วันนี้ดิฉันได้เจอเหตุการณ์เลวๆใจดำของพนักงาน ขสมก.สาย29 เหตุการณ์ที่ป้ายรถเมล์บางเขนตรงใกล้กับตึกเบญจจินดา ที่มุ่งหน้าไปหลักสี่ ดิฉันพบคุณลุงตาบอด ที่ป้ายรถเมล์ คุณลุงจะไปสโมสรตำรวจ ซึ่งเป็นทางเดียวกับที่ดิฉันจะไป ดิฉันจึงดูรถให้ลุง เพราะแดดร้อนมาก ให้ลุงนั่งหลบแดดก่อน พอรถเมลขสมก.สีครีมแดงสาย29ฟรี มา วิ่งมาหลายคันอยู่กะว่าได้นั่งสบายๆแน่ๆ เลยหันไปบอกลุง ลุงแกก็เตรียมตัวที่จะขึ้นรถ เราก็ยืนโบกเต็มที่เพราะดูท่าจะแข่งกันมา ปรากฏว่ามันจอดเลยป้าย ไม่รู้ว่าไม่ได้ตั้งใจหรือเจตนา ที่จะไม่รับผู้โดยสาร ดิฉันจูงคุณลุงคนตาบอด เดินไปขึ้นรถ มีคนวิ่งขึ้นไปก่อน1คน ดิฉันกับลุงพยายามเดิน ไปให้ถึงตัวรถ ทุกคนที่นั่งข้างหน้าต่าง และกระเป๋ารถเมล์ที่เป็นผู้หญิงโผล่หัวลงมามอง ดิฉันมองเค้าแล้วกวักมือ ขอให้รอก่อน เพราะเดินใกล้ถึงหละ มันออกตัวอย่างเย่อหยิ่ง ไม่รอคะ ดิฉันเอ๋อเลยคะ บอกลุงรถไม่รอ ก็กะว่าจะกลับหลังหันไปขึ้นอี2คันที่เหลือคะ ไม่รอเหมือนกันคะ คุณลุงพูดขึ้นมาว่า"สงสัยเค้าคงเห็นว่าเราไม่วื่ง" ดิฉันนี่ปวดใจเลย คิดในใจ คุณลุงคะ ลุงจะวิ่งยังงัย อายุก็เยอะตาบอด ต้องมีไม้เท้านำทาง ปวดใจจิง สงสารมาก ดิฉันจูงคุณลุงเดินตากแดดย้อนกลับมาที่ป้ายรถเมล์อีกครั้ง ในใจเน่ยเจ็บแค้นไอ้พวกเ ี้ย นี้มาก จนรถ ปอ.29lสีเหลืองมา เค้าชลอรถ จอดตรงป้ายเป๊ะ คุณลุงเดินขึ้น กระเป๋านถเมล์ผู้หญิงรับ และพาให้นั่ง ลุงบอกไปสโมสร ตำรวจ  กระเป๋าบอกนั่งเลยคะ ถึงแล้วเดี๋ยวบอก สิ่งนี้ซิที่ควรจะเป็น ดิฉันอยากให้ผู้ใหญ่ผู้บริหาร อบรมพนักงานให้ดี ส่วนให้พวกเ ี้ย ทั้งหลาย ขอให้เจอกับสิ่งที่มันทำ เวรกรรมมันมีจริง อาชีพทุกอาชีพ เป็นอาชีพที่มีเีกียรติ หากคุณปฎิบัติหน้าที่อบ่างสมบูรณ์แบบ แต่สิ่งที่พวกเมิงทำ จะทำให้คนดูหมิ่นมากยิ่งขึ้น ไอ้เลวว