ตามหัวกระทู้เลยค่ะ ว่าวันที่แม่ๆ อย่างเราต้องพาลูกไปเรียนครั้งแรก ลูกๆ ของแต่ละท่านแสดงอาการอย่างไรกันบ้างค่ะ
ดีใจ ร้องไห้ ร้องธรรมดา หรือหนักมาก หลังจากวันแรก วันที่สอง สาม สี่ เป็นอย่างไรกันบ้างค่ะ เหมือนเดิม ดีขึ้น หรือแย่ลงกว่าเดิม
แล้วแม่ๆ มีวิธีรับมืออย่างไร กับลูกที่งอแง ไม่อยากไปโรงเรียน ไหนจะต้องตื่นแต่เช้า อาบน้ำ แต่งตัว กินข้าว
คือปัญหาพวกนี้ได้เกิดขึ้นกับลูกสาวเราค่ะ ลูกสาวร้องแต่ไม่ได้ร้องเยอะค่ะ แต่เห็นแล้วสงสาร ตื่น อาบน้ำ กินข้าว 2 วันแรก
ไม่ค่อยมีปัญหา แต่หลังจากนั้นปัญหาเริ่มมาค่ะ เพราุะรู้แล้วว่าอาบน้ำ กินข้าว เสร็จ ต้องไปโรงเรียน แกก็จะไม่ค่อยกินข้าวซึ่ง
เรื่องนี้เป็นปัญหาสำหรับเรามากๆ ค่ะ เพราะกว่าจะได้กินข้าวกลางวัน ก็ 11.30 น. กลัวจะหิว แล้วแกจะเป็นเด็กไม่ค่อยพูด กับคนที่ไม่คุ้นเคย
แต่กับคนที่รู้จัก เคยชิน แกจะเป็นเด็กช่างพูดมาก
ป้อนข้าวเสร็จ (กินดีบ้าง-กินน้อยบ้าง) ก็ถึงเวลาส่งขึ้นรถ แค่เห็นสถานที่ขึ้นรถ ยังไม่เห็นรถ ก็น้ำตาคลอแล้วค่ะ พูดแต่ว่า "ไม่ไปเรียนนะแม่
ไม่ไปเรียน" เราก้ไม่รู้จะทำไง ได้แต่บอกว่า "หนูจะได้เก่งๆ มีเพื่อนเล่นเยอะๆ" ลูกก็ยังพูดแต่ว่า "ไม่ไปเรียน" พอเห็นรถ ก็น้ำตาร่วงเลย
แม่อย่างเราเห็น ก็ใจเสียไปด้วย
ปัญหาช่วงเช้าเสร็จ ก็เป็นปัญหาช่วงเย็นต่อ ก่อนนอนจะเป็นเวลาปรับทุกข์ของลูกสาวกับแม่ - -! ก่อนนอนจะพูดว่า "ไม่ไปโรงเรียนนะแม่
ไม่ไปโรงเรียน" วลีสุดฮิตของลูกสาวเราตอนนี้เลย วลีสุดฮิตเราก็เหมือนเดิมค่ะ "หนูไปหนูจะได้เก่งๆ ไงค่ะ มีเพื่อนเยอะๆ" ลูกก็ "หนูไม่ไปเรียน
อะแม่" เราพยายามหลอกล่อต่างๆ อย่างบอกลูกว่า เดี๋ยวแม่ซื้อของเล่นให้ หนูอยากได้อะไร ลูกก็บอกจะเอานู้น เอานี่ เราก็ว่า ได้ๆ
เดี๋ยวแม่ซื้อให้ แต่หนูต้องไปโรงเรียนนะ ลูกก็ว่า "ไม่เอาแม่ หนูไม่ไปเรียน ไม่ซื้อ หนูไม่เรียนนะแม่" แล้วก็ร้องไห้ T___T
อย่างเมื่อคืนไม่ยอมนอนทั้งที่เลยเวลานอน แล้วตัวลูกสาวก็ง่วงแล้ว เพราะรู้ว่านอนตื่นมาแล้วต้องไปเรียน เราเลยใช้วิธีเอาหมอน
ซ้อนพิงกันหลายๆใบ แล้วให้ลูกนั่งพิง สักพักก็หลับไป
คือลูกสาวไม่ได้งอแง อาละวาด แต่แกใช้วิธีดื้อเงียบ ซึ่งมันเิริ่มมีมากขึ้นเรื่อยๆ ไม่รู้ว่าตัวเราเองจะรับมือได้ดีขนาดไหน เลยมาลอง
