หน้าเปิด
ย้อนกลับไปจากตอนที่แล้วเล็กน้อยหลังจากมาเรียและอาเธน่าออกไปแล้ว ลุกะเอามอนิเตอร์แบบสวมหัวพร้อมกับแว่นตาที่ดูธรรมดาๆกรอบหนามาให้ฮายาเตะดู ฮายาเตะก็งงๆถามลุกะว่าคืออะไร ลุกะบอกอยากรู้สินะแบบหน้าตามั่นใจสุดๆ แต่ฮายาเตะกลับบอกไม่อยากรู้ซะงั้นทำเอาลุกะเจ็บใจจนตัวสั่นถามอีกครั้งว่าอยากรู้สินะ ฮายาเตะก็เลยเหงื่อตกขอโทษบอกอยากรู้แล้ว ลุกะก็บอกนี่คือสิ่งประดิษฐ์ใหม่ของเธอ เครื่อง"ฉันคือพ่อบ้านและพ่อบ้านคือฉัน" ฮายาเตะแค่ได้ยินชื่อก็เกิดความรู้สึกแย่ๆขึ้นมาเลย
ลุกะถามว่ายังจำที่นางิพูดได้มั้ย การที่จะวาดการ์ตูนดีๆได้ต้องมีประสบการณ์ที่สนุกๆ ฮายาเตะบอกจำได้ ลุกะบอกแต่เพราะเธอเป็นไอดอลเพราะงั้นเธอเลยจะประมาทออกไปหาประสบการณ์ภายนอกไม่ได้ ฮายาเตะพอจะเข้าใจ ลุกะเลยบอกเพราะงั้นเธอจึงสร้างเครื่องนี้ ที่คาดหัวเป็นหน้าจอโชว์ภาพที่ได้จากแว่นตา แถมยังมีไมโครโฟนเก็บเสียงด้วยเพื่อให้ได้ประสบการณ์ของผู้ที่ใส่แว่นที่เป็นกล้องในขณะที่ผู้ที่ใส่เครื่องมอนิเตอร์อยู่แต่ในห้องนั่งเล่นได้ ลุกะเลยบอกเพราะงั้นเธอเลยตั้งชื่อเจ้าเครื่องนี้ให้ว่า "ฉันคือพ่อบ้านและพ่อบ้านคือฉัน" ยังไงล่ะแถมยังย้ำอีกครั้งด้วยจนฮายาเตะไม่รู้จะพูดอะไรเลย
แต่ฮายาเตะก็สรุปได้ว่าจะให้เขาสวมแว่นที่เป็นกล้องเพื่อไปหาประสบการณ์สนุกๆงั้นเหรอ ลุกะบอกเข้าใจได้เร็วดีนิ เพราะงั้นลุกะเลยบอกให้ฮายาเตะรีบไปหาประสบการณ์สนุกทันทีซะ
หลังจากนั้นที่นอกอพาร์ทเมนต์ ฮายาเตะพูดเลยว่าทำไมเขาต้องมาทำอะไรแบบนี้กระทันหันด้วย แต่งชุดไปรเวทสวมทั้งแว่นและหูฟังเพื่อสื่อสารกับลุกะ ฮายาเตะก็พูดเลยว่าประสบการณ์สนุกๆมันไม่ได้เกิดขึ้นง่ายๆนะ แต่ลุกะบอกไม่ต้องห่วงๆ ด้านเธอเองก็รู้สึกสุดยอดไปเลยที่เหมือนกำลังมองผ่านด้วยตาของตัวเอง แถมลุกะยังเตือนด้วยว่าให้ระวังให้ดีเพราะเธอจะรู้ทันทีถ้าฮายาเตะไปจ้องหน้าอกผู้หญิง ฮายาเตะก็บอกเลยว่าเขาไม่ทำหรอก แต่ที่ลุกะคิดอีกอย่างก็คือแบบนี้เธอก็จะได้เห็นโลกที่ตาฮายาเตะมองแล้ว
หลังจากนั้นฮายาเตะก็เดินไปเรื่อยๆสังเกตอะไรที่ดูไม่เรียบร้อยรอบตัวทั้งรอยเปื้อน ป้ายที่หัก พนักงานเสิร์ฟที่ไม่เรียบร้อย ลุกะเห็นแบบนี้ก็พูดเลยว่าฮายาเตะช่างสังเกตสมเป็นพ่อบ้านจริงๆ ฮายาเตะก็งงว่าสังเกตอะไร ลุกะบอกไม่มีอะไรและบอกแต่โลกที่ฮายาเตะมองมันก็สนุก........
