เปิดคลังภาพวาด “ในหลวง” ของ “เหมี่ยว ปวันรัตน์ นาคสุริยะ” นักแสดง-พิธีกรชื่อดัง ผู้ที่รักและเทิดทูนในหลวงเหนือสิ่งอื่นใด กับผลงานภาพวาดที่เจ้าตัววาดเองด้วยหัวใจกว่าร้อยภาพ พร้อมเรื่องราวความประทับใจที่ทำให้ เหมี่ยว ปวันรัตน์ กล้าพูดเต็มปากจากใจว่า “รักในหลวง” ชีวิตเดียวที่มีนี้ยอมตายแทนพระองค์ท่านได้
“เหมี่ยวเรียนวาดรูปกับครูโต(ม.ล.จิราธร จิรประวัติ)ตั้งแต่ปี 2000 ไปเรียนเป็นงานอดิเรก เพราะตอนเด็กชอบวาดรูป ตอนแรกเรียนสีอะครีลิคก่อน จากนั้นก็วาดรูปวิว ภาพแลนด์สเคป วาดแจกันดอกไม้อะไรต่ออะไรที่เราอยากวาด ครูโตจะไม่มีการบังคับ ไม่มีสูตร อยากวาดอะไรวาด แต่รูปที่เหมี่ยวจะไม่วาดเลยก็คือรูปในหลวง เป็นรูปที่เหมี่ยวรู้สึกว่าในชาตินี้จะไม่มีวันวาดรูปในหลวงและสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ ได้ ไม่มีทาง เพราะว่ายากแน่ๆ…”
เริ่มวาดตั้งแต่ฉลองสิริราชสมบัติครบ 60 ปี
“แล้วในวันหนึ่ง คือเป็นช่วงที่ฉลองสิริราชสมบัติครบ 60 ปี ตอนนั้นอยู่ในบ้านแล้วก็ได้ดูทีวี แล้วก็เห็นพระองค์ท่านประทับยืนโบกมือ แล้วท่านเห็นประชาชนแล้วท่านยิ้ม จำได้เลยว่าน้ำตาไหลเลย ความรู้สึกที่ปลื้มปิติจนน้ำไหลเป็นอย่างนี้นี่เอง แล้วหลังจากนั้นก็บอกพี่โตว่าอยากวาดในหลวง แต่ว่าจะเริ่มยังไงดี พี่โตก็บอกว่าอยากวาด วาดเลย แต่เราก็บอกว่ากลัว ถ้าวาดพระยศไม่ครบก็กลัวว่าจะไม่เหมาะ พี่โตบอกวาดด้วยใจอย่ากังวล ถึงแม้จะไม่ครบก็ไม่เป็นไร เพราะว่าเราวาดด้วยความอยากให้สวยงาม ดังนั้นถ้าเราไปกังวลแบบนั้นก็ผิดหมด แล้วจะท้อ เราจะทำไม่ได้ พอได้ยินแบบนั้นพี่โตเปิดโลกให้เหมี่ยวเลย เราไม่ได้ว่าจะจาบจ้วงหรือล่วงเกินเพราะฉะนั้นไม่ต้องกลัว”
“พอวาดรูปแรกก็ฮึกเหิมมาก แล้วก็วาดไม่หยุดเลย เราวาดท่านเพราะรักท่าน ช่วงที่วาดจะมีความสุขมาก และก็วาดสมเด็จพระนางเจ้าฯ ด้วย พระองค์ท่านสวยมาก ยิ่งตอนที่เสด็จไปเยือนต่างประเทศแฟชั่นท่านสวยงามมาก จากนั้นก็วาดมาเรื่อยๆ ส่วนมากเป็นสีน้ำ มีสีอะครีลิคบ้าง แต่พอลองสีน้ำรู้สึกว่าทำเร็วขึ้นและใช่กว่าสำหรับเรา พอวาดแล้วก็จะเก็บ ใครขอก็ไม่ให้ เคยให้ไม่กี่คนเอง อย่างนีโน่ขอเพราะจะเปิดร้าน แล้วมีทั้งร้านแว่นตา ร้านอาหาร นีโน่อยากได้รูปในหลวงไปบูชา เราก็จะดูคนที่เราให้ว่าต้องเป็นคนที่รักในหลวงนะ แล้วก็มีพี่ตู่ นพพล ที่เคยให้ไป มีคนขอเยอะ แต่ก็ต้องคุยกันก่อน เพราะบางทีไม่ใช่รูปใหญ่ บางที A5 A4 เอง ไม่ใช่ใหญ่โตมโหฬาร”
