สวัสดีค่ะ จากกระทู้ชวนปั่นวันก่อนนะคะ
วันนี้อาการดีมั่งละ (อาการขี้เกียจ) เลยมานั่งตั้งกระทู้ในพันทิป
รูปเยอะมาก เพราะเก็บบรรยากาศมาฝากคนที่ไม่ตื่น เพราะโทรศัพท์แฮ้ง งุงิ
เอ้อ.. ใส่พันทิปทอย ไม่ได้สักอัน เป็นไรนิ แงงงง มันไม่ได้อรรถรส
เสียใจจุงเบย
ทริปนี้รวมระยะทางได้ทั้งหมด 121 กิโลเมตรนะคะ
เริ่มปั่นตั้งแต่เจ็ดโมงครึ่งค่ะ กลับบ้านหกโมงเย็นกว่าๆ เฮือกกกกก
เริ่ม..
นัดกันเจ็ดโมงครึ่ง ไปถึงหน้าตลาดบริบูรณ์ เจอคนเป็นร้อย (เค้ามาซื้อกับข้าว)
เจอแต่ป้าตุ๊กคนเดียว ก็กินหนมปังที่ป้าตุ๊กซื้อมาฝาก กับนมยัมมี่(กันท้องเสีย) แล้วก็ปั่นไป
เริ่มออกปั่น ไปตามเส้นแม่ริมเรื่อยๆ
ฟ้าเป็นใจ เมฆเยอะ แดดไม่ออก ภาวนาขอให้เมฆเยอะตลอดทั้งวัน ฮ่า
ออกปั่นตอนเช้าสนุกดี ลมส่ง เมฆก็เยอะ เริ่มเห็นความสำคัญของการปั่นเช้าๆ แล้วนะ
ไหล่ทางถนนเส้นแม่ริม ก็ใหญ่ดี แต่ก็เต็มไปด้วยหลุม
แล้วก็รถยนต์จอดข้างทาง
เราก็ติดไฟแดงเหมือนรถคันอื่นๆ นะ
ช่วงแม่ริม ไม่ได้ถ่ายรูปมา ถนนมันพังช่วงไหล่ทาง จริงๆ ก็ไม่พังอะไรหรอก
แต่มันเป็นฝาท่อ เยอะๆๆ มาก เลยไม่ได้ถ่ายรูปมา รูปนี้คือ ทางไปแม่แตงแล้ว
แวะเซเว่นม่านระมิง ตรงนั้นเปิดใหม่ ก่อนถึงแยกไปปาย
เติมโค้กคนละขวด กับน้ำแร่ออร่า นุ่มคอดีนะ
ถึงปากทางเข้าโครงการส่งน้ำแล้ว ขอบอกว่าทริปนี้ คนที่อยากไปคือ พี่หนึ่ง(ช่างที่ร้าน)
เข้าไปอีก เจ็ดกิโล
สองข้างทางมีต้นสีส้มๆ อ่ะ ต้นไร ก้ามปูเหรอ ป้าตุ๊กบอก อยู่ข้างทางสวยมาก
และเป็นแบบนี้แทบตลอดทาง
ถนนน่าปั่นมาก รถนานๆ มาที แต่มาทีขับไวชิบ
ปุๆ ปะๆ เป็นบางช่วง
ซ้ายเป็นดอย ขวาเป็นทุ่งนา อากาศบริสุทธิ์มาก หายใจเข้าแรงๆ ออกแรงๆ ปอดสะอาดสดใส
ดูสิ น่าปั่นเนอะ
ข้างในส่วนใหญ่จะเป็นวัด วัดป่า
ตามธรรมเนียมค่ะ มีน้องหมามาแจมด้วย
ทำมาเป็นอยู่ใกล้ๆ แต่ไม่ยอมให้จับ
ต้องปั่นเข้ามาอีก
พอถึงคลองส่งน้ำ ปรากฎว่า น้ำแห้งมาก
แล้วเค้าไปเล่นกันตรงไหน (ตอนหลังรู้ว่าเป็นคลองส่งน้ำคนละที่กัน กุไปทำม๊ายยยย)
มีสวนดอกไม้ด้วยนะ แต่ลงไม่ได้ มันลื่น เดี๋ยวหัวแตก
ดูสิ ไม่มีน้ำเลย สไลด์ลงไป ตูดแหกแน่ๆ T_T
โทรหาพี่หนึ่ง ปรากฏว่า เพิ่งตื่น
งั้นจะไปไหนกันต่อดี แป้นเกล็ดละกัน
พี่มาจริงๆ นะ รับปากแล้ว ติดตามตอนต่อไป
ปั่นกลับออกมา
ทางสวย จนอยากกลับไปปั่นอีกรอบ แต่มันไม่มีไรเลยอ่ะ (ของกินไม่มี)
