแกเดิน ลากเท้า เดินช้าๆ แปลกๆ ดูเหมือนมีปัญหาที่ขา ซึ่งผมมามองในมุมกลับกัน ในรถไฟน่าจะมีคนลุกให้แกบ้าง แกคงยืนไม่ได้เลยต้องมายืนพิงเสา และที่โทรศัพท์คงเพราะ รู้สึกผิด เลยต้องโทรแก้อาการเหล่านั้น สงสารแกเหมือนกันครับ ก็อยากให้ทุกคนรู้ว่าในสังคมเรา มีสองด้าน ครับไม่แน่คนที่เรามองว่าไม่ดี เขาอาจมีเหตุผลอยู่ซึ่งเราอาจจะไม่รู้ก็เป็นไปได้