[Y]..Roommate&Soulmate(ตอนที่7) : นายนิกไม่สบาย!!

>>Roommate&Soulmate(ตอนที่1) : ปฐมบท
http://ppantip.com/topic/30316715

>>Roommate&Soulmate(ตอนที่2) : รับน้องหอใน
http://ppantip.com/topic/30326370

>>Roommate&Soulmate(ตอนที่3) : MY..รูมเมท..
http://ppantip.com/topic/30334829

>>Roommate&Soulmate(ตอนที่4) : วันแรกก็ตื่นสาย+เพื่อนใหม่!!
>>Roommate&Soulmate(ตอนที่5) : เตียงนอนใหม่ลาย"สไปเดอร์แมน"
>>Roommate&Soulmate(ตอนที่6) : รดน้ำข้าวโพด+ไม่ชอบเล่นบาส
http://ppantip.com/topic/30343297

**ปล.ตอนที่4-5-6 จะอยู่ในลิ้งค์เดียวกันนะฮะ

Roommate&Soulmate(ตอนที่7) : นายนิกไม่สบาย!!


......วันเวลาของการเปิดเทอมภาคเรียนแรกในชีวิตนักศึกษาของเราผ่านไป เรากับเพื่อนๆใหม่เริ่มสนิทกันมากขึ้น โดยเฉพาะ"นายนิก"รูมเมทที่แสนจะงี่เง่า อารมณ์ร้าย ของเราที่เราสนิทกันมากขึ้น รู้จักกันมากขึ้น แต่มีอยู่อย่างเดียวที่นายนิกคงยังไม่รู้ และเราก็ไม่อยากให้นายนั่นรู้ด้วย ก็คือตัวตนในจิตใจที่แท้จริงของเรา....ว่าเราไม่ใช่ผู้ชายเต็มร้อย!!

.....ช่วงต้นเทอมจะเป็นช่วงฤดูฝน กิจกรรมแรกๆของชีวิตนักศึกษาใหม่ก็คือ"การเข้าเชียร์" ที่แทบทุกคณะจะต้องมี และการเชียร์ของคณะเราก็ค่อนข้างจะโหดและกดดันมาก สำหรับน้องใหม่อย่างเราๆที่ไม่รู้อะไรมาก่อน มีน้ำตากันแทบทุกวัน ฮ่า คิดย้อนไปแล้วก็ขำๆสนุกดี ดีตรงที่การเข้าเชียร์ ทำให้เรามีความกล้าแสดงออกมากขึ้นและได้รู้จักเพื่อนๆในคณะเดียวกันมากขึ้น ดูเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น และวันนี้หลังจากเชียร์เสร็จ พี่ๆก็ปล่อยพวกเราให้กลับหอประมาณ1ทุ่ม ทุกๆวันนายนิกจะมาถึงห้องก่อน แต่ว่าวันนี้ทำไมนายนั่นยังไม่มาอีกนะ!! เราก็ทำการเปลี่ยนเสื้อผ้า อาบน้ำ แล้วก็รู้สึกว่าได้ยินเสียงฝนตก!! เลยเปิดประตูหลังห้องออกไปดู โห!!ฝนตกแรงมากอ่ะ เราเลยโทรหานายนิก เผื่อว่านายนั่นติดฝนเราจะได้เอาร่มลงไปรับกลับหอ!!

"ฮัลโหล นิกนายอยู่ไหนเนี่ย"

"เอ่อ กำลังจะกลับ"

"ฝนตกนายจะกลับมายังงัย"

"ก็ลุยฝนไปงัย ถามได้!!"

