หน้าเปิด

เช้าวันใหม่ ณ อพารท์เมนต์ แต่ในวันนี้อายุมุเกิดไม่สบายจนฮายาเตะถามเลยว่าไหวรึเปล่า อายุมุยอมรับว่าท่าจะไม่ไหว สาเหตุคงเพราะอายุมุไปดื่มนมหมดอายุเข้า ฮายาเตะเองก็คิดว่าคงจะใช่เลยเห็นว่าให้อายุมุนอนพักดีกว่า แต่พอฮายาเตะติดต่อกับทางร้านของวาตารุบอกเรื่องอายุมุไป ทางซากิกลับบอกว่าแบบนี้คงไม่ได้ทำเอาฮายาเตะแปลกใจ

ซากิบอกตอนนี้ที่ร้านต้องการใครสักคนมาช่วยด่วน ฮายาเตะเลยบอกงั้นเขาจะไปเองและก็วางสายไป พอดีที่ลูกะเห็นฮายาเตะจะออกไปข้างนอกเลยถาม ฮายาเตะก็บอกเรื่องที่อายุมุไปทำงานพิเศษที่ร้านของเพื่อนไม่ได้ ลูกะรู้เรื่องแล้วก็พอเข้าใจ ฮายาเตะยังบ่นเลยว่าเป็นคนที่เอาแต่สร้างปัญหาจริงๆ แต่ก่อนที่ฮายาเตะจะออกไปลูกะก็ถามก่อนว่าฮายาเตะไปร้านแบบไหน พอฮายาเตะบอกว่าเป็นร้านขายโดจินเท่านั้นแหละตาของลูกะก็เป็นประกายทันทีบอกขอตามไปด้วยแบบไม่คิดเลย

ด้วยเหตุนี้ลูกะเลยต้องปลอมตัวใส่ชุดคลุมหัวมิดชิด ใส่แว่นกับผ้าปิดปากเพื่อไม่ให้ใครรู้ แถมสถานทีที่มาก็ยังเป็นอากิบะอีก ฮายาเตะบอกก่อนเลยว่าอย่ามาว่ากันก็แล้วกันถ้าเกิดใครเกิดจำลูกะได้แต่ลูกะบอกไม่เป็นไรๆ

แล้วพวกฮายาเตะก็มาถึงร้านของวาตารุ ซากิก็ขอบคุณที่มาช่วยแต่ก็สงสัยเลยถามว่าใครที่มากับฮายาเตะ พอฮายาเตะจะหันไปแนะนำก็ต้องหยุดชะงักเมื่อกำลังเห็นลูกะกำลังจดๆจ้องๆโดจินตรงมุมชั้น 18+ เปิดอ่านโดจินเล่มหนึ่งแบบกำลังหน้าแดงอย่างเห็นได้ชัดเพียงแค่เป็นฉากวับๆแวมๆโชว์เนินอกเท่านั้น จนกระทั้ง....

ฮายาเตะ: ทำไมคุณมาถึงปุ๊บก็เริ่มเปิดดูโดจินผู้ใหญ่เลยด้วยล่ะครับ
ลูกะ: ไม่ใช่นะ!! ไม่ใช่สักหน่อย!! (พูดไปก็เขวี้ยงเก็บเข้าชั้นอย่างรวดเร็ว)

ซากิพอเห็นว่าฮายาเตะมาช่วยแล้วก็เลยขอตัวไปข้างนอกสักครู่ ฮายาเตะก็ตกลงและไปถามวาตารุว่าจะให้เขาช่วยอะไรดี แต่ทางวาตารุเริ่มตัวสั่นทำหน้าอย่างไม่น่าเชื่อจนฮายาเตะแปลกใจ วาตารุก็บอกว่าผู้หญิงที่ฮายาเตะพามาคือ ซุยเรนจิ ลูกะ ไม่ใช่เหรอ ฮายาเตะไม่คิดว่าวาตารุจะจำได้ก็เลยรนพยายามจะอธิบายใหญ่แต่วาตารุรีบถามใหญ่เลยว่าทำไมฮายาเตะถึงพาไอดอลมาได้ แถม....

วาตารุ: งั้นให้เธอไปสวมชุดเมด...
วาตารุ: แล้วไปเรียกลูกค้าได้มั้ย
ฮายาเตะ: เอ๋!?

ฮายาเตะรีบปฎิเสธเลยว่าไม่ได้ ให้ลูกะทำแบบนั้นไม่ได้ วาตารุถามเลยว่าทำไมไม่ได้ก็แค่ช่วยเขาครั้งเดียวเองไม่ได้เหรอไง ฮายาเตะยังยืนยันว่าไม่ได้ วาตารุเลยงัดอาวุธเอายอดขายมาโชว์ให้ดูเลยว่าเป็นยังไง ฮายาเตะกับลูกะดูแล้วก็ต่างเหงื่อตกจนได้แต่พูดว่าน่าเศร้า ลูกะเลยถอนหายใจบอกว่า...

ลูกะ: ก็ได้ถ้างั้น...
ลูกะ: คงทำเป็นเมินคำขอไม่ได้แล้ว

ลูกะ: เอาชุดเมดมาสิ...
ลูกะ: ให้ฮายาเตะ!!
วาตารุ: ถ้าพูดแบบนั้นล่ะก็...
ฮายาเตะ: คุณลูกะ!!

