ผมพยายามทำความเข้าใจการล้อมรั้วลวดหนามเมื่อปี 2505 ว่ามีเหตุผลอย่างไร ทำไปเพื่ออะไรกัน

จนกระทั่งลองเปรียบเทียบในแง่อธิปไตยของพื้นที่ภายในรั้วสถานฑูต กับ อธิปไตยในพื้นที่ภายในรั้วลวดหนามรอบปราสาทพระวิหาร
ที่เหมือนกันคือภายในรั้วสถานฑูตถือว่าอธิปไตยของประเทศนั้น เช่นเดียวกับภายในรั้วลวดหนามที่เรายอมรับว่าเป็นอธิปไตยของเขมร

ลองพิจารณาดูคณะรัฐมนตรีน่าจะตีความตามคำตัดสินของศาลโลก ที่ไม่ได้ระบุเรื่องเขตแดน ดังนั้นจึงล้อมรั้วเอาไว้ก่อน ให้มีอธิปไตยของกัมพูชาตามคำตัดสินของศาลโลก ส่วนพื้นที่ที่เหลือก็เจรจากันไป เพราะศาลไม่รับพิจารณาในประเด็นนี้ ซึ่งเราจะเห็นว่ามีคณะทำงานปักปันเขตแดนร่วมไทย กัมพูชา เกิดขึ้นหลังจากนั้น

ผมคิดว่าคนสมัยปี 2505 ท่านรอบคอบและทำตามคำตัดสินของศาลโลกได้ถูกต้องแล้วครับ เพื่อน ๆ คิดเหมือนกันมั๊ยครับ