ตอนผมอยู่ ม.1 ผมได้อ่านคู่มือนักเรียนก็พบว่า พอขึ้น ม.2 แล้ว เขาจะมีการให้เลือกวิชาเสริมตามที่ตัวเองชอบหรือถนัด เรียนไปจนถึุง ม.3 เลย ชอบสังคมก็เลือกสังคม ชอบคณิตก็เลือกคณิต หรือใครอยากเรียนทางงานช่าง งานประดิษฐ์อะไรเขาก็มีให้เลือก ตอนนั้นผมก็ตั้งใจจะเลือกวิชาเสริมไทยกับสังคม ตอนที่ึ้ขึ้น ม.2

     แต่ปรากฏว่าพอขึ้น ม.2 จริงๆ เขาเปลี่ยนรองผู้อำนวยการฝ่ายวิชาการคนใหม่ แล้วนโยบายก็เปลี่ยนใหม่ จากที่ให้เลือกวิชาตามที่ถนัด แล้วห้องเรียนก็จัดคละๆ กันไป มีทั้งคนเก่งและไม่เก่งในห้องเดียว กลายมาเป็น จัดห้องตามผลการเรียนตอน ม.1 ใครเกรดดีหน่อยก็อยู่ห้อง 1 ลดหลั่นไปเรื่อยๆ จนถึงห้อง 10 แล้วแต่ละห้อง เขาก็จะ "จัดแผนการเรียนที่เหมาัะสมกับห้องนั้นๆ" เช่น ห้อง 1-3 จะเป็นคนที่มีผลการเรียนดี พวกนี้จะถูกจับให้เรียนวิทย์-คณิตหมด ส่วนพวกห้องท้ายๆ ก็อาจจะได้เรียนพลศึกษา หรือเกษตรเป็นวิชาเสริม

     ตอนนั้นผมอยู่ห้อง 3 เป็นห้่องวิทย์-คณิต แต่จริงๆ ผมไม่ชอบคณิตเลย ไม่เก่งด้วย ซึ่งถ้าเป็นห้องอื่นที่ไม่ใช่วิทย์-คณิต ก็จะเรียนคณิตแค่สัปดาห์ละ 3 คาบ วิทย์ก็ 3 คาบต่อสัปดาห์ แต่พวกห้องวิทย์-คณิต จะมีวิชาคณิตเสริมมาเพิ่มอีก 2 คาบ รวมเป็น 5 คาบ และมีวิทยาศาสตร์เสริม ที่เรียนเกี่ยวกับกระบวนการทำงานของนักวิทยาศาสตร์อีก 2 คาบ ผมที่ไม่ชอบวิทย์-คณิตก็แบบว่าหนักมากเลย แทนที่จะได้เรียนในสิ่งที่ชอบ กลับถูกจับมาเรียนอะไรแบบนี้ แล้วผมก็ต้องอยู่กับสภาพนี้จนถึง ม.3 พอขึ้น ม.4 ผมถึงเป็นอิสระ ได้เรียนในสิ่งที่ชอบเสียที

    เคยมีอาจารย์คนหนึ่ง เขาก็ไม่ค่อยเห็นด้วยกับเรื่องนี้ เขาบอกว่าการจัดห้องตามเกรด มันไม่ดีนักหรอก เพราะคนเก่งก็อยู่กับคนเก่ง คนอ่อนก็ไปอยู่กับคนอ่อน แล้วจะช่วยกันสอนช่วยกันติวได้ยังไง