ตั้งแต่ผมเป็นเด็ก(จนตอนนี้ก็อายุ20แล้ว) เรื่องนี้เป็นเรื่องที่คาใจผมมาตลอดว่าอะไรมันจะดีกว่ากัน ระหว่าง"ทำตามที่ใจตัวเองต้องการ" กับ "ทำตามที่พ่อแม่ต้องการ"
เรื่องของผมก็คือ
บ้านผมมีธุรกิจส่วนตัว พ่อแม่บริหาร ผมเป็นลูกคนโต มีน้องชายอีกสองคน
พ่อของผมค่อนข้างที่จะบังคับผม โดยเฉพาะเรื่องเรียน ผมโดนเกือบจะตลอด
ตอนอยู่ม.ปลาย พ่อก็บังคับให้เรียนสายนี้ ทั้งที่ผมไม่อยากเรียน อยากเรียนสายวิทย์ แต่พ่อก็ไม่ฟัง (ทะเลาะกับพ่อเป็นเดือน สุดท้ายต้องยอม)
จะขึ้นมหาลัย พ่อก็บอกให้ไปเรียนที่ประเทศจีน(ไม่ขอบอกนะครับว่าที่ไหน) แต่ผมก็บอกว่าไม่อยากไป อยากไปออสเตรเลียหรือนิวซีแลนด์ พ่อก็ไม่ฟังอีก ด่าผมยกใหญ่เลย บอกว่า"สมัยนี้อะไรก็เป็นธุรกิจหมดแล้ว ต้องเรียนอะไรที่มันเป็นประโยชน์ต่อธุรกิจของบ้าน ต่อพ่อแม่" ช่วงนั้นทะเลาะกับพ่อไปพักใหญ่เหมือนกัน สุดท้ายก็ต้องยอมตามพ่อไปเรียนที่จีน
มีอยู่ช่วงนึง ผมได้นั่งคุยกับพ่อและเพื่อนของพ่อ ผมได้ยินคำพูดของพ่อบอกกับเพื่อนพ่อว่า "ในเรื่องการเรียนของลูกเรา ไม่ว่าใครจะแนะนำมาดีอย่างไร เราก็ไม่ฟัง ไม่ว่าคนนั้นจะสนิทกับเรามากแค่ไหน เขา(จขกท)เป็นลูกของเรา ไม่ใช่ของเค้า การเรียนของลูกเรา เราจะเป็นคนตัดสินใจเอง" ผมได้ยินพ่อพูดคำนี้ ทำผมอึ้งไปหลายวันเหมือนกัน ถึงผมจะเข้าใจว่าพ่ออยากให้ผมทำธุรกิจต่อจากพ่อ แต่ไม่ถึงกับต้องพูด/คิดแบบนี้
จนตอนนี้ผมเองรู้สึกได้ว่า บางครั้งเรียนก็ไม่ค่อยมีความสุข ถึงแม้เพื่อนในห้องจะดีมากก็ตาม แต่ก็ต้องเรียนให้จบ เพื่อทำตามสิ่งที่พ่อต้องการให้จบ แต่การที่ผมเรียนไปแล้วรู้สึกไม่ค่อยมีความสุข มันก็เหมือนกับเป็นการกดดันตัวเองไปด้วย ผมรู้สึกไม่ค่อยมีความสุขกับการเรียนมาตั้งแต่ม.ปลายแล้ว ถึงผลการเรียนจะไม่ดีไม่เลวก็ตาม
ผมก็เลยอยากถามว่า "ทำตามที่ใจตัวเองต้องการ" หรือ "ทำตามที่พ่อแม่ต้องการ" อะไรดีกว่ากันครับ?
ตัวผมเองก็เข้าใจว่าพ่อแม่ทุกคนอยากให้ลูกได้ดี แต่ว่าควรจะทำอย่างไรให้ผมมีความสุขไปด้วย พ่อแม่ก็สุขด้วย
ผมจำเป็นต้องฝืนถึงที่สุดเพื่อให้พ่อแม่ภูมิใจมั๊ยครับ ผมจำเป็นต้องละทิ้งความชอบของตัวเองเพื่อให้พ่อแม่มีความสุขมั๊ยครับ??
