เคยไหมคะ  ที่ไปเจอเหตุการณ์แย่ๆ ทั้งที่จริง ๆ แล้วไม่ได้เป็นเรื่องใหญ่อะไรเลย เราเลยสงสัยว่าคงเป็นเพราะอากาศมันร้อนเกินใจ ใจคนเลยร้อนตาม  เลยอยากมาเล่าให้ฟังกันนะคะ
เรื่องแรก  
เกิดขึ้นที่ห้างโลตัส  ขณะต่อคิวซื้อน้ำที่ KFC  มีผู้ชายคนหนึ่งยืนอยู่ด้านหน้า  กำลังเลือกเมนูอยู่ ซึ่งยืนอยู่ก่อนหน้าที่เราจะไปเข้าคิวต่อ  ได้ยินเค้ากับพนักงานคุยกัน
พี่ผู้ชาย  : เอา ชื่อน้ำ .....................(จำชื่อไม่ได้ มันยาก 55)
พนักงาน  :  ทวนรายการตามระเบียบ  เป็นน้ำ..............นะคะ
พี่ผู้ชาย  :  ไม่เอาดีกว่า  เดี๋ยวเลือกใหม่
ผ่านไปสักครู่  ประมาณครึ่งนาที  พี่ผู้ชายก็ยังคงเลือกเมนูอยู่  พนักงานเหลือบมาเห็นเรายืนรอต่อคิวอยู่  เลยเรียกเราเข้าไปดูเมนู
พนักงาน  :  พี่คะ  พี่รับอะไรคะ
เราเองก็ไม่ได้คิดอะไร  เห็นพี่ผู้ชายเค้ายังเลือกไม่ได้ก็เลยเดินไปดูเมนูแล้วก็คุยกับพนักงาน
เรา :  เดี๋ยวขอดูเมนูก่อนนะคะ  พอดีสายตาสั้น มองไม่เห็น (เมนูที่เราดูคือเมนูที่แขวนข้างบนสูง ๆ ซึ่งไมไ่ด้ยุ่งเกี่ยวกับพี่ผู้ชายที่ยืนเลือกอยู่เลย
พี่ผู้ชายหันไปถามพนักงาน : น้อง ๆ รู้จักคำว่าคิวไม๊  
น้องพนักงานหันมามองหน้าเรางง ๆ พี่ผู้ชายพูดต่อ : คนไทยเราไม่เจริญก็เพราะอย่างนี้แหละนะ  ไม่รู้จักลำดับ หรือว่าคิวอะไรเลย คนมีการศึกษาเขาไม่ทำกันหรอกนะอย่างนี้น่ะ  มันใช้ไม่ได้  จบ เขาก็เดินจากไป  แต่เราหน้าชาเลย  เราเข้าใจคำว่าคิว  ตลอดชีวิตยังไม่เคยแซงคิวใครและไม่ชอบถ้าใครจะมาแซงคิวเรา  เราเข้าใจพี่เค้านะ  แต่เรารู้สึกว่าสิ่งที่เค้าพูดมันมากเกินไปทั้งกระทบเราและว่าพนักงานคนนั้น
น้องพนักงานหน้าซีดจนเห็นได้ชัดแต่ไม่รู้ว่ารู้สึกยังไง  แต่เราทั้งโกรธทั้งขำยังนึก เออเน๊าะก่อนออกมาจากบ้านยังเป็นคนธรรมดา ๆ พอจะกลับกลายเป็นคนไม่มีการศึกษาไปซะแล้ว 55

ขอ tag ห้องก้นครัวกับเฉลิมไทยนะคะ เพราะปกติเคยเข้าแต่ 2 ห้องนี้  ขอโทษด้วยนะคะถ้าเป็น tag ที่ไม่เข้าพวก