เปิดแมป ให้นำทางโดยทางเท้า พาลัดเข้าข้างคลองเล็กๆ ถนนดีมาก
แต่ดีได้นิดเดียว ถนนขาด กลายเป็นลูกรังคร่า
หมอบก้าน้อย ต้องดุ๊กๆๆ ไป ปล่อยมือถ่ายรูปมาได้ใบเดียว
ไม่ตายก็บุญแล้ว หินลอยคร่ะ สั่นสะเทือนถึงง่ามไต
เลี้ยวขึ้นทางคอนกรีตซะที
เลาะเข้าบ้านคน เจอร้านชำเล็กๆ ลุงกำลังซดเหล้าขาว แห๋ม กินแต่หัววันเลยนะคะ
พร้อมกับขอเข้าห้องน้ำด้วย เพราะไม่รู้จะต้องเจออะไรอีกบ้าง
ตอนแรกคิดว่าจะออกถนนใหญ่เพื่อเข้าปั๊ม แต่ไม่ต้องละ เข้าลูกรังเรียบร้อย
มันลัดได้เยอะ แต่เนินก็เยอะเหมือนกัน ไปโผล่ตรงสามแยกที่มีไฟแดงพอดี
ตูรอดเนินสามลูกนั้นหว่ะ ดีใจจัง แวะเติมน้ำที่ร้านชำเจ้าประจำ (พูดเหมือนมาบ่อย นี่ครั้งที่สอง)
แล้วก็ยิงยาวไปแป้นเกล็ด
อุญหภูมิตอนนี้ 38 องศา
พอปั่นได้ไม่นาน ฝนตั้งเค้า(นะตัวเอง)
นึกในใจ ไม่รอดแน่ ลุยก็ลุยวะ บอกป้าตุ๊กว่า ลุยฝนกันนะคะ สนุกดีนะ เย็นๆ
ดีเหมือนกันไม่ร้อน เพราะร้อน เหี่ยวคาดอยแหงๆ
ฝนตกก่อนถึงแป้นเกล็ดประมาณแปด-เก้าโลได้
แล้วมันก็เปาะแปะ
สักพัก ก็ตกโครมๆ รถก็ขับไวเหลือเกิน เมิงไม่เอากูไปปายด้วยเลยล่ะ
พอถึงจังหวะที่มันตกหนักๆ ก็จอด หลบฝนเหรอ? เปล่าอ่ะ
ป้าตุ๊กกลัวโทรศัพท์เปียก จอดเอาถุงใส่โทรศัพท์ แล้วก็หลบจริงๆ นั่นแหละ ตกหนักเหลือเกิน
สักพักเห็น s work ปั่นไปวุ๊ย ฝรั่งขาแรง แต่นั่นเค้ามีรถเซอร์วิสนะ หล่อนไม่มี อย่ามา...
พอฝนซาลงนิดนึง จึงปั่นออกไป ไม่กี่ร้อยเมตรอ่ะ ถนนแห้งเชียว ฝนมันยังมาไม่ถึง พอมาถึงล่ะก็นะ อย่างกะฟ้ารั่ว
ถึงเนินชัน ที่ตอนนั้นเอาจิน้อยกะโร่น้อยมา เหนื่อยสาด อย่าให้บอก
พอเอาก้าน้อยมา ปั่นสบายจุงเบย(ขอค่าโฆษณาด้วยค่ะ) ไม่ทรมาน ไม่เหนื่อยมาก
แต่ตอนจอดรอป้าตุ๊กบนยอดเนิน เจอแมลงต่อยหลังด้วย แสส
มีเสน่ห์กับแมลงเหรอเนี่ยเรา ตัวเหมือนต่อเลย แต่สีขาว-ดำ
ถ้าคืนนี้หน้าบวมตัวบวม แสดงว่าแพ้ เพราะมันต่อยเจ็บๆ คันๆ (อาการออกช้าไปหน่อย ไขมันเยอะ)
=^^= สรุปทริปคลองส่งน้ำ-แป้นเกล็ดค่ะ (รูปเยอะ บรรยายเยอะเช่นเคย)
วันนี้อาการดีมั่งละ (อาการขี้เกียจ) เลยมานั่งตั้งกระทู้ในพันทิป
รูปเยอะมาก เพราะเก็บบรรยากาศมาฝากคนที่ไม่ตื่น เพราะโทรศัพท์แฮ้ง งุงิ
เอ้อ.. ใส่พันทิปทอย ไม่ได้สักอัน เป็นไรนิ แงงงง มันไม่ได้อรรถรส
เสียใจจุงเบย
ทริปนี้รวมระยะทางได้ทั้งหมด 121 กิโลเมตรนะคะ
เริ่มปั่นตั้งแต่เจ็ดโมงครึ่งค่ะ กลับบ้านหกโมงเย็นกว่าๆ เฮือกกกกก
เริ่ม..
