ขอเล่าประสบการณ์ก่อนนะคะ ปกติเราทำงานเป็น Project Manager และ Senior Graphic Designer อยู่ที่ต่างจังหวัดค่ะ
งานที่ทำก็คุมทีมทำเว็บไซต์กับสิ่งพิมพ์ วิเคราะห์งาน แจกจ่ายงาน แล้วก็ทำเว็บโดยใช้ CMS Joomla (ระบบทำเว็บสำเร็จรูปชนิดหนึ่ง)
แต่เนื่องด้วยเราเริ่มมีงานฟรีแลนซ์เยอะช่วงก่อนออกมาเดือนนึงได้เกือบสามหมื่น แต่แทบไม่มีเวลาจะนอนเลย
เรามองว่างานประจำค่อนข้างจะเป็นตัวลดรายได้ของเรา เราเลยออกมารับงานฟรีแลนซ์เต็มตัว และย้ายมาอยู่กรุงเทพ
ปรากฏว่า ออกมาดันซวย งานแทบไม่เข้า เข้าเดือนละหมื่นกว่าบาท เงินก็ไม่พอใช้ รายจ่ายก็เยอะมาก
พี่ที่เคยให้งาน และบอกว่าจะให้งานเรามาเรื่อยๆ ไม่ต้องห่วง ก็หายยยต๋อม ไม่ได้งานจากพี่เค้าเลยสักงาน
เราเลยตัดสินใจหางานประจำทำอีกครั้งนึง ด้วยความที่ต้องยอมรับว่าตั้งเงินเดือนค่อนข้างสูง (เห็นแก่เงินมากกกก)
อันไหนเงินเดือนไม่ดีเราก็ไม่เอา จนไม่ได้งานสักที จนแล้วจนรอด เราก็มาได้งานเงินเดือนสูง
บริษัทที่เราได้งานเป็นบริษัทเล็กๆของฝรั่งที่เพิ่งมาเริ่มทำธุรกิจเว็บไซต์ในไทย
ซึ่งที่เค้ามาทำในไทยเพราะค่าจ้างแรงงานด้านเทคโนโลยีของไทยนั้นถ้าเทียบกับฝีมือถือว่าจ้างราคาถูกเลยทีเดียว
ทำให้ที่นี่ยอมรับเราเข้าทำงานที่เงินเดือนระดับสูงเลยทีเดียว แต่ตำแหน่งที่เราทำนั้นคือ Drupal Programmer
มันคือตำแหน่งที่ต้องเขียนโปรแกรมทำเว็บไซต์โดยใช้ CMS Drupal มันคล้ายๆกับ Joomla เราเลยคิดว่าเราน่าจะทำได้
มันไม่ต่างกันมาก (เราทำ Joomla ได้คล่องมาก) เราเขียน CSS ได้ (โค๊ดทำเว็บไซต์) Drupal กับ Joola คงไม่ต่างกันมาก
เราถนัดเอาโค๊ดมาดัดแปลงแก้ไข และเราก็ตกลงทำงาน โดยลืมคิดไปว่า "เราเขียนโปรแกรมจริงๆจังๆแทบไม่ได้เลย"
และแน่นอนว่าเราทำงานไม่ได้เลย ไม่รู้เรื่อง งงและต้องถามน้องอีกคนตลอด ในใจก็คิดว่าเอาน่า เดี๋ยวเราก็ทำได้
แต่หลังจากนั้นไม่ถึงเดือน คุณฝรั่งก็เรียกเรามาคุย และบอกว่า "เราจำเป็นต้องให้คุณออก เราคิดว่าคุณน่าจะทำได้ดีกว่านี้
คุณทำงานได้ดีถ้าเรามีเวลาสอนคุณ แต่ตอนนี้เราไม่มีเวลาแล้ว เรากำลังขยายตัว เราเสียใจ และหวังว่าคุณคงเข้าใจเรา"
เรายิ้มแล้วบอกเค้าว่า Don't worry, I understand. (ภาษากากๆ) แล้วก็ออกมาโดยที่ในหัวมีแต่คำว่า "กากกกกกกกกก"
จากวันนั้นเราก็ไม่กล้าสมัครงาน เครียด กลัว เสียเซล์ฟ เรารับฟรีแลนซ์นิดหน่อย ลองออกไปขายของดู ก็ไม่ชอบ ทำไม่ได้
วนเวียนไปๆมาๆ เราก็มานั่งคิดทบทวนสิ่งที่เกิดขึ้น..... ที่มันเกิด มันก็เป็นเพราะตัวเราเอง "เราเห็นแก่เงิน เลือกงานที่เงิน"
โดยไม่ดูเลยว่าตัวเราเหมาะกับอะไรทั้งๆที่เราก็รู้ดีว่าเราเขียนโปรแกรมไม่ได้ เราถนัดงานกราฟฟิก และงานบริหารโปรเจค
ทำไมเราไม่ทำ.... เราปรึกษากับแฟนนิดหน่อย แฟนให้ความเห็นว่า อย่าไปเอางานที่เงินเดือนสูงๆ เพราะความคาดหวังของคนจ้าง
มันก็จะสูงตามเงินเดือนเช่นกัน สู้เราทำงานที่เหมาะกับเรา ทำแล้วมีความสุข เงินเดือนปานกลาง อาจจะเอาเวลามาทำฟรีแลนซ์ด้วย
มันจะดีกว่ามั้ย......