ตอนนั้นเองที่ลุกะมองเห็นอะไรแปลกๆที่มุมตึกจนทำเอาตกใจรีบบอกฮายาเตะให้มองดูด้วย แต่ฮายาเตะมองดูก็ไม่มีอะไรแต่ลุกะยืนยันว่ามีอะไรแปลกตรงนั้นจริงๆ ฮายาเตะเลยบอกลุกะคิดมากไปเองจนลุกะคิดเลยว่าเธอคิดมากไปเองงั้นเหรอ ฮายาเตะบอกเขาดูไม่เห็นอะไรน่าสนุกที่นี่เลยๆจะย้ายที่ ลุกะก็ตกลงแต่ลุกะก็ยังติดใจว่าฮายาเตะไม่ได้สังเกตที่แปลกๆนั้นเลยเหรอ
หลังจากนั้นฮายาเตะก็เดินไปเรื่อยๆโดยที่ตลอดทางลุกะมองเห็นอะไรแปลกๆเต็มไปหมดอย่างชัดเจนแต่ฮายาเตะกลับบอกว่าไม่เห็นมีอะไรน่าสนใจเลย ลุกะเลยตะโกนเรียกฮายาเตะถามจริงๆจังๆเลยว่าแล้วพวกที่แปลกๆตรงนั้นล่ะ ฮายาเตะบอกไม่เห็นอะไรเลยทุกอย่างที่เขาเห็นก็ปกติดี แต่ลุกะบอกไม่ใช่แล้วมันไม่ปกติแน่ๆ ฮายาเตะถามลุกะว่าแน่ใจเหรอ ลุกะถึงกับพูดเลยว่าแล้วที่กำลังผ่านตรงหน้าฮายาเตะมันไม่แปลกเหรอไง แต่ฮายาเตะพูดบอกก็น่าจะมีอะไรดีๆมากกว่านี้ในโตเกียว ลุกะบอกไม่ใช่แบบนั้น แล้วฮายาเตะก็บอกดูไม่มีอะไรน่าสนใจเลยจะย้ายที่ต่อ ลุกะถึงกับแปลกใจที่ฮายาเตะเมินของพวกนั้นเลยเหรอและเริ่มคิดมากว่าหรือว่ามีแต่เธอที่เห็นกัน
ฮายาเตะมาที่สวนสาธารณะใกล้ๆอพาร์ทเมนต์และบอกก็ไม่มีอะไรน่าสนใจเหมือนเดิม ตอนนั้นเองก็มีคนเรียกฮายาเตะ นั้นคือเซงาวะ เซงาวะเห็นฮายาเตะในชุดปกติใส่แว่นแบบนี้ก็บอกเลยว่าหายาก ฮายาเตะบอกเซงาวะว่าวันนี้นางิกับคนอื่นๆไม่อยู่เซงาวะเลยเข้าใจว่าเพราะงั้นฮายาเตะเลยได้พักสินะ ลุกะจำได้ว่าเซงาวะเป็นเพื่อนที่อยู่โรงเรียนเดียวกับฮายาเตะ ตอนนั้นเซงาวะก็บอกฮายาเตะในชุดปกติแบบนี้ก็ดูเท่ดีและยิ้มแย้ม
ทันทีนั้นลุกะก็รู้สึกได้เลยด้วยลางสังหรณ์ของผู้หญิง ขณะที่ลุกะคิดอยู่นั้นเองฮายาเตะก็พูดชวนเซงาวะถามมีเวลาเล่นกับเขามั้ย เซงาวะก็ดีใจถามได้เหรอ แต่ลุกะตกใจรีบบอกฮายาเตะให้รอเดี๋ยว แต่ฮายาเตะบอกดีออกไม่ใช่เหรอเพราะเซงาวะเป็นประเภทตัวสร้างปัญหา แบบนี้แล้วคงเกิดเรื่องสนุกๆขึ้นแน่ แต่ลุกะรีบบอกไม่ใช่แบบนั้นฮายาเตะก็งงว่าแล้วมันเรื่องอะไร
