"พระลามะทิเบตรูปหนึ่งกำลังสนทนากับพระกลุ่มหนึ่ง และเพื่ออธิบายประเด็นสำคัญ ท่านหยิบเหยือกขึ้นมาวางบนโต๊ะ จากนั้นค่อย ๆ หย่อนก้อนหินขนาดเท่ากำมือลงไปทีละก้อน
เมื่อไม่สามารถใส่ก้อนหินลงไปได้อีก ท่านก็ตั้งคำถามว่า “เหยือกใบนี้เต็มแล้วหรือยัง” พระทั้งหมดตอบว่า “เต็มแล้ว” พระลามะจึงเอื้อมมือลงไปใต้โต๊ะและหยิบถังใส่ก้อนกรวดขึ้นมา แล้วค่อย ๆ เทลงไปในเหยือกและเขย่าก้อนกรวดเข้าไปแทรกตัวอยู่ตามช่องว่างของก้อนหิน จากนั้นท่านก็ถามอีกครั้งว่า “เหยือกใบนี้เต็มแล้วหรือยัง” พระรูปอื่น ๆ เริ่มรู้ทัน แล้วก็มีรูปหนึ่งตอบออกมาว่า “น่าจะยัง”
น่าจะยังไม่เต็ม (ข้อคิดดี ๆ สู่ความสำเร็จ)
เมื่อไม่สามารถใส่ก้อนหินลงไปได้อีก ท่านก็ตั้งคำถามว่า “เหยือกใบนี้เต็มแล้วหรือยัง” พระทั้งหมดตอบว่า “เต็มแล้ว” พระลามะจึงเอื้อมมือลงไปใต้โต๊ะและหยิบถังใส่ก้อนกรวดขึ้นมา แล้วค่อย ๆ เทลงไปในเหยือกและเขย่าก้อนกรวดเข้าไปแทรกตัวอยู่ตามช่องว่างของก้อนหิน จากนั้นท่านก็ถามอีกครั้งว่า “เหยือกใบนี้เต็มแล้วหรือยัง” พระรูปอื่น ๆ เริ่มรู้ทัน แล้วก็มีรูปหนึ่งตอบออกมาว่า “น่าจะยัง”