สวัสดีค่ะ เป็นกระทู้แรกอาจจะแท็กไม่ถูกห้องนิดหน่อย

เกริ่นก่อนเลยค่ะ เราเป็นมนุษย์ office อายุ 28 ทำงานได้จะ 6 ปีแล้วค่ะ เคยทำงานมา 2 ที่เป็นลักษณะเอกชนที่นึนึงและแนวราชการที่หนึ่ง
ช่วงนี้ก็เป็นหน้าผลประเมิน/โบนัสออกเนอะ เชื่อว่าหลายๆบรบริษัทคงคงเริ่มเรียกไปคุยกันแล้ว

เหตุการณ์ที่เกิดกับเราคือเราได้ผลประเมินกลางๆ ทุกปีเลยค่ะ ทั้งที่พยายามมาก กลับบ้านดึก มาเช้า ทำในส่วนของคนที่จะลาออกก็แล้วแต่รู้สึกว่าไม่ได้รับการ recognize ในผลประเมินเลยทำให้เรารู้สึก fail มาก ซึ่งเรื่องนี้ได้ทำการคุยกับหัวหน้าแล้วค่ะ หัวหน้าแจ้งว่าเป็นเพราะระบบประเมินขององค์กร ถึงเค้าจะประเมินเราว่า ดี ไป แต่ก็จะโดนตบกลับมาที่ กลาง เพราะต้องตัดเกรดเป็น bell curve ซึ่งเค้าก็ไม่ได้เห็นด้วยค่ะ

ในขณะที่ที่เก่าเราก็ได้กลาง แต่ได้รางวัล recognize การทำงานดีบ้าง เราเลยไม่รู้สึก fail แบบที่ปัจจุบัน แต่ตอนนั้นเราไม่เห็น value ของงาน และมีความต้องการสวัสดิการ จึงย้ายมาทำที่แนวราชการปัจจุบันแทน ความคิดเราตอนนั้นคือทำงานราชการจะช่วยพัฒนาสังคมได้มากกว่ามันคงมีคุณค่ากว่าการทำให้คนอื่นรวยค่ะ

คำถามมีดังนี้ค่ะ
1.ถ้าตัดเรื่องเงินออกไป ในระยะยาวทำงานที่มี value ในตัวมันเองหรือทำงานที่ที่ทำงานเห็น value ของเรา จะดีต่อใจมากกว่าคะ
2.มีวิธีจัดการความรู้สึกเวลาทราบผลประเมินตัวเองไหมคะ ตั้งแต่ทำงานมาร้องไห้ทุกปีเลย แต่ปีนี้มันหนักจนถึงขั้นอยากลาออกค่ะ

ปล.อยากฟังมุมมองพี่ๆข้าราชการเกษียณเยอะๆค่ะ เชื่อว่าพี่ๆคงเคยประสบปัญหานี้มาก่อน หาวิธีอีลใจยังไงให้อยู่ได้จนถึงวันนั้นคะ
ปล2. ขอมุมมองหัวหน้างานด้วยค่ะ อยากทราบว่าถ้ามีน้องมาคุยกับพี่แบบนี้หัวหน้าจะรู้สึกโอเคไหม หรือรู้สึกแย่กับเด็กคนนี้มากกว่าเดิม
ปล3. อยากฟังมุมมอง HR ด้วยค่ะ ว่าเคสแบบนี้ จะจูงใจให้พนักงานอยู่ต่อยังไง