ลุกะที่พูดลำบากอยู่แต่ทันทีนั้นเองลุกะก็เห็นบางอย่างที่เหนือธรรมชาติอยู่ด้านหลังเซงาวะจนตกใจใหญ่รีบบอกฮายาเตะว่ามีเรื่องน่าสนใจเกิดขึ้นแล้วไง แต่ฮายาเตะงงว่าอะไร ลุกะบอกให้ดูด้านหลังเซงาวะ แต่ถึงขนาดที่ฮายาเตะขอให้เซงาวะหันหลังให้ดูแล้วก็บอกเลยว่าไม่เห็นมีอะไร ลุกะเลยแปลกใจคิดว่าเป็นไปไม่ได้
ทันทีนั้นเองที่ลุกะเริ่มคิดได้ว่านั้นหมายความว่าเธอมองผ่านมอนิเตอร์ถึงได้มีแต่เธอเท่านั้นที่เห็นงั้นเหรอ แถมตอนนี้ลุกะก็อยู่คนเดียวในอพาร์ทเมนต์ที่เงียบเชียบ(มาเรียกับอาเธน่าที่ปกติอยู่ก็ไม่อยู่)จนเธอเริ่มใจไม่ดี ลุกะเลยรีบถอดมอนิเตอร์และให้กำลังใจตัวเองบอกเป็นไปไม่ได้ฮายาเตะก็แค่มองข้าม.......
แต่ทันทีที่ลุกะถอดมอนิเตอร์อะไรแปลกๆที่ลุกะมองเห็นผ่านหน้าจอจนถึงตอนนี้ก็โผล่มาต่อหน้าต่อตามันทั้งหมด เห็นจะๆด้วยตาของเธอเองทำเอาลุกะกรี๊ดลั่นอพาร์ทเมนต์เลยทีเดียว แต่จริงๆแล้วตัวต้นเหตุก็คือ.. บาทหลวง ที่ได้ยินลุกะบอกอยากได้ประสบการณ์สนุกๆก็เลยจัดให้เลย
จบตอน
อาทิตย์หน้างดเพราะเล่มควบนะครับ
[Spoil] Hayate no Gotoku! - 403
ย้อนกลับไปจากตอนที่แล้วเล็กน้อยหลังจากมาเรียและอาเธน่าออกไปแล้ว ลุกะเอามอนิเตอร์แบบสวมหัวพร้อมกับแว่นตาที่ดูธรรมดาๆกรอบหนามาให้ฮายาเตะดู ฮายาเตะก็งงๆถามลุกะว่าคืออะไร ลุกะบอกอยากรู้สินะแบบหน้าตามั่นใจสุดๆ แต่ฮายาเตะกลับบอกไม่อยากรู้ซะงั้นทำเอาลุกะเจ็บใจจนตัวสั่นถามอีกครั้งว่าอยากรู้สินะ ฮายาเตะก็เลยเหงื่อตกขอโทษบอกอยากรู้แล้ว ลุกะก็บอกนี่คือสิ่งประดิษฐ์ใหม่ของเธอ เครื่อง"ฉันคือพ่อบ้านและพ่อบ้านคือฉัน" ฮายาเตะแค่ได้ยินชื่อก็เกิดความรู้สึกแย่ๆขึ้นมาเลย
ลุกะถามว่ายังจำที่นางิพูดได้มั้ย การที่จะวาดการ์ตูนดีๆได้ต้องมีประสบการณ์ที่สนุกๆ ฮายาเตะบอกจำได้ ลุกะบอกแต่เพราะเธอเป็นไอดอลเพราะงั้นเธอเลยจะประมาทออกไปหาประสบการณ์ภายนอกไม่ได้ ฮายาเตะพอจะเข้าใจ ลุกะเลยบอกเพราะงั้นเธอจึงสร้างเครื่องนี้ ที่คาดหัวเป็นหน้าจอโชว์ภาพที่ได้จากแว่นตา แถมยังมีไมโครโฟนเก็บเสียงด้วยเพื่อให้ได้ประสบการณ์ของผู้ที่ใส่แว่นที่เป็นกล้องในขณะที่ผู้ที่ใส่เครื่องมอนิเตอร์อยู่แต่ในห้องนั่งเล่นได้ ลุกะเลยบอกเพราะงั้นเธอเลยตั้งชื่อเจ้าเครื่องนี้ให้ว่า "ฉันคือพ่อบ้านและพ่อบ้านคือฉัน" ยังไงล่ะแถมยังย้ำอีกครั้งด้วยจนฮายาเตะไม่รู้จะพูดอะไรเลย
