มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะ ที่จะต้องท่องบทไปด้วย ทำความเข้าใจในตัวละครไปด้วย ใส่อารมณ์ไปด้วย แล้วก็ต้องสื่อสารออกมาในภาษาที่เราไม่คุ้นเคยไปด้วยพร้อมๆกัน

ไม่ได้บอกว่าแต้วพูดดีไม่มีเพี้ยน.. แต่เพี้ยนในระดับที่คนอิสานอย่างเราฟังแล้วยังอึ้ง !! ว่าพูดได้ราวกับฝึกหัดมาเป็นปีๆ แม้แต่ศัพท์เฉพาะถิ่นบางคำ ที่อาจใช้ภาษากลางพูดทับไปก็ได้ แต่เธอยังพยายามจะพูดให้ถูกต้อง มันแสดงให้ถึงความตั้งใจ ความมุมานะ และความรับผิดชอบในอาชีพนักแสดงของแต้วได้เป็นอย่างดี ว่าเธอพยายามทำการบ้านมาอย่างหนักแค่ไหน เพื่อจะได้กลายมาเป็นสร้อยฟ้า ที่แม้แต่ตอนยืนเว้าลาวด่าพระเอกฉอดๆ พร้อมแบกก้านกล้วยไว้บนบ่า ก็ยังดูเป็นสาวลาวที่น่ารักน่าหยิกได้ขนาดนั้น สมกับที่ผู้กำกับเคยให้สัมภาษณ์ไว้ประมาณว่า แต้วคือนักแสดงที่น้องใหม่ในกองควรดูไว้เป็นแบบอย่างจริงๆ

เหนือสิ่งอื่นใด ขอขอบคุณ คุณอ๊อฟ พงษ์พัฒน์ มากๆ ที่ไม่ละเว้นรายละเอียดเล็กๆน้อยๆในทุกๆด้าน ชอบที่นางเอกแทบจะไม่ได้แต่งหน้า สมกับที่เป็นสาวบู๊บ้านป่ามากมาย ละครสนุกมาก กระชับและสอดแทรกทุกอารมณ์เอาไว้อย่างไหลลื่น (หักคะแนนนิดหน่อยตรงที่แสบแก้วหูเสียงคุณกิ๊ก แต่หักล้างกับการได้เห็นคุณอู๋อีกครั้ง ข่อยก็พอจะรับได้อยู่ 555)

ป.ล.ขั่นคุ่นอ๊อฟได่เข่ามาเห็นกระทู่นี่ อยากให้คุ่นอ๊อฟฮู้ว่า ข่อยขอบคุณหลายอิหลี ที่เฮ็ดละครโด๋ยที่ให้ภาษาอิสานได่แจ้งเกิ๋ดแบบเต็มโต๋ โด๋ยซะเพาะเพลงหมอลำที่เอ๋าไว้เปิดโต๋อิสร้อย มันม่วนขนาดเลย  อิอิอิ เบิ่งละครคุ่นอ๊อฟเถื่อได๋กะบ่เคยผ๋ิดหวั๋งอิหลีเด้อ