อย่าให่ผมพูดต่อเลย มันจะยาว...

ฟังเกริ่นมาขนาดนี้ คงคิดว่าผมคงจะหมายถึงตัว รฟท.

แต่ไม่ครับ ผมหมายถึงอีกประมาณ 24 rep ที่กล่าวเอาไว้

อ่านมา 24 Reply

กาฝาก
กาก
สูบเลือดสูบเนื้อ
ล้าหลัง
คร่ำครึ

มีกันเท่านี้ในความคิดของข้างต้น

เอาล่ะครับ ทำไมผมถึงคิดต่าง

สิ่งเหล่านี้ ผมเขียนมาจากจิตใต้สำนึกของผมทั้งหมดนะครับ

พนักงานออฟฟิศ ทำงาน 8 ชั่วโมง (ไม่รวมพัก) สัปดาห์ละ 5 วัน
ราชการ ทำงาน 8 ชั่วโมง สัปดาห์ละ 5 วัน
ก็ยังมีบ่น อู้ นินทานาย ทำงานเฉยๆตามอารมณ์ แบบให้จบไปวันๆ

แต่คนรถไฟ ทำงานไม่มีวันหยุด ที่สถานีคนเหล่านี้ ทำงาน 30-31 วัน วันละ 8-12-24 ชั่วโมง
โดยที่เขาสามารถทำอยู่ได้
บนขบวนรถ ก็อยู่จนถึงขบวนรถถึงปลายทาง ล่าช้า ก็ช้าต่อ แถมไม่ได้พัก ต้องกลับกับขบวนรถมากรุงเทพต่อด้วยอีกทอด ถ้าพัก ก็ได้พักไม่เกิน 24 ชั่วโมง

สิ่งที่เกิดขึ้นกับการรถไฟแห่งประเทศไทย คือภาพลักษณืที่ติดลบสุดขีดเรียกได้ว่ากู่กลับได้ยากพอๆกับการลดของราคาน้ำมันและทอง

แต่ถามก่อนว่า..การยึดติดกับภาพลักษณืเหล่านั้นเป็นอุปสรรคของคนเหล่านั้นหรือไม่ ผมบอกได้เลยว่าไม่
คนยังคิดว่า

"คนรถไฟทำงานเช้าชามเย็นชาม เงินดีสวัสดิการดี"
แล้วผมถามต่อว่า เหล่ามนุษย์เงินเดือนทั้งหลาย ไม่อยากได้รายได้เหล่านั้นหรือ? ก็อยากได้ เพราะเห็นจากการเปิดสอบของการรถไฟก็มีคนเข้ามาสมัครสอบกันแบบฟ้าถล่ม (ถึงจะไม่เท่า กพ. ก็ตาม) และการคัดเลือก ผมบอกได้เลยว่า "ยาก" เพราะขนาดผมเองยังไม่สามารถเป็นตัวจริงได้เลย แม้ว่าจะมีดีกรี "แฟนพันธุ์แท้รถไฟไทย 2013" การันตีอยู่ก็ตาม

ทุกคนอยากทำงานที่ดีดี มีหน้ามีตา แต่ภายในองค์กรทุกองค์กรมันก็เป็นวัฒนธรรมหลายๆอย่างที่ต่างกัน
บางที่ ภายนอกดูดีมาก แต่ภายในอย่างเละ มีคนเข้าออกกันไม่เว้นวัน มีรับประกาศสมัครงานตลอดเวลา
แต่กลับบางที่ ดูเหมือนจะไร้ค่า แต่คนสามารถอยู่ได้อย่างเหนียวแน่นหนึบ

ณ ปัจจุบัน ผมเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยเอกชนแห่งหนึ่ง ที่บอกชื่อไปแล้ว ทุกคนมักพูดว่า "อิจฉาจัง ได้ทำงานที่นี่ เงินต้องดีแน่ๆ" แต่นโยบายผู้บริหารนั้นสามารถทำให้มีคน "เข้า-ออก" อยู่ตลอดเวลา เพราะไม่รักษาคน บริหารให้เม็ดเงินในองค์กรเดิน...แต่คุณภาพกลับไม่เดินตาม
นั่นคือ นโยบายของ​"เอกชน" ที่เงินต้องมาก่อนอะไร รายได้ การบริหาร ต้องทำให้เกิดมูลค่าสูงสุด