“ตอนวาดนึกถึงในหลวง คือพระเนตรท่านอยู่ในแว่น คือพูดภาษาง่ายๆ คือท่านหล่อมาก แล้วพอวาดเยอะๆ ก็จะมีคนเอาสีมาให้เอากระดาษมาให้ เพราะเราวาดเยอะเพื่อนก็กลัวกระดาษไม่พอ(ยิ้ม) เพราะวาดเรื่อยๆ วาดได้ตลอดอยู่ในรถก็วาด อุปกรณ์พร้อมอยู่หลังรถตลอด ไปนั่งที่ตลาดบองมาร์เช่ รู้สึกอยากวาดในหลวง แต่ตอนนั้นมีสีไม้แค่ไม่กี่แท่งก็วาด”
“ตอนนี้วาดรูปในหลวงกับสมเด็จพระนางเจ้าฯ เยอะกว่ารูปอื่น ตั้งใจจะวาดไปเรื่อยๆ ตอนนี้น่าจะมีเป็นร้อยภาพแล้ว มีทั้งรูปเล็กรูปใหญ่ทั้งโปสการ์ดก็มี เก็บแอบๆ ไว้ที่บ้านเดี๋ยวคนขอ(หัวเราะ) เพราะหวง ที่วาดมาชอบทุกภาพเพราะวาดด้วยความรักท่านทุกใบ เหมี่ยวสะสมรูปท่านด้วย พอใครมีก็จะส่งมาให้ พี่ตู่ นพพล พี่อุ้ย เกรียงไกร อ๊อฟ พงษ์พัฒน์ มีรูปท่านสวยๆ ก็จะเอามาให้วาดเป็นแบบ แล้วก็ตามหนังสือก็จะเก็บหมดเลย”
ตามรอยที่ในหลวงทรงงาน ยิ่งรักและเทิดทูน
“เหมี่ยวรักพระองค์ท่านมากขึ้นตอนหลังงานครองราชฯ 60 ปี เพราะมีโอกาสไปทางใต้ ทีแรกไปกับหน่วยราชการ คือไปกับ กปร.ที่เป็นโครงการพิเศษติดตามงานพระราชดำริของในหลวง คือในหลวงมีโครงการอะไร เค้าก็จะตามไปดูว่ามีปัญหาอะไรมั้ย เป็นหน่วยงานของรัฐบาลดูแลโดยสำนักนายกเลย แล้วเค้าก็ถามว่ามีศิลปินที่อยากไปมั้ย จริงๆ เราก็เข้าใจว่า 3 จังหวัดชายแดนใต้ไม่มีใครกล้าไป ตอนนั้นก็จะมีเหมี่ยว มีอี๊ด วงฟลาย มีฝันดี ฝันเด่น ที่ไป”
“พอไปก็ได้เห็นงานที่พระองค์ท่านทำ 700-800 โครงการอ่ะ เราก็คุยกับชาวบ้าน เค้าก็บอกจากดินเปรี้ยวปลูกอะไรไม่ได้เลย ได้ในหลวงมาช่วย ตอนนี้มีสวนลองกอง เงาะ ปลูกข้าวได้ เพราะท่านไปทำตั้งแต่ปี 2512 ได้ผลอยู่ดี กินดี ป่าไม่มีบุกรุก ได้ข้าวพันธุ์ดีๆ ก็กระจัดกระจาย เพราะไม่มีโรงสี ท่านก็จัดให้รักษาพันธุ์ข้าว แล้วทั้งหมดไม่เคยมีใครที่ได้ประโยชน์จากโครงการพระราชดำริแล้วต้องมาจ่ายเงินให้ท่าน แล้วต้องมาตอบแทน มาเชิดชู ท่านทำงานจริงๆ ทำมานานมาก แล้วไม่หยุด อะไรที่ท่านต้องตามแก้ไขปรับปรุง ไม่ใช่ว่างานในหลวงแตะต้องไม่ได้ ไม่จริงเลย ท่านทดลองทำจริงและใช้ได้จริง น้ำมันปาล์มอะไรต่ออะไร การที่น้ำมันปาล์มทำอะไรต่ออะไรได้อีก ไม่ใช่แค่เอามาทำของกิน ใช้เป็นเชื้อเพลิงได้”
