อย่าหาว่าผมอคิตกับผู้หญิงเลยนะครับ สำหรับผู้หญิง หรือบุคคลอื่นๆ ที่ทำตัวดีแล้ว ก็ขอชื่นชมและยกย่อง
แต่ไม่รู้อะไรกันนักหนาครับ ผู้หญิงบางกลุ่ม+ส่วนมาก+ในสมัยนี้ เริ่มเห็นแก่ตัวเยอะขึ้นเหลือเกิน
เดี๋ยวคุณอาจจะคิดว่า ผู้ชายก็ไม่แพ้กันล่ะ แต่ อ่านก่อนละกันนะ

เริ่มจากใกล้ตัวคนทำงาน BTS แทบทุกวัน ผมเจอแบบนี้


คือก้มหน้าก้มตากดโทรศัพท์กันน่ะ เทคโนโลยีก็เจริญขึ้นทุกวันหลายสิบปี แต่จิตสำนึกมารยาทยังแทบไม่ถึงขวบ

อย่าเพิ่งเถียง เช้าๆ หรือเย็นๆ ช่วงเวลาคนเยอะๆ ผมจะเห็นผู้หญิงทั้งหลายจองคิวแถวหน้า เพื่อที่จะรีบวิ่ง รีบจ้ำไปนั่งเก้าอี้
ผมท้าให้คุณสังเกตบ่อยๆ เลยครับ ว่าเห็นแบบนี้ประจำทุกวัน ประมาณว่า อิชั้นกลัวจะไม่ได้นั่ง
ผมเดินเข้าไปกลางขบวน มองซ้าย ขวา ยาวไปถึงตู้ขบวนถัดไป ก็เห็นแบบนี้เหมือนกันหมด
พอนั่งได้ ก็กดโทรศัพท์ หลับตา หาของในกระเป๋า
มีหญิงชรา สตรีมีครรรภ์ เด็ก เข้ามาล่ะก็ ผมมองไปที่เบ้าตาเลยครับ หล่อนจะทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ หากิจกรรมส่วนตัวทำ
รอจนกว่าจะมีผู้ชายเสียสละให้ เกิดว่าไม่มีจริงๆ ใกล้ใคร ก็วัดใจลุกให้เองละกัน

คุณอาจจะบอกว่า เมื่อไม่นานนี้มีภาพปรากฏว่า เด็กลุกที่นั่งให้สตรีมีครรภ์บน BTS ในขณะที่มีผู้ชายนั่งใกล้เยอะแยะ
ทีงี้ทำไม ไม่บอกว่าผู้ชายเห็นแก่ตัวบ้าง
อะครับ ถ้าเป็นอย่างนั้น ผมก็ว่าเหมือนกันแหล่ะ
แต่ถ้าเทียบกับสิ่งที่ผมเจอมาทุกวัน ถ้าจะให้ผมถ่ายรูปแล้วเอามาวัดกันดู รับรองว่าของผมเยอะกว่าแน่นอน

ไม่เว้นกระทั่งรถเมล์ ยิ่งรถเมล์ว่างๆ ผมเห็นผู้หญิงนี่ ทำแข็งแรงเหมือน Super Man เหลือเกิน
วิ่งเลียบข้างรถเมล์ ไปจ่อหน้าประตู ในขณะที่รถเมล์กำลังวิ่งเข้าเทียบฟุตบาท
ถามซิครับว่า ถ้ารถเมล์มันเบียดคุณขึ้นมา ตัวบอบบางอย่างคุณจะเป็นยังไง กับไอแค่กลัวไม่ได้นั่ง

มาทางด้านผู้ชายกันบ้าง อันนี้ผมกล้าให้ลองทำกันเองเลยครับ
คุณลองสละที่นั่งให้ผู้หญิงดูบ้างสิครับ หรือ หากมีที่ว่าง แล้วก้ำกึ่งกัน คุณก็ลองไม่นั่ง แล้วกวักมือเรียกผู้หญิงมานั่งแทน
สิ่งที่คุณจะได้คือ ความเงียบ
ไม่มีแม้กระทั่งขอบคุณซักคำ มองหน้ายิ้มให้กันก็ไม่มี นั่งไปเฉยๆ อย่างนั้นอะ เหมือนกับว่าไม่รู้จักกัน
โอเค้ ทำความดีไม่หวังอะไร แต่เจอแบบนี้ทีไร แทบไม่อยากจะให้มันเลย
เรามีมารยาท มีน้ำใจให้ แต่ดูสิ่งที่ตอบแทนมาสิครับ ไมตรียังแทบไม่มีให้กันเลย
ยิ้มน่ะ แล้วพูดขอบคุณเบาๆ น่ะ อายหรือครับ ?
หนำซ้ำ บางทีเจอผู้หญิงจ้ำอ้าว รีบก้าวเท้ามาตัดหน้าเราซะด้วยซ้ำไป