นัดกันเจ็ดโมงครึ่ง ไปถึงหน้าตลาดบริบูรณ์ เจอคนเป็นร้อย (เค้ามาซื้อกับข้าว)
เจอแต่ป้าตุ๊กคนเดียว ก็กินหนมปังที่ป้าตุ๊กซื้อมาฝาก กับนมยัมมี่(กันท้องเสีย) แล้วก็ปั่นไป
เริ่มออกปั่น ไปตามเส้นแม่ริมเรื่อยๆ
ฟ้าเป็นใจ เมฆเยอะ แดดไม่ออก ภาวนาขอให้เมฆเยอะตลอดทั้งวัน ฮ่า
ออกปั่นตอนเช้าสนุกดี ลมส่ง เมฆก็เยอะ เริ่มเห็นความสำคัญของการปั่นเช้าๆ แล้วนะ
ไหล่ทางถนนเส้นแม่ริม ก็ใหญ่ดี แต่ก็เต็มไปด้วยหลุม
แล้วก็รถยนต์จอดข้างทาง
เราก็ติดไฟแดงเหมือนรถคันอื่นๆ นะ
ช่วงแม่ริม ไม่ได้ถ่ายรูปมา ถนนมันพังช่วงไหล่ทาง จริงๆ ก็ไม่พังอะไรหรอก
แต่มันเป็นฝาท่อ เยอะๆๆ มาก เลยไม่ได้ถ่ายรูปมา รูปนี้คือ ทางไปแม่แตงแล้ว
แวะเซเว่นม่านระมิง ตรงนั้นเปิดใหม่ ก่อนถึงแยกไปปาย
เติมโค้กคนละขวด กับน้ำแร่ออร่า นุ่มคอดีนะ
ถึงปากทางเข้าโครงการส่งน้ำแล้ว ขอบอกว่าทริปนี้ คนที่อยากไปคือ พี่หนึ่ง(ช่างที่ร้าน)
เข้าไปอีก เจ็ดกิโล
สองข้างทางมีต้นสีส้มๆ อ่ะ ต้นไร ก้ามปูเหรอ ป้าตุ๊กบอก อยู่ข้างทางสวยมาก
และเป็นแบบนี้แทบตลอดทาง
ถนนน่าปั่นมาก รถนานๆ มาที แต่มาทีขับไวชิบ
ปุๆ ปะๆ เป็นบางช่วง
ซ้ายเป็นดอย ขวาเป็นทุ่งนา อากาศบริสุทธิ์มาก หายใจเข้าแรงๆ ออกแรงๆ ปอดสะอาดสดใส
ดูสิ น่าปั่นเนอะ
ข้างในส่วนใหญ่จะเป็นวัด วัดป่า
ตามธรรมเนียมค่ะ มีน้องหมามาแจมด้วย
ทำมาเป็นอยู่ใกล้ๆ แต่ไม่ยอมให้จับ
ต้องปั่นเข้ามาอีก
พอถึงคลองส่งน้ำ ปรากฎว่า น้ำแห้งมาก
แล้วเค้าไปเล่นกันตรงไหน (ตอนหลังรู้ว่าเป็นคลองส่งน้ำคนละที่กัน กุไปทำม๊ายยยย)
มีสวนดอกไม้ด้วยนะ แต่ลงไม่ได้ มันลื่น เดี๋ยวหัวแตก
ดูสิ ไม่มีน้ำเลย สไลด์ลงไป ตูดแหกแน่ๆ T_T
โทรหาพี่หนึ่ง ปรากฏว่า เพิ่งตื่น
งั้นจะไปไหนกันต่อดี แป้นเกล็ดละกัน
พี่มาจริงๆ นะ รับปากแล้ว ติดตามตอนต่อไป
ปั่นกลับออกมา
ทางสวย จนอยากกลับไปปั่นอีกรอบ แต่มันไม่มีไรเลยอ่ะ (ของกินไม่มี)
