>>Roommate&Soulmate(ตอนที่1) : ปฐมบท
http://ppantip.com/topic/30316715

>>Roommate&Soulmate(ตอนที่2) : รับน้องหอใน
http://ppantip.com/topic/30326370

>>Roommate&Soulmate(ตอนที่3) : MY..รูมเมท..
http://ppantip.com/topic/30334829

>>Roommate&Soulmate(ตอนที่4) : วันแรกก็ตื่นสาย+เพื่อนใหม่!!
>>Roommate&Soulmate(ตอนที่5) : เตียงนอนใหม่ลาย"สไปเดอร์แมน"
>>Roommate&Soulmate(ตอนที่6) : รดน้ำข้าวโพด+ไม่ชอบเล่นบาส
http://ppantip.com/topic/30343297

>>Roommate&Soulmate(ตอนที่7) : นายนิกไม่สบาย!!
>>Roommate&Soulmate(ตอนที่8) : เล่นเกมส์ที่ Sizzler
>>Roommate&Soulmate(ตอนที่9) : เชียร์บอลโลก
http://ppantip.com/topic/30363459

>>Roommate&Soulmate(ตอนที่10) : เที่ยวเกาะล้าน
>>Roommate&Soulmate(ตอนที่11) : เที่ยวเกาะล้าน(ต่อ)
>>Roommate&Soulmate(ตอนที่12) : เที่ยวเกาะล้าน(จบ)
http://ppantip.com/topic/30402261

>>Roommate&Soulmate(ตอนที่13) : ความลับที่เปิดเผยทีละนิด
>>Roommate&Soulmate(ตอนที่14) : ไปเชียร์บาส+แอบรู้ความลับ
>>Roommate&Soulmate(ตอนที่14) : ไปเชียร์บาส+แอบรู้ความลับ(ต่อ)
http://ppantip.com/topic/30434072

>>Roommate&Soulmate(ตอนที่15) : นั่งรถไฟไปไหว้พระ+ดวงใจพระพุทธ
>>Roommate&Soulmate(ตอนที่16) : วิ่งออกกำลังกาย+เดินตลาดนัด
http://ppantip.com/topic/30462748

**จขกท.ขอขอบคุณทุกๆความเห็น ทุกๆคำติ-ชม และทุกๆคนที่เข้ามาติดตามนะฮะ รักเลยๆๆ อิอิ=^_^=




-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

   Roommate&Soulmate(ตอนที่17) : คำสัญญาก่อนปิดเทอม

.....ช่วงนี้เป็นช่วงเดือนกันยายนแล้ว ช่วงแห่งการสอบเทอมแรกของพวกเรา ก็มีการจับกลุ่มติวกัน มีรุ่นพี่ๆมานั่งติวให้ ดึกๆทุกวันเลย
นายนิกเองก็ต้องไปติวข้อสอบเหมือนกัน ช่วงนี้เราสองคนเลยไม่ค่อยได้คุยกันเท่าไหร่ เพราะต่างคนต่างเรียนเสร็จ ก็ไปติวหนังสือกันต่อ ต่างคนต่างไป กลับมาก็นอน ตอนเช้าก็ตื่นไปเรียน มันช่างแตกต่างกับตอนมัธยมจริงๆเลยนะ ชีวิตการสอบในช่วงมหาวิทยาลัย มีการแข่งขันกันสูงมาก ถ้าไม่ไปติวหนังสือ ไม่อ่านหนังสือ รับรองคะแนนออกมาเละเทะแน่นอน....เอาน่า...สู้ๆ ปลายเดือนกันยานี้ก็สอบแล้ว ปิดเทอมเล็กๆช่วงเดือนตุลาคมนี้ มีค่ายอาสารออยู่ อิอิ!!

