ขอเปรียบเทียบจากตัวผมเองก็แล้วกัน
ผมเป็นแฟนเชลซีก่อนยุคเสี่ยหมี่มา
พอเสี่ยหมีมา ทุกอย่างก็เป็นไปอย่างที่ทุกคนทราบอ่ะครับ
เปลี่ยนโค้ชเป็นว่าเล่น ซื้อนักเตะ"บางคน"เหมือนจะไม่ได้ถามทีมงานเลย
แต่ก็ทุ่มเทเพื่อสโมสรเต็มร้อยปีไหนบู่ ช่วงไหนยุบ จัดหนักให้โค้ชทันที
ที่นี้ผมอยากยกตัวอย่าง"การเปลี่ยนโค้ช"แล้วก็"สถานะ"ของเสี่ยหมีแล้วก็เจ้าของสโมสรเซราะกราวให้ดูครับ

เสี่ยหมีเคยไหม ก่อนเกมลงไปตบไหล่นักเตะทีละคน ลงไปปลุกใจแทนกัปตันของทีม หรือแม้แต่ลงไปที่ซู้มม้านั่งสำรอง..............เพื่อ
เสี่ยหมีเคยไหม เสียประโยชน์จากยูฟ่า-เอฟเอ บ่อย พอได้รับถ้วยบอกให้นักเตะไม่รับมันซะเลย
แต่สิ่งที่เหมือนกันของ2คนนี้คือ"ล้วงลูก"
เรื่องสถานะของบุรีรัมย์นี้ผมว่าหลายคนน่าจะเห็นเป็นปัญหานะ แต่ทุกคนกลับไม่เห็นแล้วก็คิดว่าเขาทำถูกแล้ว  สำหรับผมมันผิดแต่ต้นอ่ะครับ หน้าที่คุณคือ สนับสนุนสโมสรอย่างเต็มที่ มีอะไรออกมาปกป้อง โค้ชอยากได้นักเตะคนไหน ไปดีลมาให้ได้ หรือแม้แต่จะ"ปลดโค้ชเพราะไม่พอใจผลงานของทีม" อันนี้ก็ทำได้ เปรียบไปแล้วเหมือน Producer - Director  ในวงการหนัง
อันนี้เป็นเรื่องนึงแล้ว ที่ ผมว่า คนไทย มีแนวคิดที่ค่อนข้างแปลกที่รับกับเรื่องแบบนี้ได้

