ถึงสถานีตำรวจเมืองนนทบุรี

ในฐานะที่ฉันเป็นชาวนนทบุเรี่ยน แล้ววันหนึ่งเกิดมีลูกกระสุนกระเด็นเข้ามาในบ้าน ฝ้าทะลุแล้วมีหัวกระสุนถึง2เม็ด
ควรต้องตกใจใช่มั๊ยคะ ???ด้วยความไร้เดียงสา ก็กด191 มันไม่ติดจ้า ก็สืบเสาะเบอร์จนได้เบอร์สายตรง คุณตำ ก็รับเรื่อง บอกว่า15 นาทีถึง
นนทบุเรี่ยนตัวน้อยก็รอไปดิ เกือบชั่วโมงจ้า ต้องโทรไปใหม่ คุณตำ ก็บอกว่า เดี๋ยวเร่งรัดให้ อ้าว สลัดมาก
พอคุณตำมาถึง ก็มาดูๆๆ ปืนๆๆ ถามๆๆ แล้วบอกว่า อ๋ออ ตอนกลางคืนมีวัยรุ่นไล่ยิงกันในซอยเรวดี
จะรอพิสูจน์หลักฐานก็ได้นะ แต่มันช้า ปืนในเมืองนนท์มีเป็นแสนกระบอก
ดีนะที่ไม่โดนคน เออคร๊า ฉันก็อ้าว แล้วยังไงคือฉันเป็นชาวนนทบุเรี่ยนเลยนะ อาศัยอยู่ในเขตเทศบาลนคร เลยนะ ความปลอดภัยฉันอยู่ตรงไหน
นี่ขนาดอยู่ในบ้านไม่ได้ออกไปแรดไหนนะ. คือบ้านฉันซวยจบ!!!

กล่าวถึงวัยรุ่นที่ไล่ยิงกันนิดนึงระวังลูกกระสุนจะตกใส่หัวกบาลคุณแม่ของพวกเธอนะ
สรุปฉันต้องใส่หมวกกันน็อคในบ้านใช่มั๊ย ฝากท่านนายกสมนึก เลิกบริจาคม้าหินตามโรงเรียน แล้วมาติดไฟริมถนนติดกล้องตามจุดเสี่ยงเถอะ ท่านผู้กำกับคะ ช่วยทำอะไรก็ได้ ให้มันปลอดถัยกว่านี้หน่อย ขอแค่นี้ไม่มากไปใช่มั๊ย


ชายคา ต้องซ่อมฝ้ายังไงคะ มีแบบกันกระสุนไหม กลัวจริงๆ
ฝากบอกวัยรุ่นว่า เดี๋ยวนี้อยู่ที่ไหนก็ไม่ปลอดภัย จะเดินทางไปไหนมาไหนก็รู้จักดูกันให้ดีๆนะ
ขอขอบคุณอะไรก็ตามแต่ที่ทำให้ ทุกคนในครอบครัว โชคดี