แต่ไม่มีรูปมาให้ดูเลย เพราะพกไปแต่ SS hero ถ่ายรูปบ่ได้

เรื่องของเรื่องก็คือปีนี้มีเหตุให้ได้ไปแม่สายช่วงสงกรานต์ ก็เลยตั้งใจว่าจะปั่นจักรยานข้ามแดนซะหน่อย ปีนี้เตรียมตัวพร้อมด้วยการเอาหมวกไปด้วย

แวะกลางทางเพื่อกินอาหารกลางวันที่ร้านก๋ยวเตี๋ยวอดทน เจอจักรยานก็ต้องถ่ายรูปกันหน่อยตามธรรมเนียม



ระหว่างรอก็ไปเห็นน้ำคลอโรฟิลด์ที่มีสรรพคุณครอบจักรยาน เอ๊ยจักรวาล




วันแรกไปถึงก็ต้องวอร์มกันด้วยขาประจำ นวดครับนวด ขอป้าขาประจำมานวดไปสามชั่วโมง

เช้าอีกวันนึงวันสงกรานต์ ผมก็คว้าเจ้าแก่ขีดแดงออกไปแร่ดทันที มาถึงตอนนี้ก็รู้ว่าโดนวางยาเรียบร้อยเพราะมือถือที่ผมอุตสาห์ชาร์จไว้ทั้งคืนไม่ได้มีไฟเข้าเลยเนื่องจากแม่ยายมาดึงสายปลั๊กพ่วงออกตอนแวะมาดูความเรียบร้อย ตามประสาปลอดภัยไว้ก่อน

ดังนั้นเช้านี้ไม่มีรูป
ปั่นไปหน้าอำเภอ เข้าไปที่หอประชุมพระเจ้าพรหมมหาราชเพื่อทำบัตรผ่านแดน แล้วก็ปั่นๆๆๆไปที่ชายแดน

ช่วงเช้านี่ยังเล่นน้ำกันไม่มาก แต่ผมก็รอดมาได้

จากนั้นจูงเข้าในช่องเดียวกับมอเตอร์ไซค์ พอพ้นก็ปั่นไปที่วงเวียนแล้วเลี้ยวขวา ปั่นไปเรื่อยๆดูว่ามีอะไรเหมือนเมื่อมาเดินเที่ยวเมื่อยี่สิบกว่าปี่ก่อนมั้ย

สรุปคือแทบไม่เหลือเค้าเลย เพราะคุ้นๆว่าเป็นถนนลาดยางเก่าๆ เล็กๆ สองข้างทางไม่มีตึกแถว และมีเพิงขายของที่ผมแวะไปนั่งกินก๋วยเตี๋ยวกับเพื่อน

วันนี้มันคือถนนคอนกรีตอย่างดี สองข้างทางเต็มไปด้วยตึก

จากนั้นผมก็เริ่มมองหาทางไปเจดีย์ แวะถามทางนิดหน่อย ก็ปั่นไปเจอเนิน

เอาละจะปั่นหรือจะจูงดี

ท้ายสุดปั่นก็แล้วกัน ระหว่างทางก็เจอเด็กตั้งป้อมรดน้ำ พอเรายกมือห้ามเค้าก็หยุด (ทำหน้าประหนึ่งว่าเหนื่อยสุดขีด) บางคนก็เชียร์

แป๊บเดียวก็ปั่นไปถึงองค์เจดีย์ ได้แต่ไหว้อยู่นอกรั้ว กับใกล้ๆรั้ว ไม่ได้เดินไปที่องค์เจดีย์ เนื่องจากกลัวรถหายถ้าจอดทิ้งไว้

ขาลงก็ปั่นไปลงอีกทางนึงเพื่อหลบสาดน้ำ

จากนั้นก็ปั่นไปเที่ยวแถวๆนั้น แล้วก็จูง+ปั่นเที่ยวแถวๆตลาด แต่ไม่ได้ซื้อของอะไรเลย

แล้วก็กลับ