บุญกิริยาวัตถุ 3 ทาน ศีล ภาวนา ทำไมการภาวนาซึ่งลงทุนน้อยกว่าการให้ทานจึงมีอานิสงฆ์มากที่สุดครับ

ตามความเข้าใจของผม การภาวนาบ่อยๆหรือการทำสมาธิจนได้ฌาณระดับใดระดับหนึ่ง เมื่อวิญญาณกำลังออกจากร่างหรือใกล้สิ้นใจ พลังของสมาธิที่เราฝึกจนเกิดความเคยชินจะทำงานอัตโนมัติ ทำให้วิญญาณไปสู่สุคติ เสวยผลบุญ ก่อนผลบาปใครทำบุญมากก็ขึ้นสวรรค์  สำหรับคนที่ทำสมาธิบ้างไม่ทำสมาธิบ้าง ถ้ามีคนบอกทางก่อนสิ้นใจ เช่นให้นึกถึงพระอรหันต์ ก็ทำให้ไปสุคติได้    ไม่ทราบความคิดผมถูกต้องรึเปล่าครับขอเชิญผู้รู้แนะนำด้วยครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่