แต่การรถไฟแห่งประเทศไทย เป็นหน่วยงานที่สร้างประโยชน์สาธารณะต่อประเทศ ขาดทุนย่อยยับยังไง ก็ต้องดำรงอยู่ เพราะเป็นสาธารณะประโยชน์ที่ไม่สามารถยกเลิกได้
และไม่สามารถบริหารงานได้อย่างเสรี เพราะเป้นหน่วยงานหนึ่งในกระทรวงคมนาคม ซึ่งหากกระทรวงคมนาคมอันเป็นหัวเรือใหญ่ไม่สามารถตอบสนองเขาได้ เขาก็ทำอะไรมากไม่ได้เช่นกัน

ในขณะที่รถยนต์ รถทัวร์ มีผู้ support เส้นทาง และ ถนนให้เอารถมาวิ่งกันสบาย
แต่ขณะที่รถไฟ ต้องดูแลหมด ตั้งแต่หินรองราง ยันส้วมในรถโดยสาร

หลายคนมักบอกว่า รถไฟบริหารอะไรก็ขาดทุนย่อยยับ
นักการเมืองยุ่งกับอะไร ก็ shipหาย กันหมด

แต่สำหรับผม ผมคิดว่าการที่อะไรหลายๆอย่างจะพัฒนาต่อไปได้ มันต้องอยู่ที่ "คน"

คนไทย เราเนี่ยแหละครับ
เพราะอะไรน่ะหรอ

เพราะนักการเมือง และ พนักงานรถไฟหล่านั้นก็คือคนไทยไงล่ะครับ ต้นไม้ถ้ามันจะแกร็น มันก็แกร็นมาจากรากเหง้าของมันน่ะแหละ
คนก็เช่นกัน ถ้ามันจะดีหรือไม่ดี มันก็มาจากสภาพการดูแล และการศึกษา รวมถึงสามัญสำนึกว่า เลี้ยงดูและได้รับการอบรมมาอย่างไร

รถไฟสกปรก แน่นอน มันสกปรกจากตัวเองไม่ได้ มันต้องมาจาก "คน"
รถไฟบริหารไม่ดี แน่นอน มันต้องมาจาก "คน"
ภาพลักษณ์รถไฟที่ไม่ดี แน่นอน มันก็มาจาก "คน"
-------------

ฉะนั้้น อะไรจะเจริญ หรือ ไม่เจริญ อย่าโทษใคร ให้มองตัวเองก่อน

ผู้โดยสาร ก็ควรทำหน้าที่ของตน ไม่ใช่แค่kuจ่าย kuต้องได้ แต่ต้องรักษาความสะอาด รักษาของสาธารณะ รู้หน้าที่ตัวเอง
การรถไฟ ก็ทำหน้าที่ของตัวให้ดีที่สุด ให้มีระบบที่สุด และทำงานบริการบริหารให้ดีที่สุด
นักการเมืองและผู้บริหาร ก็ต้องจัดสรรงบให้โอเคที่สุด และจัดการระบบทุกอย่างให้ดีที่สุด

ถ้าทำได้ทั้ง 3 ฝ่าย บอกเลยว่า อะไรๆในโลกก็เจริญ
ไม่ใช่ว่าผู้โดยสารไม่ได้ดั่งใจตัวเอง ก็โทษรถไฟว่าห่วยแตก
การรถไฟไม่ได้ดั่งใจตัวเอง ก็โทษนักการเมืองว่าไม่จัดสรรงบให้ดี
นักการเมืองไม่ได้ดั่งใจตัวเอง ก็โทษพลเมืองว่าไม่ยอมจ่ายภาษี

มองกลับมาหาตัวเองกันบ้างก็ดีครับ จะได้ไม่เป็นภาระลูกหลานเหลนโหลนที่ต้องมารับกรรมจากที่บรรพบุรุษมันทำกันเอาไว้

--------------------------------------
เอาล่ะ กลับมาเรื่องของอาชีพกันต่อ
คุณ จขกท.ทำไปเถอะครับ ถึงแม้ว่าคนจะตัดสินว่าหน้าที่การงานในการรถไฟเป็นของอุบาทว์และไม่น่าสนใจสำหรับคนทั่วไป