คราวนี้มาถึง สถาณการณ์ การเปลี่ยนโค้ชของ เสี่ยหมีักับเฮียห้อยกัน
คราวที่เสี่ยหมีปลดมูรินโย่นั้น เสียงสรรเสริญเสี่ยหมีดังไปทั้งโลกเลยทีเดียว เพราะผมเชื่อว่าตอนนั้น ไม่ว่าสภาพของเชลซีจะเหมือนมาดริดตอนนี้ คือ ไม่ได้ลุ้นแชมป์ลีก ตกรอบถ้วยใหญ่ เข้าชิงแต่ถ้วยเล็ก ก็ควรจะยังอยู่ในตำแหน่งได้เพื่อกลับมาเอาใหม่ในปีหน้า
เสียงก่นด่าที่ออกมานั้น เอาเข้าจริงๆ แล้วผมก็ไม่รู้ว่าด้วยเหตุใด แต่แน่นอน คงคุยกันไม่รู้เรื่องแล้วจริงๆ บ้างก็บอกว่า
เพราะไม่เอาเชว่าลง (กรูว่าลงจนกรูรำคาญเหมือนตอเรสพักนึงเลยละ)
เล่นไม่มัน  ไม่เล่นเกมรุก ไม่เปลี่ยนตัวตามใจนาย(นั้นแน่ะเหมือนกันเลย)
แต่สิ่งที่เสี่ยหมีทำคือ...........หาโค้ชคนใหม่มาแก้ขัด แล้วหุบปากของตัวเองและทีมงานที่ปลดมูออกไป(อันที่จริงต้องบอกว่ามูลาออก) โค้ชคนใหม่ในตอนนั้คือ อัฟราม แกรนท์ (มันคืิอใครวะ ตอนนั้นผมคิดแบบนี้จริงๆ) ผลงานก็อย่างที่เห็นครับ พาเชลซีเป็น ทริปเปิ้ล รองแชมป์ ช้ำยิ่งกว่าไม่ได้ลุ้นอะไรใดใดทั้งปีเลยทีเดียว  
แล้วเวลาก็พิสูจน์ว่าเสี่ยหมีตัดสินใจผิด
พอปีต่อมาสิ่งที่เสี่ยหมีทำคือ เอาโค้ชบิ๋กเนมเข้ามา(แต่ไม่นานก็ปลดอีกเหมือนกัน5555) แล้วก็ลงทุนกับทีม พร้อมทั้งนั้น อยู่บน พื้นที่ของตัวเองเพื่อแสดงความดีใจและเซ็งร่วมไปกับเกมแค่นั้นพอ
แล้วสิ่งที่ทุกคนทราบคือ เวลา เชลซีประสบความสำเร็จ เสี่ยหมีไม่เคยออกมาบอกว่า เนี้ยผลงานกรู  แต่ทุกคนก็ทราบดีว่า เสี่ยหมีคือ ฟันเฟืองสำคัญและก็ไม่ลืมที่จะให้เครดิตเสี่ยหมีมากเลยทีเดียว  แต่ทีมบอล ผลงานในสนามมันพูดแทนทุกอย่าง
สิ่งที่ผมอยากให้คนไทยได้เห็นคือ
เฮียห้อยบุรีรัมย์น่าจะเอาให้ชัดว่าตัวเองจะเป็นใคร   เจ้าของ - โค้ช - หัวหน้าโค้ช  จะนั่งบนVIPบอกซ์เชียร์
มาวันนี้เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับบุรีรัมย์มัน"คล้ายๆ" ตอนปลดมู เหมือนกัน คือ ทำทีมได้แชมป์  แต่โดนปลด   แต่ความเป็นมืออาชีพมันผิดกันจริงๆครับ  เสี่ยหมีไม่เคยออกมาพูดแสดงอำนาจของตัวเอง  พร้อมทั้งกระแส"ล้วงลูก" ที่ตัวเองน่าจะรู้สึกเหมือนกันว่า พลาดไปแล้ว  พร้อมทั้งนักเตะในทีม ก็ไม่ได้ออกมาให้ข่าวในเชิง"มีคนไม่พอใจ" ออกมา
หลายๆคนดูข่าว บุรีรัมย์แล้ว น่าจะ"รู้สึก"เลยว่านี้มันไม่ใช่ความเป็นทีม

เห็นบางคนบอกว่า คุณเชียร์บุรีรัมย์เพราะอะไร ถ้าเชียร์บุรีรัมย์ทีมนี้ก็ยังคงเป็นบุรีรัมย์
ใช่ครับ ก็ยังคงเป็น แต่ถามว่า แล้วแฟนบุรีรัมย์รับกันได้ไหมกับประธานสโมสรแบบนี้  นี้คือทีมบอลใช่ป่ะ?
เทียบกับเชลซีแล้ว สถานะ ของ เสี่ยหมี-เสี่ยห้อยเหมือนกันเลยคือ เจ้าของสโมสร พูดง่ายๆว่า ข้าจะทำอะไรก็ได้  แต่อยากให้ดูว่า  การบริหารงานแบบได้ใจแฟนบอลมันเป็นยังไง
คนไทยหลายคนรับได้ แต่ผมมองว่า  นี้มันคือการบริหารงานแบบ ไทยไทย จริงๆครับ
ยามนึง  ในเว็บนี้เคยเชียร์แกเป็นถึง นายกสมาคมไปงัดกับ  แต่บ่องตรง  ผมเห็นแววข้างสนาม+ยืนตบหหล่นักเตะแล้ว บอกได้เลยว่าไม่ใช่...........

ปล. ว่างๆ แวะไปดูลูกชายเตี้ยสัจจะนิยมทำสุพรรณบ้างก็ดีั