.....คืนนี้เราสองคนอยู่บนห้อง ไม่มีใครไปติวหนังสือ......เรานอนอ่านหนังสืออยู่บนเตียง นายนิกอาบน้ำเพิ่งเสร็จ

"เอิร์ต นิกเห็นป้ายชวนไปค่ายอาสาของคณะเอิร์ตอ่ะ"

"อื้มๆ ใช่ๆปิดเทอมนี้ภาควิชาเอิร์ตมีค่ายอาสา น่าไปนะนิก"

"อือ!! อยากไป แต่....คงต้องถามที่บ้านก่อน"

"อ่อๆ"

"แล้วเอิร์ตไปป๊ะ"

"ว่าจะไปนะ แมคกับส้มมันบอกว่าไปอ่ะ"

"อือ...น่าสนใจๆ" นายนิกพูด

"แล้วอ่านหนังสือถึงไหนแล้วเนี่ย ไอ่ดื้อ" นายนิกพูดแล้วมานั่งบนเตียงข้างๆเราที่กำลังนอนอ่านหนังสืออยู่บนเตียง

"ก็อ่านเรื่อยๆอ่ะ ไม่ชอบวิชาคำนวณเลย ปวดหัว" เราพูดกับนายนิก

"ไม่ชอบก็ต้องอ่าน ต้องทำ ไหนๆนิกขอดูหน่อย เรียนแบบเดียวกันป่าว" นายนิกพูดแล้วก็หยิบเอกสารเรียนของเราไปดู

"อือ!! เรียนแบบเดียวกันเลย"

"ก็แหง แหล่ะวิชาพื้นฐาน ปี1เรียนเหมือนกันหมดนี่นา" เราหันไปบอกนายนิก

"วิชานี้นิกทำได้ เดี๋ยวติวให้เอาป๊ะ"

"อื้อ!! จะติวให้เราจริงๆหรอ"

"ก็เออดิ ง่ายจะตาย"

"โห!! ง่ายตรงไหน ปวดหัวจะตายอยู่แล้วเนี่ยยยย" เราพูดแล้วก็เอามือขยี้หัวตัวเอง

"คร๊าบบบบ เดี๋ยวนิกติวให้ รับรองA ชัวร์ ฮ่าๆ" นายนิกพูดแล้วก็หัวเราะ

"ถ้าได้Aนะ เอิร์ตเลี้ยงข้าวเลย" เราพูดกับนายนิก

"ไอ่ดื้อ ถ้าอยากได้A ต้องขยันด้วยนะ เชื่อฟังกระผม เข้าใจมั๊ยครับ" นายนิกพูดแล้วเอามือขยี้หัวเราเล่น(อีกแล้ว)

"แต่ตอนนี้...ไปกินนมปั่นกัน ป่ะๆ" นายนิกพูดแล้วก็ดึงมือเราลุกจากเตียงนอน

"ร้านป้าอ่ะนะ โหยย เดินไกลอ่ะ" เราพูด

"จะกลัวอะไร ไปกับนิก"

"ไม่ได้กลัว แต่มันไกล"

"จะไปไม่ไป...บอกมาคำเดียว" นายนิกเริ่มพูดแบบน้ำเสียงเหวี่ยงๆตามสไตล์ที่กำลังบ่งบอกว่า อีกไม่นานอารมณ์จะเสีย

"เอ่อ!! ไป"

"ไปก็ลุกมาดิ"

.....เราลุกลงจากเตียง เดินตามนายนิกไป ระยะทางระหว่างหอในไปถึงย่านหอนอกที่มีของขายเยอะๆก็ไกลพอสมควร แต่เดินไปเรื่อยๆตามทางรถไฟ บวกกับอากาศเย็นๆช่วงสามสี่ทุ่มก็ไม่เหนื่อยเท่าไหร่หรอก^^

"เออนิก บ้านนิกอยู่ไหนหรอ"

"ถามทำไม จะไปหรอ"

"ป่าวๆ ก็ถามดู"

"อยู่สุพรรณฯ"

"เฮ้ย!! สุพรรณบุรีหรอ ทำไมพูดไม่เหน่อเลยอ่ะ"

"แล้วทำไมต้องเหน่อด้วย" นายนิกหันมาถามเรา

"อ่าว!! ก็เห็นคนสุพรรณฯพูดเหน่อแทบทุกคนนี่นา น่ารักดี"

"อือๆ นิกไม่เหน่อ เพราะโตที่กรุงเทพฯ เพิ่งกลับไปเรียนที่สุพรรณฯตอนมัธยมนี่เอง"

"อ่อๆ"

"แล้วบ้านเอิร์ตอ่ะอยู่ที่ไหน"