แต่ฮายาเตะก็สรุปได้ว่าจะให้เขาสวมแว่นที่เป็นกล้องเพื่อไปหาประสบการณ์สนุกๆงั้นเหรอ ลุกะบอกเข้าใจได้เร็วดีนิ เพราะงั้นลุกะเลยบอกให้ฮายาเตะรีบไปหาประสบการณ์สนุกทันทีซะ
หลังจากนั้นที่นอกอพาร์ทเมนต์ ฮายาเตะพูดเลยว่าทำไมเขาต้องมาทำอะไรแบบนี้กระทันหันด้วย แต่งชุดไปรเวทสวมทั้งแว่นและหูฟังเพื่อสื่อสารกับลุกะ ฮายาเตะก็พูดเลยว่าประสบการณ์สนุกๆมันไม่ได้เกิดขึ้นง่ายๆนะ แต่ลุกะบอกไม่ต้องห่วงๆ ด้านเธอเองก็รู้สึกสุดยอดไปเลยที่เหมือนกำลังมองผ่านด้วยตาของตัวเอง แถมลุกะยังเตือนด้วยว่าให้ระวังให้ดีเพราะเธอจะรู้ทันทีถ้าฮายาเตะไปจ้องหน้าอกผู้หญิง ฮายาเตะก็บอกเลยว่าเขาไม่ทำหรอก แต่ที่ลุกะคิดอีกอย่างก็คือแบบนี้เธอก็จะได้เห็นโลกที่ตาฮายาเตะมองแล้ว
หลังจากนั้นฮายาเตะก็เดินไปเรื่อยๆสังเกตอะไรที่ดูไม่เรียบร้อยรอบตัวทั้งรอยเปื้อน ป้ายที่หัก พนักงานเสิร์ฟที่ไม่เรียบร้อย ลุกะเห็นแบบนี้ก็พูดเลยว่าฮายาเตะช่างสังเกตสมเป็นพ่อบ้านจริงๆ ฮายาเตะก็งงว่าสังเกตอะไร ลุกะบอกไม่มีอะไรและบอกแต่โลกที่ฮายาเตะมองมันก็สนุก........
ตอนนั้นเองที่ลุกะมองเห็นอะไรแปลกๆที่มุมตึกจนทำเอาตกใจรีบบอกฮายาเตะให้มองดูด้วย แต่ฮายาเตะมองดูก็ไม่มีอะไรแต่ลุกะยืนยันว่ามีอะไรแปลกตรงนั้นจริงๆ ฮายาเตะเลยบอกลุกะคิดมากไปเองจนลุกะคิดเลยว่าเธอคิดมากไปเองงั้นเหรอ ฮายาเตะบอกเขาดูไม่เห็นอะไรน่าสนุกที่นี่เลยๆจะย้ายที่ ลุกะก็ตกลงแต่ลุกะก็ยังติดใจว่าฮายาเตะไม่ได้สังเกตที่แปลกๆนั้นเลยเหรอ
หลังจากนั้นฮายาเตะก็เดินไปเรื่อยๆโดยที่ตลอดทางลุกะมองเห็นอะไรแปลกๆเต็มไปหมดอย่างชัดเจนแต่ฮายาเตะกลับบอกว่าไม่เห็นมีอะไรน่าสนใจเลย ลุกะเลยตะโกนเรียกฮายาเตะถามจริงๆจังๆเลยว่าแล้วพวกที่แปลกๆตรงนั้นล่ะ ฮายาเตะบอกไม่เห็นอะไรเลยทุกอย่างที่เขาเห็นก็ปกติดี แต่ลุกะบอกไม่ใช่แล้วมันไม่ปกติแน่ๆ ฮายาเตะถามลุกะว่าแน่ใจเหรอ ลุกะถึงกับพูดเลยว่าแล้วที่กำลังผ่านตรงหน้าฮายาเตะมันไม่แปลกเหรอไง แต่ฮายาเตะพูดบอกก็น่าจะมีอะไรดีๆมากกว่านี้ในโตเกียว ลุกะบอกไม่ใช่แบบนั้น แล้วฮายาเตะก็บอกดูไม่มีอะไรน่าสนใจเลยจะย้ายที่ต่อ ลุกะถึงกับแปลกใจที่ฮายาเตะเมินของพวกนั้นเลยเหรอและเริ่มคิดมากว่าหรือว่ามีแต่เธอที่เห็นกัน