หลังจากนั้นเราก็เริ่มหางานใหม่อีกรอบ เลือกทำแหน่งที่เราถนัด ตั้งเงินเดือนปานกลาง เราถูกเรียกสัมภาษณ์ทันทีสองที่
ซึ่งผลตอบรับเราได้งานทั้งสองที่ ที่แรกเป็นบริษัทเล็กๆ โฮมอ๊อฟฟิศ อยู่กันแบบสบายๆ พูดคุยสัมภาษณ์แบบเป็นกันเอง
ตำแหน่งที่เราไปสัมภาษณ์คือ นักวิเคราะห์ระบบ (SA) แต่เราได้งานในตำแหน่ง Project manager และ After Sales
คือคอยประสานงานกับลูกค้าวิเคราะห์และแจกจ่ายงานภายในทีม อาจจะมีทำกราฟฟิกบ้างนิดหน่อยหากงานในทีมโหลด
อีกที่เป็นบริษัทใหญ่ ให้เงินเดือนเราเยอะกว่า(นิดหน่อย) ดูเครียดๆนิดนึง เราได้งานในตำแหน่ง Graphic Design และ CMS Developer
คือออกแบบกราฟฟิก และทำเว็บไซต์โดยใช้โปรแกรมทำเว็บไซต์สำเร็จในการทำ ซึ่งเป็นแผนกใหม่ที่กำลังจะตั้งขึ้นอีกสองเดือนข้างหน้า
เราใช้เวลาตัดสินใจสองวัน...... ขอคำปรึกษาจากคนหลายคน และทบทวนประสบการณ์และความชอบของตัวเราเอง....
จนในที่สุดตอนนี้ เราก็เลือกบริษัทเล็ก เงินเดือนน้อยกว่า หน้าที่รับผิดชอบเป็นในแบบที่เราชอบ ซึ่งจะเริ่มงานวันจันทร์นี้ (3 มิ.ย.)
แต่ถึงอย่างงั้นเราก็ไม่มีความมั่นใจเลย.... ในหัวยังมีแต่คำว่า "กากกกกกกกกกกกกกก" เต็มไปหมด
เราเสียเซลฟ์ เรารู้สึกว่าเราไม่เก่ง เราจะทำได้มั้ย ภาพคุณฝรั่งที่พูดกับเรามันผุดมาเต็มหัว วนไป วนมา
เรากลัว กลัวไปหมด กลัวเราจะทำไม่ได้ กลัวจะโดนให้ออกกลางอากาศ กลัวจะไม่ผ่านโปร
เรารู้สึกว่ามันหนักกว่าทุกครั้งที่เราเคยเผชิญ (ในเรื่องงาน) เราไม่มั่นใจเลยสักอย่าง....
เราควรจะทำยังไงให้อาการนี้หายไป และกลับมาเป็นคนที่มั่นใจได้อย่างเคย????