"นครสวรรค์"

"อ่อๆใกล้ๆกันเลยเนอะ"

"อือๆ"

.....เราสองคนเดินคุยกันเรื่อยเปื่อยก็มาถึงร้านนมปั่นของป้าเจ้าประจำ......ป้าร้านนมเห็นเราสองคนก็ส่งยิ้มมาแต่ไกลเลย^_^

"ลมอะไรพัดมาตอนดึกๆเนี่ยสองหนุ่ม" ประโยคแรกที่ป้าทักทายเราก็ทำฮา

"ลมคิดถึงมั้งครับป้าคนสวย" นายนิกตอบกลับไป ทำเอาป้าอายม้วนเลย ฮ่าๆ

"เหมือนเดิมนะ นมน้ำผึ้งปั่นสองแก้วเพิ่มวิปครีม" ป้าร้านนมพูด

"ครับป้า จัดไปๆ"

.....พอเราได้นมปั่นมา ก็จ่ายตังค์ แล้วก็พากันเดินกลับ พอถึงทางข้ามรถ นายนิกก็จูงมือเราไปที่สถานีรถไฟที่เดิม ตรงที่เคยมานั่งกินขนมกันตอนนั้น

"แวะทำไมอ่ะ" เราถามนายนิก

"ยังไม่อยากขึ้นห้อง อากาศเย็นๆนิกชอบ"

"บนห้องก็เย็น เปิดแอร์งัย"

"มันคนละแบบ เข้าใจป๊ะ"

"อือๆ"

"ไหน เอานมมาชิมดิ๊" นายนิกหันมาพูดกับเรา

"อ่าว ก็นมเหมือนๆกัน จะชิมทำไม"

"อ่อๆ เออๆลืมไปๆ" นายนิกพูด

"เอิร์ต"

"เรียกมัยอ่ะ"

"อากาศดีเนอะ"

"อือ"

"เอิร์ต"

"เรียกทำไมอีกเนี่ย'

"ฟังเพลงป๊ะ อ่ะๆ" นายนิกพูดแล้วก็ยื่นหูฟังมาให้เราข้างนึง เราเอามาเสียบใส่หู....แล้วมันก็เป็นเพลงนี้!!

"แหล่ะหนึ่งในนั้น....ก็คือเธอคนนี้....ที่ชั้นนั้นโชคดี.....ที่เราได้พบกัน....จากหนึ่งในร้อย....หนึ่งจากในล้าน ได้มาร่วมทางเดิน ให้ฉันได้เจอกับรัก...ดีๆ"

"เฮ้ยยย!! อารมณ์ไหนเนี่ย รู้มั๊ย เอิร์ตชอบเพลงนี้มากเลยนะ"

"เอิร์ตชอบหรอ นิกก็ชอบ ความหมายดีเนอะ"

"อือๆ นี่ถ้ามีใครร้องเพลงนี้ให้เอิร์ตนะ รักตายเลยหล่ะ ฮ่าๆ" เราพูดแล้วก็หัวเราะ

"เอิร์ต"นายนิกเรียกเรา

"นิก...เป็นรัยป่าวเนี่ย เรียกเอิร์ตหลายครั้งแล้วนะ"

"เอ่อๆ ป่าวๆไม่มีรัย"

"ถ้ามีรัยก็บอกนะ เราเพื่อนกัน" เราพูดแล้วหันไปยิ้มให้นายนิก

.....นายนิกหันตัวมาแล้วเอามือสองข้างมาจับไหล่เราไว้

"เอิร์ต สัญญากับนิกได้มั๊ย ว่าเปิดเทอมมา เราต้องมาอยู่ด้วยกันอีก" นายนิกพูดกับเรา

"ก็แหง อยู่แล้วหล่ะ เราต้องอยู่ด้วยกันจนจบปีหนึ่งนั่นแหล่ะ" เราพูดกับนายนิก

"สี่ปีเลยได้ป๊ะ อยู่ตลอดไปเลยอ่ะ ได้มั๊ย" นายนิกพูดกับเรา แต่เราเงียบ.....!!!!!