สุดท้ายฮายาเตะก็ต้องมาแต่งชุดเมดจนได้ ฮายาเตะถึงกับบ่นกับลูกะเลยว่าทำไมเขาต้องมาสวมชุดแบบนี้ด้วย แต่ลูกะยิ้มบอกก็ดูดีออก ฮายาเตะดูชุดแล้วก็ถามเลยว่าเป็นชุดใหม่ด้วยไม่ใช่เหรอ วาตารุบอกสำหรับพนักงานที่ไม่ได้มาวันนี้พอดี(อายุมุ) ฮายาเตะเลยพอเข้าใจแต่ก็ถามอีกว่าตรงเอวมันหลวมๆเลยถามว่าขนาดของอายุมุอวบนิดๆงั้นเหรอ วาตารุบอกเลยว่าอายุมุถือว่าธรรมดาแล้ว

พอดีที่ซากิกลับมาจากซื้อของพอดีพอเห็นฮายาเตะก็ชมเลยว่าน่ารักดี ฮายาเตะก็ขอบคุณที่ชม(เหมือนประชด) วาตารุเห็นซากิกลับมาแล้วก็บอกให้เริ่มงานได้เลย ซากิก็เอาของที่ซื้อไปวางซึ่งฮายาเตะก็สังเกตเห็นว่าของที่ซื้อมาล้วนแต่เป็นของลดราคา 50% ทั้งนั้น ส่วนลูกะวาตารุอนุญาติให้ไปรอชั้นบนอ่านโดจินที่ชอบได้ตามสบาย ลูกะก็ขอบคุณ หลังจากนั้นตอนที่ฮายาเตะไปช่วยซากิแจกใบปลิวก็ถามซากิเรื่องอาหารที่ซื้อมาที่เป็นของลดราคาทั้งหมด ซากิบอกถึงจะลดงบแต่เธอก็ยังอยากให้วาตารุได้กินเนื้อบำรุง ฮายาเตะก็พอเข้าใจ

ด้านลูกะที่มานั่งอยู่ห้องพักแต่ก็ไม่ได้อ่านโดจินเพราะสังเกตรอบๆห้องดูก็เห็นแต่ใบประกาศของลดราคาที่ทั้งวงทั้งแปะวางไว้เป็นตั้ง ข้อมูลเมนูทำเองราคาประหยัดที่วางเป็นตั้ง การ์ดสะสมแต้มทั้งปั๊มทั้งสติ๊กเกอร์ ทำเอาแม้แต่ลูกะเองก็ยังคิดเลยว่าใช้ชีวิตได้สุดยอดจริงๆ ลุกะก็หยิบกระดาษที่ว่างเปล่าออกมาจากกระเป๋าตัวเองคิดว่าเธอเองก็อยากรีบเขียนการ์ตูนของตัวเองให้เสร็จแต่.... ลูกะทำหน้ากลุ้มใจแล้วนึกถึงที่นางิไปถึงเกียวโตเพื่อจะวาดการ์ตูนของตัวเองให้ดีที่สุด

นั่งๆไปลูกะก็ได้ยินเสียงพวกฮายาเตะกำลังต้อนรับลูกค้าจากนอกร้าน ในห้องเองก็ยังเหลือชุดเมดอีกชุดพอดี ลูกะเลยเปลี่ยนชุดเมดแต่งองค์ทรงเครื่องเรียบร้อยแถมส่องกระจกดูยังคิดเลยว่าสมบูรณ์แบบ พอดีที่วาตารุมาเห็นเลยถามว่าลูกะจะออกไปเรียกลูกค้าให้เหรอ ลูกะก็คิดหนักเพราะยังไงเธอก็ช่วยงานในฐานะ ซุยเร็นจิ ลูกะ ให้ไม่ได้อยู่ดี...

ด้วยเหตุนี้ลูกะเลยไปเอาแว่นโปร่งแบบสีแบบปิดครึ่งหน้ามาสวมออกไปช่วยเรียกลูกค้า ฮายาเตะถึงกับบอกให้ลูกะรอเดี๋ยวก่อนเลยแต่ลูกะยังถึงขนาดทำเป็นพูดเลยว่าใครกันลูกะ บอกเลยว่าเธอคือสาวน้อยเวทมนตร์ผู้ปกป้องยอดขายของร้านนี้ แฟร์รี่ครีมมี่มามิ ทำเอาฮายาเตะโวยเลยว่าพูดเรื่องอะไรกัน ลูกะบอกอีกว่าเธออยากทำเพื่อหาไอเดียสำหรับการ์ตูนของตัวเองด้วย และดูเหมือนจะได้ผลลูกค้ามากมายเข้าร้านทันที ฮายาเตะถึงกับคิดบ่นเลยว่าทำไมทั้งนางิทั้งลูกะต่างก็พาตัวเองไปเสี่ยงอันตรายด้วย หากลูกะโดนใครรู้ตัวจริงเข้ามีหวังเป็นข่าวในหนังสือพิมพ์จบสิ้นกันพอดี

คิดไม่ทันไรก็ได้เรื่องเมื่อจู่ๆมีเสียงคนๆหนึ่งตะโกนเลยว่า "หา!? เมดคนนั้น!!" ฮายาเตะคิดเลยว่าไม่น่าลูกะกำลัง... ทางลูกะก็ได้ยินพอหันมาเสียงของคนๆนั้นก็พูดเลยว่า "ใช่จริงๆด้วย นั้นมัน...." ลูกะก็ตกใจและที่เห็นคือ....

โคเท็ตสึ: อายาซากิของผม
[ฮายาเตะต่อยใส่หน้าหมัดเดียวร่วง]

วาตารุ: ยังไงเขาก็เป็นลูกค้านะ...
วาตารุ: เพราะงั้นกรุณาอย่าฆ่าสิ
ฮายาเตะ: ขอโทษ...

[วันทำงานนี้ยังคงดำเนินต่อไป]

จบตอน