“ที่เบตงมีภูเขาสูง ที่เมื่อก่อนเป็นคอมมิวนิสต์ แต่เค้ากลับใจแล้วก็อยู่ที่นั่น เค้าเรียกหมู่บ้านพัฒนาชาติไทย ท่านก็ดู แล้วสมเด็จพระเทพฯก็ไปดูต่อ ตอนนี้ดอกไม้เค้าส่งออกนอก ดอกเบญจมาศดอกแบ้งๆ ใหญ่ๆ ไม่มาถึงกรุงเทพเลยนะ ฮ่องกง มาเลย์ เอาไปหมด ไปเห็นในสิ่งที่ท่านทำให้ประชาชนก็ยิ่งรู้สึกยิ่งรักท่านมากขึ้น ตอนที่เหมี่ยวไปน่านก็ได้รับรู้มาเหมือนกัน อย่างแม่น้ำน่านหน้าร้อนเมื่อก่อนแห้งแล้งไม่มีน้ำเลย ทั้ง 2 พระองค์ ท่านขึ้นเฮลิคอปเตอร์แล้วก็เดินไป ฝุ่นเยอะ”
“ตอนนี้สุขภาพของพระองค์ถึงไม่ดี ใครที่จะทำเพื่อคนอื่นได้มากขนาดนี้โดยสถานะของพระองค์เป็นสัญลักษณ์ เป็นประมุขของประเทศ ไม่ได้ต้องทำ แต่ท่านถือเป็นหน้าที่ แล้วท่านก็ทำหน้าที่ของท่านแบบจริงจัง เป็นสิ่งที่ทำให้เหมี่ยวรู้สึกว่า ถ้าทำอะไรต้องทำให้จริง ทำแล้วไม่ต้องให้ใครคอยบอกว่าดี ไม่ต้องอย่างนั้น ให้ทำไปเลย ควรเสียสละ เราไม่ต้องอะไรเยอะแยะ เราให้คนอื่นบ้าง”
“ตอนนี้ท่านพระชนม์ชีพก็เยอะ แล้วท่านต้องเหนื่อย ท่านก็ยังไม่พักเลย ในหลวงก็ยังดูเรื่องน้ำเรื่องอะไรอยู่ เรื่องน้ำในหลวงสุดยอดมาก เหมี่ยวไปเห็นฝายแม้ว อยากให้ไปดูป่าที่ห้วยฮ่องไคร้ จ.เชียงใหม่ เป็นป่าแคระ เตียนหมดเพราะเราให้สัมปทานทำป่าไม้ 2 แสนไร่ไม่มีใครปลูกทดแทน ออกจากเชียงใหม่ไป 25 กิโลฯเอง แต่คิดดูสมัยท่านเสด็จมันไกลมากเพราะความเจริญยังไม่มี ท่านก็บอกว่าขอ 40 ปี จะเอาคืนมาให้ประชาชน ผ่านไป 25 ปีป่าคืนแล้วเพราะว่าทุกคนช่วยกัน ตอนนี้ไปเที่ยวเป็นป่ามีต้นไม้ มีนกยูง มีงูเหลือม นกยูงมาแปลว่าป่าสมบูรณ์ มีหมูป่า นึกถึงท่านก็จะเห็นภาพท่านสะพายกล้อง สวมชุดทหารบ้าง แล้วก็เดินขึ้นเขาเอง พอมีโอกาสไปดูที่ที่ท่านทำ ไปเดินเองเหนื่อยมากขาจะหลุด ขนาดเดินไปพื้นที่ที่เค้าทำไว้แล้ว เดินไปได้ครึ่งหนึ่งหอบไปไม่ไหวเลยนะ แต่ท่านเสด็จมาเป็น 10 ครั้ง”
“แล้วก็มีอีกที่คือมูลนิธิพระดาบส ที่เค้าทำโรงเรียนทางใต้ ที่ท่านทำจากเงินของพระองค์ท่านเองเลย เพราะว่าคนศึกษานอกระบบเยอะมากที่ไม่ได้เรียนหนังสือ เด็กแว้นอายุ 18-25 มาเรียนช่าง 1 ปีทำงานได้เลย แต่ถึงจบไป 2 ปีแล้วแต่ยังต้องมาอยู่เลยนะ เพราะต้องมาเรียนวินัยด้วย คือต้องเป็นคนดีและมีอาชีพ และต้องมีจริยธรรม ก็เลยยิ่งรักท่าน เวลาวาดท่านแล้วรักจังเลย(ยิ้ม) อิ่มจัง เหมือนเป็นกำลังใจ ที่นำไม่ให้เราเฟอะแฟะมาก เฮ้ย…เดี๋ยวต้องไปซื้อรองเท้าใหม่ กระเป๋าใหม่ เดี๋ยวต้องไปเที่ยว เดี๋ยวต้องใช้ยี่ห้ออะไรดี พอมาเห็นการกระทำพระองค์ก็จะเห็น ยาสีฟันพระองค์ปีบจนแบน รองเท้าท่านก็ซ่อม เข็มขัดท่านก็ซ่อม ท่านหรูหราก็ได้ใช่ไหม แต่ท่านกลับไม่ใช่เลย”
