มาจนถึงเล่มนี้ผมแน่ใจแล้วครับว่าหวงอี้เขียนหลงอิงขึ้นมาเสียบแทน "เซวียเหยินกุ้ย" หรือ "ซิยิ่นกุ้ย" แน่ๆ เพราะฉากการยิงธนูปานเทวดาของหลงอิงในเล่มนี้ คือตำนาน "3 ศรสยบเทียนซาน" ของซิยิ่นกุ้ยตอนที่รับมอบหมายจาก "หวู่เจ๋อเทียน" หรือบู๊เช็กเทียนขึ้นไปปราบพวกเผ่าทูเจวี๋ย-เถี่ยเล่อ เพียงแต่ตอนนั้นซิยิ่นกุ้ยอายุ 53 แล้วแต่หลงอิงยังหนุ่มฉกรรจ์

ผมเริ่มเอะใจว่าหลงอิงคือซิยิ่นกุ้ยตั้งแต่ตอนที่บูเช็กเทียนพยายามยัดเยียดสาวๆในวังให้หลงอิงตามด้วยคนสนิทของพระนางอย่าง "ซ่างกวนว่านเอ๋อ" เข้ามาพัวพันซ้ำอีก เพราะในพงศาวดารตำนานซิยิ่นกุ้ยนั้น บูเช็กเทียนยก "เสี่ยวสี่" (นางกำนัลคนสนิทคู่ทุกข์คู่ยากตั้งแต่ตกอับไปบวชชีหลังสิ้นยุคถังไท่จง) ให้กับซิยิ่นกุ้ยเพื่อผูกใจทั้งๆที่มีเมียเดิมอยู่แล้ว ซึ่งในเรื่องเหยี่ยวมารฯนี้หวงอี้ไม่กล่าวถึงเซวียเหยินกุ้ย (ซิยิ่นกุ้ย) เลยแม้แต่น้อย

ซิยิ่นกุ้ยคือขุนพลอันดับหนึ่งในยุคต้นของบูเช็กเทียนซึ่งยังครองอำนาจคู่กับกษัตริย์ถังเกาจง เคยทำในสิ่งที่แม้แต่ยุคมหาราชอย่างถังไท่จง (หลี่ซื่อหมิน) ยังทำไม่ได้คือพิชิตเกาหลีสำเร็จเมื่อตอนอายุ 45 ตอนนั้นเก่งถึงขนาดควบม้าลุยเดี่ยวเข้าไปจับจอมขมังธนูชาวเกาหลีที่ตอนแรกยิงธนูตรึงสะกดทัพฝ่ายจีนจนขยาดไม่กล้าคืบหน้า ส่วนวีรกรรมปราบชนเผ่าทางเหนือกระด้างกระเดื่องเหมือนกับหลงอิงในเรื่องนี้เป็นช่วงที่อายุได้ 53 แล้ว

ถ้าจะบอกว่าซิยิ่นกุ้ยคือ "ขุนพลปาฏิหาริย์" ของบูเช็กเทียนเหมือนกับหลงอิงของหวงอี้ก็ว่าได้

เกร็ดเพิ่มเติม....ตอนที่ซิยิ่นกุ้ยยกทัพไปปราบเกาหลีนั้น มีแม่ทัพที่ร่วมกันไปคนหนึ่งชื่อ "เฉิงหมิงเจิ้น" ซึ่งผมไม่แน่ใจว่าใช่เป็นคนเดียวกับ "เฉินหมิงเจิ้น" ในเรื่อง "ขุนโจรคู่บัลลังก์" หรือเปล่า เพราะช่วงเวลานั้นต่างกันนานพอดูระหว่างยุคสถาปนาราชวงศ์ถังกับยุคหลี่ซื่อหมินสิ้นอายุขัยไปแล้ว อีกอย่างหนึ่ง แซ่ "เฉิง" กับ แซ่ "เฉิน" ก็เป็นคนละแซ่กันด้วย