เปิดแมป ให้นำทางโดยทางเท้า พาลัดเข้าข้างคลองเล็กๆ ถนนดีมาก
แต่ดีได้นิดเดียว ถนนขาด กลายเป็นลูกรังคร่า
หมอบก้าน้อย ต้องดุ๊กๆๆ ไป ปล่อยมือถ่ายรูปมาได้ใบเดียว
ไม่ตายก็บุญแล้ว หินลอยคร่ะ สั่นสะเทือนถึงง่ามไต
เลี้ยวขึ้นทางคอนกรีตซะที
เลาะเข้าบ้านคน เจอร้านชำเล็กๆ ลุงกำลังซดเหล้าขาว แห๋ม กินแต่หัววันเลยนะคะ
พร้อมกับขอเข้าห้องน้ำด้วย เพราะไม่รู้จะต้องเจออะไรอีกบ้าง
ตอนแรกคิดว่าจะออกถนนใหญ่เพื่อเข้าปั๊ม แต่ไม่ต้องละ เข้าลูกรังเรียบร้อย
มันลัดได้เยอะ แต่เนินก็เยอะเหมือนกัน ไปโผล่ตรงสามแยกที่มีไฟแดงพอดี
ตูรอดเนินสามลูกนั้นหว่ะ ดีใจจัง แวะเติมน้ำที่ร้านชำเจ้าประจำ (พูดเหมือนมาบ่อย นี่ครั้งที่สอง)
แล้วก็ยิงยาวไปแป้นเกล็ด
อุญหภูมิตอนนี้ 38 องศา
พอปั่นได้ไม่นาน ฝนตั้งเค้า(นะตัวเอง)
นึกในใจ ไม่รอดแน่ ลุยก็ลุยวะ บอกป้าตุ๊กว่า ลุยฝนกันนะคะ สนุกดีนะ เย็นๆ
ดีเหมือนกันไม่ร้อน เพราะร้อน เหี่ยวคาดอยแหงๆ
ฝนตกก่อนถึงแป้นเกล็ดประมาณแปด-เก้าโลได้
แล้วมันก็เปาะแปะ
สักพัก ก็ตกโครมๆ รถก็ขับไวเหลือเกิน เมิงไม่เอากูไปปายด้วยเลยล่ะ
พอถึงจังหวะที่มันตกหนักๆ ก็จอด หลบฝนเหรอ? เปล่าอ่ะ
ป้าตุ๊กกลัวโทรศัพท์เปียก จอดเอาถุงใส่โทรศัพท์ แล้วก็หลบจริงๆ นั่นแหละ ตกหนักเหลือเกิน
สักพักเห็น s work ปั่นไปวุ๊ย ฝรั่งขาแรง แต่นั่นเค้ามีรถเซอร์วิสนะ หล่อนไม่มี อย่ามา...
พอฝนซาลงนิดนึง จึงปั่นออกไป ไม่กี่ร้อยเมตรอ่ะ ถนนแห้งเชียว ฝนมันยังมาไม่ถึง พอมาถึงล่ะก็นะ อย่างกะฟ้ารั่ว
ถึงเนินชัน ที่ตอนนั้นเอาจิน้อยกะโร่น้อยมา เหนื่อยสาด อย่าให้บอก
พอเอาก้าน้อยมา ปั่นสบายจุงเบย(ขอค่าโฆษณาด้วยค่ะ) ไม่ทรมาน ไม่เหนื่อยมาก
แต่ตอนจอดรอป้าตุ๊กบนยอดเนิน เจอแมลงต่อยหลังด้วย แสส
มีเสน่ห์กับแมลงเหรอเนี่ยเรา ตัวเหมือนต่อเลย แต่สีขาว-ดำ
ถ้าคืนนี้หน้าบวมตัวบวม แสดงว่าแพ้ เพราะมันต่อยเจ็บๆ คันๆ (อาการออกช้าไปหน่อย ไขมันเยอะ)