“ตอนนี้ท่านประชวรอยู่ พอมีข่าวว่าท่านดีขึ้น หรือท่านเสด็จลงมาสักการะพระบรมรูปของสมเด็จย่า กับรัชกาลที่ 5 ก็ดีใจ เห็นท่านมองมาที่น้ำแล้วรู้สึกว่าท่านแฮปปี้ หรือว่าที่ท่านจูงคุณทองแดง คุณทองแดงทำให้ท่านมีความสุข ชอบตรงนี้ อยากให้ท่านมีความสุข ตอนนี้ก็หวังว่าท่านจะดีขึ้น พอเห็นท่านมีความสุข เราก็รู้สึกดีจัง”
รักเหนือหัว ยอมตายแทนในหลวงได้
“เหมี่ยวรักท่านเพราะท่านเป็นคนดี เพราะท่านเป็นยอดคนที่ทำหน้าที่เพื่อคนอื่นได้อย่างไม่ต้องมีข้อพิสูจน์ ว่าท่านทำเพื่อคนอื่น เพื่อประโยชน์สุขของมหาชนชาวสยาม อย่างที่ท่านเคยพูดจริงๆ คำพูดของคนไม่เท่าการกระทำ ท่านพูดแล้วท่านทำจริง ตอนนั้นเวลา 60 ปีที่ท่านครองราชย์มา ไม่เห็นเป็นอื่นเลย”
“ตั้งแต่เรายังมีคอมมิวนิสต์แทบจะครองเมือง ตอนนั้นเหมี่ยวเด็กมาก ทำไมในหลวงไปจับคนเจ็บบ่อยจัง ทำไมในหลวงไปที่นี่ที่นั่น เพราะนี่คือการไปให้กำลังใจ ที่ที่มีการฆ่ากัน มีการขัดแย้งทางระบอบ แล้วระบอบคอมมิวนิสต์ไม่เอาในหลวงนะ ตอนนั้นเราเด็กเกินไปที่จะเข้าใจว่าคอมมิวนิสต์คืออะไร แต่เห็นในหลวงไป แล้วก็ไปกับสมเด็จพระนางเจ้าฯขึ้นเขาลงห้วย การกระทำอย่างนั้นต้องใช้ความมานะเยอะมาก ต้องใช้ความเสียสละมาก พอโตขึ้นมาจนบัดนี้ถึงรู้ว่าไม่ใช่ทุกคนที่จะทำได้ แค่คิดจะทำบางคนก็ไม่คิด มีความสามารถ มีเงินมีทอง มีโอกาส ไม่ทำก็ได้ แต่ท่านทำ แล้วท่านก็ทำจริงเลย โดยที่ไม่ต้องเรียกร้องว่ามารักฉัน มาเคารพฉัน ไม่มี”
“เราเข้าใจเลยที่บอกว่ายอมตายแทนท่านคืออย่างนั้นจริงๆ ประหนึ่งชีวิตทั้งหมด เหมี่ยวก็ให้ได้ ถ้าหากว่าทำให้งานของท่านหรือว่าอะไรที่ท่านต้องการมันดีขึ้นมาสามารถให้ได้หมดจริงๆ และเชื่อว่ามีหลายคนพูดแบบนี้เลย ไม่ใช่เพราะว่าถูกบังคับ พ่อแม่เหมี่ยวไม่เคยบอกว่าต้องรักในหลวง ที่บ้านรักท่านหมดทุกคน เหมือนตอนเด็กๆ เวลาร้องเพลง ไม่เข้าใจสักคำ เดี๋ยวนี้พอเข้าโรงหนังหรือที่ไหนเราก็น้ำตาจะไหลแล้ว อยากให้ จงสฤษดิ์ดัง หวังวรหฤทัย อยากให้เป็นอย่างนั้นทุกคำเลย อยากถวาย คำนี้มันจี๊ดจริงๆ อยากจะให้ท่านสมปรารถนา อยากให้ท่านมีความสุข อยากให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์คุ้มครองท่านให้ท่านสุขภาพดี รักพระองค์ท่านมากค่ะ”