ขอบคุณครับ
"ทำตามที่ใจตัวเองต้องการ" หรือ "ทำตามที่พ่อแม่ต้องการ" อะไรดีกว่ากันครับ?
เรื่องของผมก็คือ
บ้านผมมีธุรกิจส่วนตัว พ่อแม่บริหาร ผมเป็นลูกคนโต มีน้องชายอีกสองคน
พ่อของผมค่อนข้างที่จะบังคับผม โดยเฉพาะเรื่องเรียน ผมโดนเกือบจะตลอด
ตอนอยู่ม.ปลาย พ่อก็บังคับให้เรียนสายนี้ ทั้งที่ผมไม่อยากเรียน อยากเรียนสายวิทย์ แต่พ่อก็ไม่ฟัง (ทะเลาะกับพ่อเป็นเดือน สุดท้ายต้องยอม)
จะขึ้นมหาลัย พ่อก็บอกให้ไปเรียนที่ประเทศจีน(ไม่ขอบอกนะครับว่าที่ไหน) แต่ผมก็บอกว่าไม่อยากไป อยากไปออสเตรเลียหรือนิวซีแลนด์ พ่อก็ไม่ฟังอีก ด่าผมยกใหญ่เลย บอกว่า"สมัยนี้อะไรก็เป็นธุรกิจหมดแล้ว ต้องเรียนอะไรที่มันเป็นประโยชน์ต่อธุรกิจของบ้าน ต่อพ่อแม่" ช่วงนั้นทะเลาะกับพ่อไปพักใหญ่เหมือนกัน สุดท้ายก็ต้องยอมตามพ่อไปเรียนที่จีน
มีอยู่ช่วงนึง ผมได้นั่งคุยกับพ่อและเพื่อนของพ่อ ผมได้ยินคำพูดของพ่อบอกกับเพื่อนพ่อว่า "ในเรื่องการเรียนของลูกเรา ไม่ว่าใครจะแนะนำมาดีอย่างไร เราก็ไม่ฟัง ไม่ว่าคนนั้นจะสนิทกับเรามากแค่ไหน เขา(จขกท)เป็นลูกของเรา ไม่ใช่ของเค้า การเรียนของลูกเรา เราจะเป็นคนตัดสินใจเอง" ผมได้ยินพ่อพูดคำนี้ ทำผมอึ้งไปหลายวันเหมือนกัน ถึงผมจะเข้าใจว่าพ่ออยากให้ผมทำธุรกิจต่อจากพ่อ แต่ไม่ถึงกับต้องพูด/คิดแบบนี้
จนตอนนี้ผมเองรู้สึกได้ว่า บางครั้งเรียนก็ไม่ค่อยมีความสุข ถึงแม้เพื่อนในห้องจะดีมากก็ตาม แต่ก็ต้องเรียนให้จบ เพื่อทำตามสิ่งที่พ่อต้องการให้จบ แต่การที่ผมเรียนไปแล้วรู้สึกไม่ค่อยมีความสุข มันก็เหมือนกับเป็นการกดดันตัวเองไปด้วย ผมรู้สึกไม่ค่อยมีความสุขกับการเรียนมาตั้งแต่ม.ปลายแล้ว ถึงผลการเรียนจะไม่ดีไม่เลวก็ตาม
ผมก็เลยอยากถามว่า "ทำตามที่ใจตัวเองต้องการ" หรือ "ทำตามที่พ่อแม่ต้องการ" อะไรดีกว่ากันครับ?
ตัวผมเองก็เข้าใจว่าพ่อแม่ทุกคนอยากให้ลูกได้ดี แต่ว่าควรจะทำอย่างไรให้ผมมีความสุขไปด้วย พ่อแม่ก็สุขด้วย
ผมจำเป็นต้องฝืนถึงที่สุดเพื่อให้พ่อแม่ภูมิใจมั๊ยครับ ผมจำเป็นต้องละทิ้งความชอบของตัวเองเพื่อให้พ่อแม่มีความสุขมั๊ยครับ??
ขอบคุณครับ