อยากให้รูมเมทย้ายออกจากห้อง พูดยังไงดี ถึงจะไม่เสียเพื่อนคะ?

เรื่องมีอยู่ว่า
เมื่อต้นปี มีเพื่อนสมัยประถมขอมาอยู่ร่วมห้องด้วย(เราเสนอไปเองแหละตอนแรก เพราะถ้าหาหอเอง เธอต้องจ่ายเงินเยอะเรื่องค่ามัดจำ และ ซื้อของเข้าห้อง)
เพราะเธอเข้ามาหางานทำใน กทม
เราเป็นเพื่อนสนิทกันมานาน แต่ไม่ค่อยได้ติดต่อหรือคุยกันตอนโต เพราะอยู่คนละจังหวัด
เธอก็นิสัยดี บางทีก็คิดอะไรน้อยเกินไป ไม่คิดมาก เราจะออกแนวดูเป็นผู้ใหญ่กว่า ขี้บ่นกว่า
ค่าห้อง ไฟ น้ำ เราหารกันค่ะ
ปัญหาเกิดคือ
1. เวลาทำงานเราไม่ตรงกัน เธอทำ 15:00 - 23:00 น. เราทำ 09:00 - 18:00 น.
เธอกลับมาเธอก็จะทำโน่นนี่ กว่าจะนอนบางทีก็ตี 2-3 ซึ่งปกติเรานอนดึกอยู่แล้ว ประมาณตี 1
แต่หลังๆ เราเริ่มนอนไม่หลับ นอนดึกกว่าเดิมเป็น ตี 2-3 เพราะอีกคนยังไม่นอน แล้วเราต้องตื่นมาทำงานตอนเช้าอีก
สัปดาห์ที่แล้ว งานเราเยอะ เพลียมาก ปวดหัว  รู้สึกนอนไม่พอ

2. เธอคุยโทรศัพท์เสียงดังเวลาเราจะนอนค่ะ เราก็มีคุยแต่ถ้าเธอจะนอน เราจะเปลี่ยนเป็นแชทเอา

3. น้ำที่กินด้วยกัน เราซื้อเป็นน้ำขวด บางทีเธอก็ไม่ซื้อค่ะ ก็กินกับเรา รวมถึงของใช้หลายๆอย่าง
หลังๆเราพูดบ่อย เธอก็ยอมหารค่ะ ถ้าพูด

4. เธอไม่เคยล้างห้องน้ำค่ะ มาอยู่ 5 เดือนแล้ว ตอนแรกๆ ไม่กวาดถูห้องด้วย เราพูดเธอก็ทำบ้างค่ะ
บางทีต้องย้ำ เราไม่อยากพูดบ่อย กลายเป็นบ่น น่ารำคาญไปอีกน่ะ

5. ตอนนี้เธอได้เงินเดือนเกือบเท่าเราแล้วค่ะ น่าจะดูแลตัวเองได้ในระดับนึง บางทีเราก็เสียความรู้สึกเวลาเราบอกให้ช่วยออกค่าของใช้
เธอจะบอกว่า เราใจร้ายจัง ไม่เห็นใจกันเลย (ทั้งที่เราต้องส่งเงินให้น้อง เทียบกับเธอคือเธอไม่มีภาระอะไรค่ะ)

6.เราอยากมีเวลา มีพื้นที่ส่วนตัว บางทีเราเอาแฟนมานอนดูหนังหรืออะไร เราก็ไม่อยากให้เธอรู้สึกไม่สะดวกใจค่ะ
แฟนเรามาบ่อย แต่มาอยู่กับเรารอเธอกลับมาจากงานค่ะ

7.เหตุผลที่อยากให้เธอย้ายออก ไม่ใช่เพราะเราจะอยู่กับแฟนนะคะ เพราะเราคิดแล้ว อยู่คนเดียวดีที่สุดค่ะ
วันของเราและเธอ คือวันเสาร์เหมือนกัน เราก็อยากอยู่ห้องเฉยๆกับแฟน บางทีไม่อยากออกไปข้างนอก ค่าใช้จ่ายเยอะค่ะ
ก็เกรงใจเธอเพราะเธออยู่ห้อง

8. มีหลายเรื่องที่เล่าไม่ได้ แต่เรารู้สึกว่า ทำไมเราต้องมาดูแลอีกคน โดยที่เธอไม่รู้สึกเกรงใจเรา


จะพูดยังไงดี ให้ไม่เสียเพื่อน เราก็ไม่อยากทำแบบนี้นะคะ แต่เราคิดว่าโตๆกันแล้วน่าจะคิดได้ในระดับนึง
ดูแลตัวเองได้ แต่ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป เราจะยิ่งเครียด ไม่พอใจ เบื่อ สุดท้ายคงทะเลาะกันจนเสียเพื่อนไปจริงๆแน่นอน

ขอความช่วยเหลือด้วยค่ะ
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 9
การพูด ออกไป ตรงๆเป็นการทำดีที่สุด เพราะสามารถ ระบายทุกสิ่งทุกอย่างที่อึดอัดได้ ในทางตรงกันข้าม ถ้าไม่พูดสิ อันนี้มันจะติดอยู่ในใจเรา(คนเดียว)ไปอีกนาน

แนะนำว่า พูดไปเลย ในทุกเรื่อง แต่เปลี่ยนภาษาให้ นิ่มนวล และรักษาน้ำใจ เพื่อนไว้บ้างก็พอ


เราว่า คนที่ควรย้ายออกไม่ใช่เรา เราไม่ควรหนีปัญหา เพราะมันห้องเรา เราอยู่มาก่อน อย่ายอมแค่เรื่องความเกรงใจ หรือไม่กล้าพูด มาเป็นเรื่องที่ทำให้เรา ต้องย้าย ออกจากห้องของเราเอง อย่ายอมครับ แค่พูดดีๆ รักษาน้ำใจก็โอเคแล้ว

"ผมไม่เข้าใจมานานแล้ว ว่า คนไทย ทำไมมันติดนิสัยขี้เกรงใจกันแบบแปลก ๆ ทั้งๆที่เราเป็นฝ่ายมีบุญคุณ กับเขา แต่ เราโดนเขาเอาเปรียบอยู่ ตรงกันข้าม เราก็ยังจะห่วงกับความรู้สึกของคนๆนั้น โดยที่คนๆนั้นไม่เคยจะรับรู้ความรู้สึกเรา นิสัยแบบนี้ต้องเลิกให้ได้นะครับ"
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 5
พูดยังไงดี ถึงจะไม่เสียเพื่อนคะ?
^
^
^
ก็ยกห้อง ให้ she ซะ   คุณเป็นฝ่ายย้าย  แต่.............
ไม่ต้องหา "หอใหม่" แค่บอกเจ้าของหอ มีผู้เช่าคนไหนจะย้ายออกไหม หนูขอจองห้องนั้น

ผมหมายถึง เปลี่ยนห้อง แต่ไม่ต้องเปลี่ยนอพาร์ทเมนท์ (หอ) ครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่