http://www.manager.co.th/Entertainment/ViewNews.aspx?NewsID=9560000047953 
เปิดหัวใจ “เหมี่ยว ปวันรัตน์” ผู้วาดรูปในหลวงเป็น 100 ใบ ยอมตายแทนได้
“เหมี่ยวเรียนวาดรูปกับครูโต(ม.ล.จิราธร จิรประวัติ)ตั้งแต่ปี 2000 ไปเรียนเป็นงานอดิเรก เพราะตอนเด็กชอบวาดรูป ตอนแรกเรียนสีอะครีลิคก่อน จากนั้นก็วาดรูปวิว ภาพแลนด์สเคป วาดแจกันดอกไม้อะไรต่ออะไรที่เราอยากวาด ครูโตจะไม่มีการบังคับ ไม่มีสูตร อยากวาดอะไรวาด แต่รูปที่เหมี่ยวจะไม่วาดเลยก็คือรูปในหลวง เป็นรูปที่เหมี่ยวรู้สึกว่าในชาตินี้จะไม่มีวันวาดรูปในหลวงและสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ ได้ ไม่มีทาง เพราะว่ายากแน่ๆ…”
เริ่มวาดตั้งแต่ฉลองสิริราชสมบัติครบ 60 ปี
“แล้วในวันหนึ่ง คือเป็นช่วงที่ฉลองสิริราชสมบัติครบ 60 ปี ตอนนั้นอยู่ในบ้านแล้วก็ได้ดูทีวี แล้วก็เห็นพระองค์ท่านประทับยืนโบกมือ แล้วท่านเห็นประชาชนแล้วท่านยิ้ม จำได้เลยว่าน้ำตาไหลเลย ความรู้สึกที่ปลื้มปิติจนน้ำไหลเป็นอย่างนี้นี่เอง แล้วหลังจากนั้นก็บอกพี่โตว่าอยากวาดในหลวง แต่ว่าจะเริ่มยังไงดี พี่โตก็บอกว่าอยากวาด วาดเลย แต่เราก็บอกว่ากลัว ถ้าวาดพระยศไม่ครบก็กลัวว่าจะไม่เหมาะ พี่โตบอกวาดด้วยใจอย่ากังวล ถึงแม้จะไม่ครบก็ไม่เป็นไร เพราะว่าเราวาดด้วยความอยากให้สวยงาม ดังนั้นถ้าเราไปกังวลแบบนั้นก็ผิดหมด แล้วจะท้อ เราจะทำไม่ได้ พอได้ยินแบบนั้นพี่โตเปิดโลกให้เหมี่ยวเลย เราไม่ได้ว่าจะจาบจ้วงหรือล่วงเกินเพราะฉะนั้นไม่ต้องกลัว”
“พอวาดรูปแรกก็ฮึกเหิมมาก แล้วก็วาดไม่หยุดเลย เราวาดท่านเพราะรักท่าน ช่วงที่วาดจะมีความสุขมาก และก็วาดสมเด็จพระนางเจ้าฯ ด้วย พระองค์ท่านสวยมาก ยิ่งตอนที่เสด็จไปเยือนต่างประเทศแฟชั่นท่านสวยงามมาก จากนั้นก็วาดมาเรื่อยๆ ส่วนมากเป็นสีน้ำ มีสีอะครีลิคบ้าง แต่พอลองสีน้ำรู้สึกว่าทำเร็วขึ้นและใช่กว่าสำหรับเรา พอวาดแล้วก็จะเก็บ ใครขอก็ไม่ให้ เคยให้ไม่กี่คนเอง อย่างนีโน่ขอเพราะจะเปิดร้าน แล้วมีทั้งร้านแว่นตา ร้านอาหาร นีโน่อยากได้รูปในหลวงไปบูชา เราก็จะดูคนที่เราให้ว่าต้องเป็นคนที่รักในหลวงนะ แล้วก็มีพี่ตู่ นพพล ที่เคยให้ไป มีคนขอเยอะ แต่ก็ต้องคุยกันก่อน เพราะบางทีไม่ใช่รูปใหญ่ บางที A5 A4 เอง ไม่ใช่ใหญ่โตมโหฬาร”