//อยากให้คนที่ทำงานพิจารณาที่เงินได้อ่านกันนะคะ และขอโทษนะคะอาจจะยาวไปหน่อย
กำลังจะเริ่มงานใหม่แต่ทำไมตอนนี้ในหัวมีแต่คำว่า "กากกกกกกก" // กระทู้ขอกำลังใจค่ะ T^T
งานที่ทำก็คุมทีมทำเว็บไซต์กับสิ่งพิมพ์ วิเคราะห์งาน แจกจ่ายงาน แล้วก็ทำเว็บโดยใช้ CMS Joomla (ระบบทำเว็บสำเร็จรูปชนิดหนึ่ง)
แต่เนื่องด้วยเราเริ่มมีงานฟรีแลนซ์เยอะช่วงก่อนออกมาเดือนนึงได้เกือบสามหมื่น แต่แทบไม่มีเวลาจะนอนเลย
เรามองว่างานประจำค่อนข้างจะเป็นตัวลดรายได้ของเรา เราเลยออกมารับงานฟรีแลนซ์เต็มตัว และย้ายมาอยู่กรุงเทพ
ปรากฏว่า ออกมาดันซวย งานแทบไม่เข้า เข้าเดือนละหมื่นกว่าบาท เงินก็ไม่พอใช้ รายจ่ายก็เยอะมาก
พี่ที่เคยให้งาน และบอกว่าจะให้งานเรามาเรื่อยๆ ไม่ต้องห่วง ก็หายยยต๋อม ไม่ได้งานจากพี่เค้าเลยสักงาน
เราเลยตัดสินใจหางานประจำทำอีกครั้งนึง ด้วยความที่ต้องยอมรับว่าตั้งเงินเดือนค่อนข้างสูง (เห็นแก่เงินมากกกก)
อันไหนเงินเดือนไม่ดีเราก็ไม่เอา จนไม่ได้งานสักที จนแล้วจนรอด เราก็มาได้งานเงินเดือนสูง
บริษัทที่เราได้งานเป็นบริษัทเล็กๆของฝรั่งที่เพิ่งมาเริ่มทำธุรกิจเว็บไซต์ในไทย
ซึ่งที่เค้ามาทำในไทยเพราะค่าจ้างแรงงานด้านเทคโนโลยีของไทยนั้นถ้าเทียบกับฝีมือถือว่าจ้างราคาถูกเลยทีเดียว
ทำให้ที่นี่ยอมรับเราเข้าทำงานที่เงินเดือนระดับสูงเลยทีเดียว แต่ตำแหน่งที่เราทำนั้นคือ Drupal Programmer
มันคือตำแหน่งที่ต้องเขียนโปรแกรมทำเว็บไซต์โดยใช้ CMS Drupal มันคล้ายๆกับ Joomla เราเลยคิดว่าเราน่าจะทำได้
มันไม่ต่างกันมาก (เราทำ Joomla ได้คล่องมาก) เราเขียน CSS ได้ (โค๊ดทำเว็บไซต์) Drupal กับ Joola คงไม่ต่างกันมาก
เราถนัดเอาโค๊ดมาดัดแปลงแก้ไข และเราก็ตกลงทำงาน โดยลืมคิดไปว่า "เราเขียนโปรแกรมจริงๆจังๆแทบไม่ได้เลย"
และแน่นอนว่าเราทำงานไม่ได้เลย ไม่รู้เรื่อง งงและต้องถามน้องอีกคนตลอด ในใจก็คิดว่าเอาน่า เดี๋ยวเราก็ทำได้
แต่หลังจากนั้นไม่ถึงเดือน คุณฝรั่งก็เรียกเรามาคุย และบอกว่า "เราจำเป็นต้องให้คุณออก เราคิดว่าคุณน่าจะทำได้ดีกว่านี้
คุณทำงานได้ดีถ้าเรามีเวลาสอนคุณ แต่ตอนนี้เราไม่มีเวลาแล้ว เรากำลังขยายตัว เราเสียใจ และหวังว่าคุณคงเข้าใจเรา"
เรายิ้มแล้วบอกเค้าว่า Don't worry, I understand. (ภาษากากๆ) แล้วก็ออกมาโดยที่ในหัวมีแต่คำว่า "กากกกกกกกกก"
จากวันนั้นเราก็ไม่กล้าสมัครงาน เครียด กลัว เสียเซล์ฟ เรารับฟรีแลนซ์นิดหน่อย ลองออกไปขายของดู ก็ไม่ชอบ ทำไม่ได้
วนเวียนไปๆมาๆ เราก็มานั่งคิดทบทวนสิ่งที่เกิดขึ้น..... ที่มันเกิด มันก็เป็นเพราะตัวเราเอง "เราเห็นแก่เงิน เลือกงานที่เงิน"
โดยไม่ดูเลยว่าตัวเราเหมาะกับอะไรทั้งๆที่เราก็รู้ดีว่าเราเขียนโปรแกรมไม่ได้ เราถนัดงานกราฟฟิก และงานบริหารโปรเจค
ทำไมเราไม่ทำ.... เราปรึกษากับแฟนนิดหน่อย แฟนให้ความเห็นว่า อย่าไปเอางานที่เงินเดือนสูงๆ เพราะความคาดหวังของคนจ้าง
มันก็จะสูงตามเงินเดือนเช่นกัน สู้เราทำงานที่เหมาะกับเรา ทำแล้วมีความสุข เงินเดือนปานกลาง อาจจะเอาเวลามาทำฟรีแลนซ์ด้วย
มันจะดีกว่ามั้ย......