หรือบางที ยืนก้ำกึ่งระหว่างเก้าอี้กัน แล้วคนที่นั่งตรงนั้นลุกพอดี เราก็เห็นว่าผู้หญิงอยู่ข้างๆ อะครับ เชิญ
ยังไม่ทันเชิญเลย หล่อนย่อนก้นลงเก้าอี้ไปละ ทำแบบไม่รู้ไม่ชี้
คือ คุณรู้ไหม ว่าผมน่ะ ผู้ชาย จะแย่งคุณเลยมันก็ได้
แต่ด้วยความเป็นผู้ชาย และสามัญสำนึก จึงไม่มีผู้ชายคนไหนทำแบบนั้น
เปลี่ยนเป็นการสละที่นั่งว่างให้คุณผู้หญิงแทน
แต่แล้วคุณก็กลับนั่งไปเฉยๆ เห้ย หันมาขอบคุณ หรือยิ้มก็ยังดี ที่เราอุตส่าห์มอบความสบายให้กับคุณนะ
นี่อะไรกัน นั่งไปเฉยๆ ซะงั้นอะ เงยหน้าขึ้นมามองหน่อยก็ไม่มี ไม่รู้จัก ไม่สนใจ

มีอีก 2 กรณีที่จะยกตัวอย่างเพิ่มอีก
บน BTS ผมเจอผู้ชายคนหนึ่ง ซึ่งท่าทางดูแล้วเหมือนยืนไม่ค่อยปกติ แต่ก็ไม่รู้เป็นอะไรเพราะเขาใส่กางเกงขายาว
เขามากับเพื่อนผู้หญิงคนหนึ่ง
เพื่อนผู้หญิงคนนั้น บอกกับผู้หญิงที่นั่งข้างๆ ว่า ขอที่นั่งให้หน่อยได้มั๊ยคะ
หญิงที่นั่งอยู่ก็ลุกให้แบบไม่ค่อยเต็มใจ แล้วผู้ชายคนนั้นก็เข้าไปนั่งแทน แล้วก็บอกว่า ขอบคุณครับ
แต่ผู้หญิงที่ลุกให้นั่งนี่สิ พูดดังลั่น BTS เลยว่า "สมัยนี้มันเปลี่ยนไปแล้ว ผู้หญิงต้องเสียสละให้ผู้ชาย"
เอ้อ ผมคิดในใจ พูดเพื่ออะไรครับ ไม่คิดจะถามหรอว่า มันผิดวิสัย เค้าเป็นอะไรหรือเปล่า
ทำไมหรอครับ ผู้หญิงเสียสละให้บ้างไม่ได้หรอครับ

อีกรณีนึงอันนี้ก็เห็นบ่อยไม่แพ้กัน รถกระป๋องนั่ง 2 แถวข้าง
ป้ายก็ติดอยู่ว่า ขึ้นก่อนกรุณาชิดใน นั่งแถวละ 6 คน 7 คน ก็ว่ากันไป
ไม่รู้ทำไม ซึ่งส่วนมากผมก็เห็นว่าเป็นผู้หญิงอีกนั่นแหล่ะ ขึ้นมาแล้วชอบจองที่นั่งใกล้ๆ ทางออก
เข้าใจว่า ตนเองอาจจะลงไม่สะดวก แต่มันทำให้คนขึ้นไม่สะดวกด้วยนะครับ
ผมเจอมาว่า คนขับลงไปบอกให้ขยับเข้าไปข้างใน
ผู้หญิงคนนั้นบอกว่า "ปวดหลัง"
คนขับก็พูดดีครับ บอกว่า "ไม่เกี่ยวมั้งปวดหลังอะ ขยับให้หน่อยนะครับ นะ จะได้ออกเลย นะครับ"
ผมก็มองหน้า จ้องหน้าผู้หญิงคนนั้นตลอด เค้าทำหน้าเจื่อนๆ ค่อยๆ เขยิบเข้าด้านใน

เอ้อ ขอเถอะครับ อย่าเอะอะก็หาว่าเป็นผู้หญิง เป็นเพศอ่อนแอ ต้องได้รับการเสียสละ ต้องมาก่อน
มันดูเหมือนกับการเอาความอ่อนแอของตนเองมาแลกความสบายส่วนตัว ซึ่งผมเห็นได้แทบทุกวัน
มันไม่เหมือนผู้หญิงสมัยก่อนที่ผมเห็นเลยครับ แตกต่างกันค่อนข้างมาก