“ตอนวาดนึกถึงในหลวง คือพระเนตรท่านอยู่ในแว่น คือพูดภาษาง่ายๆ คือท่านหล่อมาก แล้วพอวาดเยอะๆ ก็จะมีคนเอาสีมาให้เอากระดาษมาให้ เพราะเราวาดเยอะเพื่อนก็กลัวกระดาษไม่พอ(ยิ้ม) เพราะวาดเรื่อยๆ วาดได้ตลอดอยู่ในรถก็วาด อุปกรณ์พร้อมอยู่หลังรถตลอด ไปนั่งที่ตลาดบองมาร์เช่ รู้สึกอยากวาดในหลวง แต่ตอนนั้นมีสีไม้แค่ไม่กี่แท่งก็วาด”
“ตอนนี้วาดรูปในหลวงกับสมเด็จพระนางเจ้าฯ เยอะกว่ารูปอื่น ตั้งใจจะวาดไปเรื่อยๆ ตอนนี้น่าจะมีเป็นร้อยภาพแล้ว มีทั้งรูปเล็กรูปใหญ่ทั้งโปสการ์ดก็มี เก็บแอบๆ ไว้ที่บ้านเดี๋ยวคนขอ(หัวเราะ) เพราะหวง ที่วาดมาชอบทุกภาพเพราะวาดด้วยความรักท่านทุกใบ เหมี่ยวสะสมรูปท่านด้วย พอใครมีก็จะส่งมาให้ พี่ตู่ นพพล พี่อุ้ย เกรียงไกร อ๊อฟ พงษ์พัฒน์ มีรูปท่านสวยๆ ก็จะเอามาให้วาดเป็นแบบ แล้วก็ตามหนังสือก็จะเก็บหมดเลย”
ตามรอยที่ในหลวงทรงงาน ยิ่งรักและเทิดทูน
“เหมี่ยวรักพระองค์ท่านมากขึ้นตอนหลังงานครองราชฯ 60 ปี เพราะมีโอกาสไปทางใต้ ทีแรกไปกับหน่วยราชการ คือไปกับ กปร.ที่เป็นโครงการพิเศษติดตามงานพระราชดำริของในหลวง คือในหลวงมีโครงการอะไร เค้าก็จะตามไปดูว่ามีปัญหาอะไรมั้ย เป็นหน่วยงานของรัฐบาลดูแลโดยสำนักนายกเลย แล้วเค้าก็ถามว่ามีศิลปินที่อยากไปมั้ย จริงๆ เราก็เข้าใจว่า 3 จังหวัดชายแดนใต้ไม่มีใครกล้าไป ตอนนั้นก็จะมีเหมี่ยว มีอี๊ด วงฟลาย มีฝันดี ฝันเด่น ที่ไป”
“พอไปก็ได้เห็นงานที่พระองค์ท่านทำ 700-800 โครงการอ่ะ เราก็คุยกับชาวบ้าน เค้าก็บอกจากดินเปรี้ยวปลูกอะไรไม่ได้เลย ได้ในหลวงมาช่วย ตอนนี้มีสวนลองกอง เงาะ ปลูกข้าวได้ เพราะท่านไปทำตั้งแต่ปี 2512 ได้ผลอยู่ดี กินดี ป่าไม่มีบุกรุก ได้ข้าวพันธุ์ดีๆ ก็กระจัดกระจาย เพราะไม่มีโรงสี ท่านก็จัดให้รักษาพันธุ์ข้าว แล้วทั้งหมดไม่เคยมีใครที่ได้ประโยชน์จากโครงการพระราชดำริแล้วต้องมาจ่ายเงินให้ท่าน แล้วต้องมาตอบแทน มาเชิดชู ท่านทำงานจริงๆ ทำมานานมาก แล้วไม่หยุด อะไรที่ท่านต้องตามแก้ไขปรับปรุง ไม่ใช่ว่างานในหลวงแตะต้องไม่ได้ ไม่จริงเลย ท่านทดลองทำจริงและใช้ได้จริง น้ำมันปาล์มอะไรต่ออะไร การที่น้ำมันปาล์มทำอะไรต่ออะไรได้อีก ไม่ใช่แค่เอามาทำของกิน ใช้เป็นเชื้อเพลิงได้”