หลังจากนั้นเราก็เริ่มหางานใหม่อีกรอบ เลือกทำแหน่งที่เราถนัด ตั้งเงินเดือนปานกลาง เราถูกเรียกสัมภาษณ์ทันทีสองที่
ซึ่งผลตอบรับเราได้งานทั้งสองที่ ที่แรกเป็นบริษัทเล็กๆ โฮมอ๊อฟฟิศ อยู่กันแบบสบายๆ พูดคุยสัมภาษณ์แบบเป็นกันเอง
ตำแหน่งที่เราไปสัมภาษณ์คือ นักวิเคราะห์ระบบ (SA) แต่เราได้งานในตำแหน่ง Project manager และ After Sales
คือคอยประสานงานกับลูกค้าวิเคราะห์และแจกจ่ายงานภายในทีม อาจจะมีทำกราฟฟิกบ้างนิดหน่อยหากงานในทีมโหลด
อีกที่เป็นบริษัทใหญ่ ให้เงินเดือนเราเยอะกว่า(นิดหน่อย) ดูเครียดๆนิดนึง เราได้งานในตำแหน่ง Graphic Design และ CMS Developer
คือออกแบบกราฟฟิก และทำเว็บไซต์โดยใช้โปรแกรมทำเว็บไซต์สำเร็จในการทำ ซึ่งเป็นแผนกใหม่ที่กำลังจะตั้งขึ้นอีกสองเดือนข้างหน้า
เราใช้เวลาตัดสินใจสองวัน...... ขอคำปรึกษาจากคนหลายคน และทบทวนประสบการณ์และความชอบของตัวเราเอง....
จนในที่สุดตอนนี้ เราก็เลือกบริษัทเล็ก เงินเดือนน้อยกว่า หน้าที่รับผิดชอบเป็นในแบบที่เราชอบ ซึ่งจะเริ่มงานวันจันทร์นี้ (3 มิ.ย.)
แต่ถึงอย่างงั้นเราก็ไม่มีความมั่นใจเลย.... ในหัวยังมีแต่คำว่า "กากกกกกกกกกกกกกก" เต็มไปหมด
เราเสียเซลฟ์ เรารู้สึกว่าเราไม่เก่ง เราจะทำได้มั้ย ภาพคุณฝรั่งที่พูดกับเรามันผุดมาเต็มหัว วนไป วนมา
เรากลัว กลัวไปหมด กลัวเราจะทำไม่ได้ กลัวจะโดนให้ออกกลางอากาศ กลัวจะไม่ผ่านโปร
เรารู้สึกว่ามันหนักกว่าทุกครั้งที่เราเคยเผชิญ (ในเรื่องงาน) เราไม่มั่นใจเลยสักอย่าง....
เราควรจะทำยังไงให้อาการนี้หายไป และกลับมาเป็นคนที่มั่นใจได้อย่างเคย????
//อยากให้คนที่ทำงานพิจารณาที่เงินได้อ่านกันนะคะ และขอโทษนะคะอาจจะยาวไปหน่อย