ขอถามต่อหน่อยว่าอาชีพขายบริการ..หลายคนมองว่าไม่ดีเหมือนกัน แต่คนเหล่านั้นซื้อบริการเขาทำไม?
ทั้งที่เขาก็เป็นอาชีพสุจริต แค่ผิดศีลธรรม(ที่คนมือถือสากปากถือศีลกล่าวหาไว้)

อาชีพเก็บขยะดูแล้วไม่มีเกียรติ ไม่มีใครอยากเป็น เป็นอาชีพที่มีไว้สำหรับคนที่ยากไร้ทั้งทรัพย์และการศึกษา...
แต่คนเหล่านี้คือคนทำงานสุจริตใช่หรือไม่?

จงอย่าลืมว่า ถ้าทำงานที่ใดแล้วหน่วยงานไม่ดีในสายตา คุณเลือกเอา

1. คุณจะทำงานตามความสามารถของคุณ เพื่อเป็นฟันเฟืองในหน่วยงานนั้นเพื่อการพัฒนา ถึงแม้ว่าจะไม่มาก มันก็คือการพัฒนาที่ดีกว่าการไม่ทำอะไรเลย
หรือ
2. คุณจะซึมซับพฤติกรรมที่ไม่ดีขององค์กร และทำแบบนั้นตามอย่างคนอื่นเพื่อความสบายของคุณ เพียงแค่รับเงินเดือนให้ผ่านไปเดือนๆเท่านั้น

และที่สำคัญ ผมเห็นด่ากันจัง เปิดสอบทีไร ตูเห็น สอบกันให้พรึ่บ!!!

สำหรับผม รถไฟคืออาชีพที่มีเกียรติสำหรับผม ผมมีความใฝ่ฝันที่จะทำงานให้รถไฟของผมกลับมาเป็นการคมนาคมที่เป็นทางเลือกของคน "ทุกระดับ" มิใช่แค่คนเมืองที่เข้าใจว่าตัวเองเป็นประชากรระดับหนึ่งของชาติ...
ผมให้เกียรติอาชีพคนอื่นแม้กระทั่งคนเก็บขยะ ผมอยากทำงานการรถไฟมาก เพราะมันคือสิ่งที่ผมใฝ่ฝั่น เหมือนกันกับที่หลายคนอยากทำงานราชการ อยากทำ SCG ปตท. ทรู หรือ เด็กที่อยากเรียน CU TU เพราะนั่นคือความใฝ่ฝันของพวกเขา
แต่สิ่งที่ไม่ควรทำคือ เบียดเบียนความใฝ่ฝันของคนอื่น "เพียงเพราะเราไม่ชอบสิ่งนั้นหรือหน่วยงานนั้น"

แล้วบรรดาคอมเม้าทั้งหลาย ให้เกียรติคนอื่น"และตัวเอง"รึยัง
เพราะบางครั้งการเอ่ยวจีออกมา ด้วยความอคติส่วนตัวด้วยส่วนหนึ่ง ก็กลายเป็นการไม่ให้เกียรติตัวเองได้เช่นเดียวกัน

การให้เกียรติอาชีพ และคนอื่นๆ ง่ายนิดเดียวครับ ง่ายกว่าการดูถูกด้วยซ้ำ แต่ไม่ค่อยมีคนนิยมทำกันเท่าไหร่ก็แค่นั้นเอง

นี่คือความเห็น่สวนตัวของผมนะครับ
ใครจะเห็นด้วย หรือไม่เห็นด้วย ไม่เป็นไรครับ
แต่ผมได้กล่าว ความเห็นส่วนตัวของผม เหมือนกับที่คุณๆกล่าวความเห้นส่วนตัวของพวกคุณครับ

###นั่งชั้นอื่นกันมั่งนะครับ อย่านั่งกันแต่ชั้น 3 ของดีเขาก็มีครับ

ขอให้กำลังใจ จขกท. เราจะกลับมาเป็นความภาคภูมิใจกันอีกครั้งครับ


***************ถึงรถไฟไทยจะเป็นสิ่งที่ด้อยค่าสำหรับใคร แต่สำหรับผม มันคือสิ่งที่มีความหมายเสมอ***********************