“ที่เบตงมีภูเขาสูง ที่เมื่อก่อนเป็นคอมมิวนิสต์ แต่เค้ากลับใจแล้วก็อยู่ที่นั่น เค้าเรียกหมู่บ้านพัฒนาชาติไทย ท่านก็ดู แล้วสมเด็จพระเทพฯก็ไปดูต่อ ตอนนี้ดอกไม้เค้าส่งออกนอก ดอกเบญจมาศดอกแบ้งๆ ใหญ่ๆ ไม่มาถึงกรุงเทพเลยนะ ฮ่องกง มาเลย์ เอาไปหมด ไปเห็นในสิ่งที่ท่านทำให้ประชาชนก็ยิ่งรู้สึกยิ่งรักท่านมากขึ้น ตอนที่เหมี่ยวไปน่านก็ได้รับรู้มาเหมือนกัน อย่างแม่น้ำน่านหน้าร้อนเมื่อก่อนแห้งแล้งไม่มีน้ำเลย ทั้ง 2 พระองค์ ท่านขึ้นเฮลิคอปเตอร์แล้วก็เดินไป ฝุ่นเยอะ”
“ตอนนี้สุขภาพของพระองค์ถึงไม่ดี ใครที่จะทำเพื่อคนอื่นได้มากขนาดนี้โดยสถานะของพระองค์เป็นสัญลักษณ์ เป็นประมุขของประเทศ ไม่ได้ต้องทำ แต่ท่านถือเป็นหน้าที่ แล้วท่านก็ทำหน้าที่ของท่านแบบจริงจัง เป็นสิ่งที่ทำให้เหมี่ยวรู้สึกว่า ถ้าทำอะไรต้องทำให้จริง ทำแล้วไม่ต้องให้ใครคอยบอกว่าดี ไม่ต้องอย่างนั้น ให้ทำไปเลย ควรเสียสละ เราไม่ต้องอะไรเยอะแยะ เราให้คนอื่นบ้าง”
“ตอนนี้ท่านพระชนม์ชีพก็เยอะ แล้วท่านต้องเหนื่อย ท่านก็ยังไม่พักเลย ในหลวงก็ยังดูเรื่องน้ำเรื่องอะไรอยู่ เรื่องน้ำในหลวงสุดยอดมาก เหมี่ยวไปเห็นฝายแม้ว อยากให้ไปดูป่าที่ห้วยฮ่องไคร้ จ.เชียงใหม่ เป็นป่าแคระ เตียนหมดเพราะเราให้สัมปทานทำป่าไม้ 2 แสนไร่ไม่มีใครปลูกทดแทน ออกจากเชียงใหม่ไป 25 กิโลฯเอง แต่คิดดูสมัยท่านเสด็จมันไกลมากเพราะความเจริญยังไม่มี ท่านก็บอกว่าขอ 40 ปี จะเอาคืนมาให้ประชาชน ผ่านไป 25 ปีป่าคืนแล้วเพราะว่าทุกคนช่วยกัน ตอนนี้ไปเที่ยวเป็นป่ามีต้นไม้ มีนกยูง มีงูเหลือม นกยูงมาแปลว่าป่าสมบูรณ์ มีหมูป่า นึกถึงท่านก็จะเห็นภาพท่านสะพายกล้อง สวมชุดทหารบ้าง แล้วก็เดินขึ้นเขาเอง พอมีโอกาสไปดูที่ที่ท่านทำ ไปเดินเองเหนื่อยมากขาจะหลุด ขนาดเดินไปพื้นที่ที่เค้าทำไว้แล้ว เดินไปได้ครึ่งหนึ่งหอบไปไม่ไหวเลยนะ แต่ท่านเสด็จมาเป็น 10 ครั้ง”
“แล้วก็มีอีกที่คือมูลนิธิพระดาบส ที่เค้าทำโรงเรียนทางใต้ ที่ท่านทำจากเงินของพระองค์ท่านเองเลย เพราะว่าคนศึกษานอกระบบเยอะมากที่ไม่ได้เรียนหนังสือ เด็กแว้นอายุ 18-25 มาเรียนช่าง 1 ปีทำงานได้เลย แต่ถึงจบไป 2 ปีแล้วแต่ยังต้องมาอยู่เลยนะ เพราะต้องมาเรียนวินัยด้วย คือต้องเป็นคนดีและมีอาชีพ และต้องมีจริยธรรม ก็เลยยิ่งรักท่าน เวลาวาดท่านแล้วรักจังเลย(ยิ้ม) อิ่มจัง เหมือนเป็นกำลังใจ ที่นำไม่ให้เราเฟอะแฟะมาก เฮ้ย…เดี๋ยวต้องไปซื้อรองเท้าใหม่ กระเป๋าใหม่ เดี๋ยวต้องไปเที่ยว เดี๋ยวต้องใช้ยี่ห้ออะไรดี พอมาเห็นการกระทำพระองค์ก็จะเห็น ยาสีฟันพระองค์ปีบจนแบน รองเท้าท่านก็ซ่อม เข็มขัดท่านก็ซ่อม ท่านหรูหราก็ได้ใช่ไหม แต่ท่านกลับไม่ใช่เลย”