"นายอยู่ตรงไหนเดี๋ยวเราเอาร่มลงไปรับ"

"เดี๋ยวกลับเอง วิ่งตากฝนแป๊บเดียวก็ถึง"

"ให้เราเอาร่มไปรับดีกว่า เดี๋ยวเปียกฝน??" เราพูดยังไม่ทันจบ นายนิกก็พูดแทรกขึ้นมา

"เอ๊ะ!! บอกว่าไม่ต้องก็ไม่ต้องงัย พูดไม่รู้เรื่องงัยว๊ะ แค่นี่นะ รออยู่ข้างบนนั่นแหล่ะ....ตู๊ดๆๆ!!!!" เราก็เอ้า!! คนหวังดีจะเอาร่มไปรับ ยังมาตะคอกใส่อีก เลยเลิกสนใจ เข้าไปอาบน้ำ แต่งตัวออกมาก็เจอนายตัวดี ยืนตัวเปียกโชก อยู่หน้าห้องน้ำ

"อ่าว!! ยืนดูอยู่ได้ เอาผ้าขนหนูมาให้หน่อยดิ"

"แป๊บๆ" เราพูดแล้วก็เดินไปหยิบผ้าขนหนูส่งให่นายนิก แล้วนายนิกก็เข้าห้องน้ำไปเปลี่ยนเสื้อผ้าอาบน้ำ

"เอิร์ต เอาผ้ามาเช็ดน้ำตรงพื้นที่เปียกด้วย เอาเสื้อผ้ามาเตรียมให้ด้วยชุดนึง กางเกงในตากอยู่ข้างนอกนะ" เราได้ยิน แต่ไม่รับคำ

"ได้ยินป๊ะเนี่ย!!" เสียงนายนิกตะโกนออกมาจากห้องน้ำ

"ได้ยินแล้ว" เราตอบกลับ

"เออ!! ได้ยินก็บอกว่าได้ยินดิ ทำเงียบใครจะไปรู้ว๊ะ"

(เราคิดในใจ////อ่าว ผิดอีกกรู!! ฮ่าๆ)

..พอนายนั่นอาบน้ำเสร็จก็ออกมาแต่งตัว เปิดพัดลมเป่าผมจนแห้ง เราพิจจารณาดูรูปร่างนายนิก อืม!! นายนี่หุ่นดีจัง ผิวขาวเนียนมาก รูปร่างดี สมส่วนถึงจะไม่ได้สูงมากแต่ก็ดูดี

"เอิร์ต!! มองรัยว๊ะ" เสียงนายนิก ทำให้เราสะดุ้ง!!

"เอ่อ!! ป่าวๆ ไม่ได้มองรัย"

"ไม่ได้มอง ก็เห็นมองเราอยู่นี่ อย่าบอกนะว่ายิ้มเป็นเกย์อ่ะ" เราสะดุ้งกับคำถามนี่เลย!!

"ป่าวๆ"

"เออ...อย่าให้กรูจับได้ละกันว่ายิ้มเป็น กรูไม่เอาไว้แน่!!" นายนิกพูดแบบนี้ เราก็แอบกลัวขึ้นมาเลยจริงๆนะ

"ไปๆ ปิดไฟนอนได้แล้ว เพลียๆง่วงๆหว่ะ สงสัยไข้แดรกแน่ๆ"

"กินยาดักไว้ก่อนมั๊ย" เราถามนายนิก

"ไม่อ่ะ ขี้เกียจกิน เราแข็งแรงดี ไม่เป็นรัยง่ายๆหรอก ไปๆปิดไฟแล้วมานอน"

....เราเดินไปปิดไฟ แล้วก็ขึ้นเตียงนอน ข้างๆนายนิก!!มีคำถามอีกแล้วในความมืด ด้านนอกเสียงฟ้าร้อง เสียงฝนตก น่ากลัวจริงๆ แต่คำถามน่ากลัวกว่า!!

"เอิร์ต"

"เรียกทำไม"

"เราถามจริง"

"ถามรัย?"

"นายมีแฟนป๊ะ"

"ไม่มีอ่ะ แล้วนายอ่ะ"

"ไม่มี....มีแต่คนที่แอบชอบ"

"อือ!!"

"แต่เค้าไม่ได้มาเรียนที่เดียวกะเราอ่ะดิ"

"อือ!!"

"เค้าเรียนพยาบาล"

"อือ!!"