ฮายาเตะมาที่สวนสาธารณะใกล้ๆอพาร์ทเมนต์และบอกก็ไม่มีอะไรน่าสนใจเหมือนเดิม ตอนนั้นเองก็มีคนเรียกฮายาเตะ นั้นคือเซงาวะ เซงาวะเห็นฮายาเตะในชุดปกติใส่แว่นแบบนี้ก็บอกเลยว่าหายาก ฮายาเตะบอกเซงาวะว่าวันนี้นางิกับคนอื่นๆไม่อยู่เซงาวะเลยเข้าใจว่าเพราะงั้นฮายาเตะเลยได้พักสินะ ลุกะจำได้ว่าเซงาวะเป็นเพื่อนที่อยู่โรงเรียนเดียวกับฮายาเตะ ตอนนั้นเซงาวะก็บอกฮายาเตะในชุดปกติแบบนี้ก็ดูเท่ดีและยิ้มแย้ม
ทันทีนั้นลุกะก็รู้สึกได้เลยด้วยลางสังหรณ์ของผู้หญิง ขณะที่ลุกะคิดอยู่นั้นเองฮายาเตะก็พูดชวนเซงาวะถามมีเวลาเล่นกับเขามั้ย เซงาวะก็ดีใจถามได้เหรอ แต่ลุกะตกใจรีบบอกฮายาเตะให้รอเดี๋ยว แต่ฮายาเตะบอกดีออกไม่ใช่เหรอเพราะเซงาวะเป็นประเภทตัวสร้างปัญหา แบบนี้แล้วคงเกิดเรื่องสนุกๆขึ้นแน่ แต่ลุกะรีบบอกไม่ใช่แบบนั้นฮายาเตะก็งงว่าแล้วมันเรื่องอะไร
ลุกะที่พูดลำบากอยู่แต่ทันทีนั้นเองลุกะก็เห็นบางอย่างที่เหนือธรรมชาติอยู่ด้านหลังเซงาวะจนตกใจใหญ่รีบบอกฮายาเตะว่ามีเรื่องน่าสนใจเกิดขึ้นแล้วไง แต่ฮายาเตะงงว่าอะไร ลุกะบอกให้ดูด้านหลังเซงาวะ แต่ถึงขนาดที่ฮายาเตะขอให้เซงาวะหันหลังให้ดูแล้วก็บอกเลยว่าไม่เห็นมีอะไร ลุกะเลยแปลกใจคิดว่าเป็นไปไม่ได้
ทันทีนั้นเองที่ลุกะเริ่มคิดได้ว่านั้นหมายความว่าเธอมองผ่านมอนิเตอร์ถึงได้มีแต่เธอเท่านั้นที่เห็นงั้นเหรอ แถมตอนนี้ลุกะก็อยู่คนเดียวในอพาร์ทเมนต์ที่เงียบเชียบ(มาเรียกับอาเธน่าที่ปกติอยู่ก็ไม่อยู่)จนเธอเริ่มใจไม่ดี ลุกะเลยรีบถอดมอนิเตอร์และให้กำลังใจตัวเองบอกเป็นไปไม่ได้ฮายาเตะก็แค่มองข้าม.......
แต่ทันทีที่ลุกะถอดมอนิเตอร์อะไรแปลกๆที่ลุกะมองเห็นผ่านหน้าจอจนถึงตอนนี้ก็โผล่มาต่อหน้าต่อตามันทั้งหมด เห็นจะๆด้วยตาของเธอเองทำเอาลุกะกรี๊ดลั่นอพาร์ทเมนต์เลยทีเดียว แต่จริงๆแล้วตัวต้นเหตุก็คือ.. บาทหลวง ที่ได้ยินลุกะบอกอยากได้ประสบการณ์สนุกๆก็เลยจัดให้เลย
จบตอน
อาทิตย์หน้างดเพราะเล่มควบนะครับ