“ตอนนี้ท่านประชวรอยู่ พอมีข่าวว่าท่านดีขึ้น หรือท่านเสด็จลงมาสักการะพระบรมรูปของสมเด็จย่า กับรัชกาลที่ 5 ก็ดีใจ เห็นท่านมองมาที่น้ำแล้วรู้สึกว่าท่านแฮปปี้ หรือว่าที่ท่านจูงคุณทองแดง คุณทองแดงทำให้ท่านมีความสุข ชอบตรงนี้ อยากให้ท่านมีความสุข ตอนนี้ก็หวังว่าท่านจะดีขึ้น พอเห็นท่านมีความสุข เราก็รู้สึกดีจัง”
รักเหนือหัว ยอมตายแทนในหลวงได้
“เหมี่ยวรักท่านเพราะท่านเป็นคนดี เพราะท่านเป็นยอดคนที่ทำหน้าที่เพื่อคนอื่นได้อย่างไม่ต้องมีข้อพิสูจน์ ว่าท่านทำเพื่อคนอื่น เพื่อประโยชน์สุขของมหาชนชาวสยาม อย่างที่ท่านเคยพูดจริงๆ คำพูดของคนไม่เท่าการกระทำ ท่านพูดแล้วท่านทำจริง ตอนนั้นเวลา 60 ปีที่ท่านครองราชย์มา ไม่เห็นเป็นอื่นเลย”
“ตั้งแต่เรายังมีคอมมิวนิสต์แทบจะครองเมือง ตอนนั้นเหมี่ยวเด็กมาก ทำไมในหลวงไปจับคนเจ็บบ่อยจัง ทำไมในหลวงไปที่นี่ที่นั่น เพราะนี่คือการไปให้กำลังใจ ที่ที่มีการฆ่ากัน มีการขัดแย้งทางระบอบ แล้วระบอบคอมมิวนิสต์ไม่เอาในหลวงนะ ตอนนั้นเราเด็กเกินไปที่จะเข้าใจว่าคอมมิวนิสต์คืออะไร แต่เห็นในหลวงไป แล้วก็ไปกับสมเด็จพระนางเจ้าฯขึ้นเขาลงห้วย การกระทำอย่างนั้นต้องใช้ความมานะเยอะมาก ต้องใช้ความเสียสละมาก พอโตขึ้นมาจนบัดนี้ถึงรู้ว่าไม่ใช่ทุกคนที่จะทำได้ แค่คิดจะทำบางคนก็ไม่คิด มีความสามารถ มีเงินมีทอง มีโอกาส ไม่ทำก็ได้ แต่ท่านทำ แล้วท่านก็ทำจริงเลย โดยที่ไม่ต้องเรียกร้องว่ามารักฉัน มาเคารพฉัน ไม่มี”
“เราเข้าใจเลยที่บอกว่ายอมตายแทนท่านคืออย่างนั้นจริงๆ ประหนึ่งชีวิตทั้งหมด เหมี่ยวก็ให้ได้ ถ้าหากว่าทำให้งานของท่านหรือว่าอะไรที่ท่านต้องการมันดีขึ้นมาสามารถให้ได้หมดจริงๆ และเชื่อว่ามีหลายคนพูดแบบนี้เลย ไม่ใช่เพราะว่าถูกบังคับ พ่อแม่เหมี่ยวไม่เคยบอกว่าต้องรักในหลวง ที่บ้านรักท่านหมดทุกคน เหมือนตอนเด็กๆ เวลาร้องเพลง ไม่เข้าใจสักคำ เดี๋ยวนี้พอเข้าโรงหนังหรือที่ไหนเราก็น้ำตาจะไหลแล้ว อยากให้ จงสฤษดิ์ดัง หวังวรหฤทัย อยากให้เป็นอย่างนั้นทุกคำเลย อยากถวาย คำนี้มันจี๊ดจริงๆ อยากจะให้ท่านสมปรารถนา อยากให้ท่านมีความสุข อยากให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์คุ้มครองท่านให้ท่านสุขภาพดี รักพระองค์ท่านมากค่ะ”
http://www.manager.co.th/Entertainment/ViewNews.aspx?NewsID=9560000047953