"เฮ้ย!! จะพูดแค่ อือๆๆๆ นี่ใช่มั๊ย วู๊ว!! รมณ์เสียหว่ะ นอนดีกว่า"

"ก็เราง่วง ไม่อยากคุยแล้ว" เราบอกนายนิก แต่ในใจแอบหวั่นไหวนิดๆที่นายนั่นบอกว่ามีคนที่ชอบแล้ว เราเป็นอะไรเนี่ย ไม่นะๆ

"เออๆ!! นอนๆ โทษทีที่ชวนคุย"

.....แล้วเราก็นอนหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้ จนมารู้สึกตัวอีกที ตอนทีนายนิกคงจะหันตัวแล้วมือฟาดมาโดนตัวเรา เฮ้อ!!!! ตัวนายนิกร้อนมากอ่ะ
เป็นไข้แน่ๆเลยนายนี่ เราเลยลุกไปเปิดไฟ!!

"จะเปิดไฟทำไมเนี่ย!!" นายนิกสลืมสลือตื่นมาถาม

"นิกนายเป็นไข้ ลุกขึ้นมากินยาก่อนเร็ว เดี๋ยวเราเช็ดตัวให้"

"ไม่เอา ไม่กิน จะนอน"

"เอ๊ะ!!นายนี่ ทำไมดื้อยังงี้ว๊ะ เอามากินยาก่อน" เราประคองนายนิก ลุกขึ้นมากินยา

"เดี๋ยวเอาผ้าเช็ดตัวหน่อยนะ นายตัวร้อนมาเลยนะเนี่ย"

"อือ!!ปวดหัวหว่ะ" นายนิกพูด

.....เราจัดการเอาผ้ามาชุบน้ำเช็ดตัวให้นายนิก เห็นนายบ้านี่นอนหมดฤทธิ์แบบนี้ มันก็เด็กน้อยดีๆนี่เองอ่ะ ฮ่าๆ เสร็จแล้วเราก็เอาผ้าชุบน้ำวางแปะไว้บนหน้าผาก นายนั่นนอนหลับไม่รู้เรื่องเลย แล้วเราก็ปิดไฟนอน

"เอิร์ต เราหนาว"

"อืม!! แป๊บๆ" เราเอาผ้าห่มผืนเก่าของเรามาห่มให้นายนิกอีกชั้นนึง แต่ว่า!!!!! นายนั่นกลับดึงเราลงไปกอดแนบไว้กับหน้าอกตัวเอง

"มันต้องนอนแบบนี้ถึงจะอุ่น!!"

"เฮ้อ!!จะบ้าหรอ? ปล่อยๆ" เราบอกนายนิก

"ไม่ปล่อยๆ" แล้วนายนิกก็เอามือลูบผมเราเบาๆ แล้วพูดว่า!!

"เห็นมั๊ย ถ้านายตากฝนลงไปรับเราตอนเย็น นายต้องไม่สบายแน่ๆ เราขอไม่สบายเองดีกว่า เราเป็นนักกีฬา เราแข็งแรงเดี๋ยวตื่นเช้าก็หายแล้ว
เวลาเราพูดอะไร นายอย่าดื้อได้มั๊ยหล่ะ!! ไปๆ ไปนอนไกลๆเราเลย เดี๋ยวจะติดไข้จากเรา"

.....นายนิกพูดเสร็จก็ผลักตัวเราออกมา เราพูดอะไรไม่ออก แต่รู้ตัวว่า รู้สึกดีกับนายรูมเมทบ้าคนนี้มากขึ้นไปอีก ถึงแม้ว่าจะตะคอกกันบ้าง จะดุกันบ้าง แต่บางมุมบางอารมณ์ นายนี่ก็เป็นคนที่น่ารัก อบอุ่น อ่อนโยนมากๆ...เฮ้อ!!!! เราเขยิบตัวออกมานอนตรงที่ตัวเอง ได้แต่ภาวนาว่า ขอให้พรุ่งนี้นายนิกหายป่วยเร็วๆ

**อ่านแล้วช่วยติ-ชม ด้วยนะฮะ ของคุณทุกๆคนเลย แฮ่ๆ

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่