ปรึกษากับแม่ๆ ชานเรือนที่มีประสบการณ์ ว่าควรทำอย่างไรดี ตัวเราเองเห็นลูกเป็นอย่างนี้ก็เิริ่มจะใจอ่อนจะให้ลูกเลิกเรียนหลายครั้งหลายครา
หลายๆ คนบอกให้เราใจแข็งไว้ สักพักเด๋วก็ดีเอง ก็ไม่รู้จะใจแข็งได้ขนาดไหน
ที่ลูกสาวเรียนตอนนี้คือเรียนพิเศษ ปรับตัว ปรับพื้นฐาน สำหรับการเปิดเทอมค่ะ ลูกสาวเข้าเรียนก่อนเกณฑ์ค่ะ ที่ให้เรียนก่อน เพราะลูกสาว
เกิดหลังเกณฑ์แค่เดือนเดียว จึงขอทางโรงเรียน ซึ่งโรงเรียนเป็นโรงเรียนเอกชน มีเสียค่าธรรมเนียม ก็สามารถเีรียนได้ค่ะ
ไปเรียนต้องตื่นแต่เช้าค่ะ 6.30 น. เป็นอย่างช้า เพราะรถมารับประมาณ 7.15-7.20 น. ที่ว่าจะให้ลูกเลิกเรียน คือรอเรียนตามเกณฑ์
เป็นโรงเรียนใกล้บ้าน
แล้วทำไมไม่รอเรียนตามเกณฑ์ แล้วให้เรียนโรงเรียนใกล้บ้าน
- ที่ให้เรียนก่อนเกณฑ์เพราะลูกเกินหลังเกณฑ์แค่เดือนเดียว เสียดายนะค่ะ
- ที่ให้เรียนโรงเรียนนี้เพราะเป็นโรงเรียน สองภาษาค่ะ มีครูต่างชาติเป็นคนสอน อย่างสร้างพื้นฐานด้านภาษาให้ลูก เพราะปัจจุบัน
มันจำิเป็นมากๆ
สุดท้ายคุณแม่ท่านไหนมีวิธีดีๆ ให้ลูกอยากไปเรียน ช่วยแชร์ ช่วยแนะนำ ด้วยนะค่ะ จะเป็นพระคุณอย่างยิงค่ะ ^ ^
มาแชร์กันค่ะ "วันที่ต้องพาลูกไปโรงเรียนครั้งแรก" พร้อมวิธีรับมือ
ดีใจ ร้องไห้ ร้องธรรมดา หรือหนักมาก หลังจากวันแรก วันที่สอง สาม สี่ เป็นอย่างไรกันบ้างค่ะ เหมือนเดิม ดีขึ้น หรือแย่ลงกว่าเดิม
แล้วแม่ๆ มีวิธีรับมืออย่างไร กับลูกที่งอแง ไม่อยากไปโรงเรียน ไหนจะต้องตื่นแต่เช้า อาบน้ำ แต่งตัว กินข้าว
คือปัญหาพวกนี้ได้เกิดขึ้นกับลูกสาวเราค่ะ ลูกสาวร้องแต่ไม่ได้ร้องเยอะค่ะ แต่เห็นแล้วสงสาร ตื่น อาบน้ำ กินข้าว 2 วันแรก
ไม่ค่อยมีปัญหา แต่หลังจากนั้นปัญหาเริ่มมาค่ะ เพราุะรู้แล้วว่าอาบน้ำ กินข้าว เสร็จ ต้องไปโรงเรียน แกก็จะไม่ค่อยกินข้าวซึ่ง
เรื่องนี้เป็นปัญหาสำหรับเรามากๆ ค่ะ เพราะกว่าจะได้กินข้าวกลางวัน ก็ 11.30 น. กลัวจะหิว แล้วแกจะเป็นเด็กไม่ค่อยพูด กับคนที่ไม่คุ้นเคย
แต่กับคนที่รู้จัก เคยชิน แกจะเป็นเด็กช่างพูดมาก
ป้อนข้าวเสร็จ (กินดีบ้าง-กินน้อยบ้าง) ก็ถึงเวลาส่งขึ้นรถ แค่เห็นสถานที่ขึ้นรถ ยังไม่เห็นรถ ก็น้ำตาคลอแล้วค่ะ พูดแต่ว่า "ไม่ไปเรียนนะแม่