"อ่าวเงียบทำไมอ่ะ หรือว่า...ไม่อยากอยู่กับนิก"

"ป่าวๆ ไม่ได้คิดแบบนั้น"

....ที่เราเงียบ เพราะไม่รู้ว่า อนาคตจะเป็นแบบไหน ถ้าอยู่ๆไปแล้วนายนิกรู้ว่าเราเป็นเกย์ขึ้นมาหล่ะก็ นึกสภาพไม่ออกเลยว่าจะเกิดอะไรขึ้น เราเองก็ไม่รู้ตัวเองด้วยว่าจะพลั้งพลาดวันไหนน่ะสิ ทุกวันนี้เราก็ทำตัวปกตินะ ไม่ได้ตั้งใจจะโกหก หรือหลอกนายนิกเลยด้วยซ้ำ ใจจริงอยากจะบอกความจริงไปเลยว่าที่แท้จริงเราเป็นอะไร.....แต่ว่า...มันคงยังไม่ถึงเวลาของมัน ตอนนี้ในสายตานายนิก ก็เห็นเราเป็นแค่เพื่อนผู้ชายคนหนึ่งที่เรียบร้อย นิ่มๆ นิ่งๆ เป็น"ไอ่ดื้อ"ของนายนิกเท่านั้นเอง

"ป่ะๆ กลับห้องกันเถอะ" นายนิกพูดขึ้น

.....เราสองคนพากันเดินกลับห้อง พอขึ้นมาบนห้องก็ขึ้นเตียงนอนเลย

"นิกปิดไฟด้วย"

"คร๊าบบผม"

.....นายนิกปิดไฟแล้วก็ขึ้นมานอนบนเตียง

"มานอนใกล้ๆนิกดิ๊" นายนิกพูด

"ทำไมอ่ะ"

"เวลาบอกอะไร อย่าถามกลับได้ป๊ะ" นายนิกพูด

....เราเขยิบเข้าไปนอนใกล้ๆนายนิก

"เอิร์ตรู้มั๊ย นิกอ่ะมีแต่พี่สาว นิกอยากมีน้อง อยากมีน้องให้ดูแลบ้าง"

"อือ"

"นิกเลยอยากดูแลเอิร์ตงัย"

"ฮ่าๆ อารมณ์ไหนเนี่ย" เราพูดกับนายนิกแล้วก็หัวเราะ

"ตลกตรงไหนเนี่ย"

"ก็แล้วทำไมนิกต้องอยากดูแลเอิร์ตด้วยหล่ะ ทำไมนิกไม่หาแฟนหล่ะ จะได้ดูแลเค้างัย"

"ก็...นิกไม่ได้อยากดูแลแบบแฟนนี่นา นิกยังไม่อยากมีแฟน"

"อ่อๆ"

"แล้วทำไมนิกต้องกอดเอิร์ตหล่ะ"

"ไอ่ดื้อ ถามโง่ๆ รูมเมทกันเค้ากอดกันไม่ได้หรอ หรือว่าไม่ชอบให้กอด นิกไม่กอดก็ได้นะ"

"ป่าวๆ กอดได้ แต่ว่า ผู้ชายใครเค้านอนกอดกันหล่ะ"

"ก็.....ผู้ชายแบบนิกนี่งัย..." นายนิกพูดแล้วก็หันมากอดเราไว้(กอดอีกแล้ว ซีนนี้ออกบ่อยมา กลัวคนอ่านจะเบื่อจังเลยแฮะ^^)

"แล้วนิกก็ไม่ได้กอดเอิร์ตนะ นิกกอด..ไอ่ดื้อ..ของนิกต่างหากหล่ะ เข้าใจมั๊ยครับ" นายนิกพูดกับเรา

"อือ!!"

.....พูดได้แค่นั้นจริงๆ ทุกครั้งที่นายนิกกอดเรา เราก็รู้สึกดีทุกครั้ง เหมือนพี่ดูแลน้องอย่างที่นายนิกพูดจริงๆ สบาย อบอุ่น ปลอดภัย....อยู่ในอ้อมกอดของนายนิกหมดเลย=^_^=....แล้วนายนิกหล่ะ จะคิดยังไงน๊า ในทุกๆครั้งที่เค้า"กอด"เราแบบนี้...อยากรู้จัง!!