ต้องลองฝึกเรียบเรียงคำพูดครับ ปัญหาเกิดอาจเพราะคุณไม่ค่อยพูด ไม่ค่อยเขียน แน่ ๆ เลยประหม่า
คลังคำ น้อย การเรียบเรียงจึงไม่รู้ลำดับความสำคัญ

ไม่ทราบ คุณชอบอ่านไหม ลองอ่านหนังสือพิมพ์ให้หลากหลาย คอลัมน์ดู ไม่ต้องมาก แค่วันละ 5 นาที แต่ขอให้สม่ำเสมอ
ทำจนเป็นนิสัย จนกระทั่งคุณอ่านไว และเก็บประเด็นได้ครบ เล่าความเห็นได้ทันทีภายใน 1 นาที
เช่น วันนี้อ่านการเมือง พรุ่งนี้ กีฬา ต่อไปบันเทิง ต่อไปซุบซิบไฮโซ
และ เล่าให้ตัวเองฟังว่า เขาพูดถึงอะไร อะไรที่เป็นประเด็นของเรื่อง เรื่องเกิดที่ไหน เมื่อไร ใครทำ what where when why

จากนั้นจึงเข้าเรื่องความคิดเห็น ว่าคุณ ชอบ หรือ ไม่ชอบ และมีเหตุผลประกอบว่าอะไร
ขอให้พูดออกเสียงให้บ่อยในตอนแรก เพราะจะได้ผลเร็วกว่า เพราะสมองจะจดจำเป็นระบบได้ดีกว่าคิดในใจ

ให้เล่ารูปประโยคง่าย ๆ ขึ้นต้น เนื้อเรื่อง และบทสรุป
1 2 3
ลองฝึกพูดหน้ากระจกดู เป็นการฝึกบุคลิกภาพและสร้างความมั่นใจให้ตัวเองที่ดีมากนะครับ
ขอให้ตั้งใจทำจริง ๆ พูดช้า ๆ ชัดถ้อยชัดคำ มีน้ำเสียงหนัก เบา
ทำให้บ่อย ให้มาก ไม่ต้องรีบ นึกภาพเหมือนคุณเล่าให้เพื่อนฟัง

ลองสมมุติสถานการณ์ เช่น อธิบายทาง ให้นึกรูปจุดเด่นใหญ่ ๆ ที่เห็นได้ง่ายบริเวณนั้น แล้วค่อยซอยย่อย ไปหาเป้าหมาย
เล่าเรื่องที่เราประทับใจ ว่าทำไม เพราะอะไร เราชอบ.....เพราะ    เราไม่ชอบ......เพราะ
เล่าเรื่องหนังที่ดู เริ่มต้นยังไง กลางเรื่องยังไง สรุปว่ายังไง ต่อด้วยเราชอบ....เพราะ   เราไม่ชอบ เพราะ....

ทั้งหมดนี้ให้ทำหน้ากระจก  เพราะคุณจะได้เห็นว่าคุณเกร็ง หรือ ผ่อนคลาย และเป็นการฝังจิตใต้สำนึกคุณให้เชื่อมั่นในตนเองว่าคุณทำได้
การเล่าเรื่องไม่ใช่ปัญหาของคุณอีกต่อไป
ถ้าเป็นบานใหญ่ ๆ เห็นครึ่งตัวได้จะดีมาก ให้ฝึกใช้มือประกอบด้วยก็ดี ทำให้เป็นธรรมชาติ

ขั้นก้าวหน้า ให้ไปชวนเพื่อนคุยครับ นึกภาพในหัวก่อนว่าคุณจะเล่าอะไร ยังไง จะจบเรื่องยังไง ถ้าเขาเห็นด้วย หรือไม่เห้นด้วยกับคุณ
คุณจะตอบยังไง ให้เขาฟังเหตุผลของคุณ โดยที่ไม่ทะเลาะกับคุณ

การพูดที่ดี คือ  คุยแล้วเข้าใจ คุยแล้วสบายใจ รู้ประเด็นที่ควรคุย และ ควรหลีกเลี่ยง
รู้จักการพูดชักนำให้คนเห็นด้วยกับเรา โดยไม่ใช่การบังคับ
รู้จักการโต้แย้งแบบ บัวไม่ช้ำน้ำไม่ขุ่น ทำไปเรื่อย ๆ ครับ จนเป็นนิสัย
แล้ววันหนึ่งคุณจะลืมไปเลยว่าเราเคยมีปัญหา

ทุกคนทำได้หมดแต่อยู่ที่การฝึกฝนครับ