ไม่ไปเรียน" เราก้ไม่รู้จะทำไง ได้แต่บอกว่า "หนูจะได้เก่งๆ มีเพื่อนเล่นเยอะๆ" ลูกก็ยังพูดแต่ว่า "ไม่ไปเรียน" พอเห็นรถ ก็น้ำตาร่วงเลย
แม่อย่างเราเห็น ก็ใจเสียไปด้วย
ปัญหาช่วงเช้าเสร็จ ก็เป็นปัญหาช่วงเย็นต่อ ก่อนนอนจะเป็นเวลาปรับทุกข์ของลูกสาวกับแม่ - -! ก่อนนอนจะพูดว่า "ไม่ไปโรงเรียนนะแม่
ไม่ไปโรงเรียน" วลีสุดฮิตของลูกสาวเราตอนนี้เลย วลีสุดฮิตเราก็เหมือนเดิมค่ะ "หนูไปหนูจะได้เก่งๆ ไงค่ะ มีเพื่อนเยอะๆ" ลูกก็ "หนูไม่ไปเรียน
อะแม่" เราพยายามหลอกล่อต่างๆ อย่างบอกลูกว่า เดี๋ยวแม่ซื้อของเล่นให้ หนูอยากได้อะไร ลูกก็บอกจะเอานู้น เอานี่ เราก็ว่า ได้ๆ
เดี๋ยวแม่ซื้อให้ แต่หนูต้องไปโรงเรียนนะ ลูกก็ว่า "ไม่เอาแม่ หนูไม่ไปเรียน ไม่ซื้อ หนูไม่เรียนนะแม่" แล้วก็ร้องไห้ T___T
อย่างเมื่อคืนไม่ยอมนอนทั้งที่เลยเวลานอน แล้วตัวลูกสาวก็ง่วงแล้ว เพราะรู้ว่านอนตื่นมาแล้วต้องไปเรียน เราเลยใช้วิธีเอาหมอน
ซ้อนพิงกันหลายๆใบ แล้วให้ลูกนั่งพิง สักพักก็หลับไป
คือลูกสาวไม่ได้งอแง อาละวาด แต่แกใช้วิธีดื้อเงียบ ซึ่งมันเิริ่มมีมากขึ้นเรื่อยๆ ไม่รู้ว่าตัวเราเองจะรับมือได้ดีขนาดไหน เลยมาลอง
ปรึกษากับแม่ๆ ชานเรือนที่มีประสบการณ์ ว่าควรทำอย่างไรดี ตัวเราเองเห็นลูกเป็นอย่างนี้ก็เิริ่มจะใจอ่อนจะให้ลูกเลิกเรียนหลายครั้งหลายครา
หลายๆ คนบอกให้เราใจแข็งไว้ สักพักเด๋วก็ดีเอง ก็ไม่รู้จะใจแข็งได้ขนาดไหน
ที่ลูกสาวเรียนตอนนี้คือเรียนพิเศษ ปรับตัว ปรับพื้นฐาน สำหรับการเปิดเทอมค่ะ ลูกสาวเข้าเรียนก่อนเกณฑ์ค่ะ ที่ให้เรียนก่อน เพราะลูกสาว
เกิดหลังเกณฑ์แค่เดือนเดียว จึงขอทางโรงเรียน ซึ่งโรงเรียนเป็นโรงเรียนเอกชน มีเสียค่าธรรมเนียม ก็สามารถเีรียนได้ค่ะ
ไปเรียนต้องตื่นแต่เช้าค่ะ 6.30 น. เป็นอย่างช้า เพราะรถมารับประมาณ 7.15-7.20 น. ที่ว่าจะให้ลูกเลิกเรียน คือรอเรียนตามเกณฑ์
เป็นโรงเรียนใกล้บ้าน
แล้วทำไมไม่รอเรียนตามเกณฑ์ แล้วให้เรียนโรงเรียนใกล้บ้าน
- ที่ให้เรียนก่อนเกณฑ์เพราะลูกเกินหลังเกณฑ์แค่เดือนเดียว เสียดายนะค่ะ
- ที่ให้เรียนโรงเรียนนี้เพราะเป็นโรงเรียน สองภาษาค่ะ มีครูต่างชาติเป็นคนสอน อย่างสร้างพื้นฐานด้านภาษาให้ลูก เพราะปัจจุบัน
มันจำิเป็นมากๆ
สุดท้ายคุณแม่ท่านไหนมีวิธีดีๆ ให้ลูกอยากไปเรียน ช่วยแชร์ ช่วยแนะนำ ด้วยนะค่ะ จะเป็นพระคุณอย่างยิงค่ะ ^ ^