>>Roommate&Soulmate(ตอนที่1) : ปฐมบท
http://ppantip.com/topic/30316715

>>Roommate&Soulmate(ตอนที่2) : รับน้องหอใน
http://ppantip.com/topic/30326370

>>Roommate&Soulmate(ตอนที่3) : MY..รูมเมท..
http://ppantip.com/topic/30334829

>>Roommate&Soulmate(ตอนที่4) : วันแรกก็ตื่นสาย+เพื่อนใหม่!!
>>Roommate&Soulmate(ตอนที่5) : เตียงนอนใหม่ลาย"สไปเดอร์แมน"
>>Roommate&Soulmate(ตอนที่6) : รดน้ำข้าวโพด+ไม่ชอบเล่นบาส
http://ppantip.com/topic/30343297

>>Roommate&Soulmate(ตอนที่7) : นายนิกไม่สบาย!!
>>Roommate&Soulmate(ตอนที่8) : เล่นเกมส์ที่ Sizzler
>>Roommate&Soulmate(ตอนที่9) : เชียร์บอลโลก
http://ppantip.com/topic/30363459

>>Roommate&Soulmate(ตอนที่10) : เที่ยวเกาะล้าน
>>Roommate&Soulmate(ตอนที่11) : เที่ยวเกาะล้าน(ต่อ)
>>Roommate&Soulmate(ตอนที่12) : เที่ยวเกาะล้าน(จบ)
http://ppantip.com/topic/30402261

>>Roommate&Soulmate(ตอนที่13) : ความลับที่เปิดเผยทีละนิด
>>Roommate&Soulmate(ตอนที่14) : ไปเชียร์บาส+แอบรู้ความลับ
>>Roommate&Soulmate(ตอนที่14) : ไปเชียร์บาส+แอบรู้ความลับ(ต่อ)
http://ppantip.com/topic/30434072

>>Roommate&Soulmate(ตอนที่15) : นั่งรถไฟไปไหว้พระ+ดวงใจพระพุทธ
>>Roommate&Soulmate(ตอนที่16) : วิ่งออกกำลังกาย+เดินตลาดนัด
http://ppantip.com/topic/30462748

>>Roommate&Soulmate(ตอนที่17) : คำสัญญาก่อนปิดเทอม
>>Roommate&Soulmate(ตอนที่18) : ฉลองสอบเสร็จ+ไปบ้านนายนิก
http://ppantip.com/topic/30496467

>>Roommate&Soulmate(ตอนที่19) : ไปค่ายอาสา-1(เมื่อเจ้าชายไม่เป็นเพื่อนกับเจ้าหญิง)
http://ppantip.com/topic/30526102

**ขออนุญาตเปิดกระทู้ใหม่เลยนะฮะ เพราะกระทู้ตกเร็วมาก เดี๋ยวจะหากันไม่เจอฮะ=^_^= ขออภัยในความไม่สะดวก^^

                                              -------------------------------------------------------------------------------------------------

ปล.เรื่องรูมเมทโซลเมท....เดินทางมาถึงตอนที่20แล้ว มีเพื่อนๆที่น่ารักคอยติดตามตลอดทุกตอนเลย เอิร์ตอยากหาของขวัญส่งไปให้เพื่อนๆที่เข้ามาอ่านจังเลย แทนการขอบคุณที่อยู่ด้วยกันมา เป็นกำลังใจให้กันมาตั้งแต่ตอนแรกเลย แฮ่ๆๆๆดีมั๊ยๆๆฮะ

**จากใจเลยตอนที่20แล้ว เย้ๆ ขอบคุณมากๆฮะ สำหรับเพื่อนๆที่เข้ามาติดตามอ่านและเม้นต์ติ-ชม แสดงความคิดเห็น หรือว่ากดถูกใจให้เรื่องของเอิร์ต นั่นคือกำลังใจที่ดีมากๆ ตอนแรกกลัวว่าเขียนเรื่องYจะมีใครเข้ามาอ่าน เข้ามาแสดงความคิดเห็นมั๊ย พอลงไปแล้วก้ลุ้นนะ ปรากฏว่ามีแฮะ มีเพื่อนๆเข้ามาอ่านเรื่องเราด้วย แค่กดถูกใจให้ เอิร์ตก็ดีใจมากๆแล้ว ตอนแรกไม่คิดว่าเรื่องจะมาถึงตอนที่20เลยด้วยซ้ำ///แถมตอนแรกติดแท็กไปห้องสยามด้วย แต่มีปัญหานิดหน่อย ก็เลยไม่ติดแท็กไปอีก ลงแต่ในห้องนักเขียนอย่างเดียวเลยก็ยังมีเพื่อนๆเข้ามาอ่านอยู่ อยากจะบอกว่า ขอบคุณมากๆนะฮะ ขอบคุณจริงๆ ถึงเรื่องราวจะไม่ใช่เรื่องจริงร้อยเปอร์เซ็น แต่ขอบอกว่ามากกว่าเก้าสิบเปอร์เซ็นคือเรื่องจริงนะฮะ ฮ่าๆ////โอเคร๊ จะตั้งใจเขียนเรื่องนี้เรื่อยๆๆๆ ขอบคุณมากๆคร๊าบบบบบบบ แฮ่ๆ =^_^=


Roommate&Soulmate(ตอนที่20) : ไปค่ายอาสา-2(การเดินทางที่แสนพิเศษ)


....เมื่อคืนนอนหลับไปพร้อมกับอาการหัวใจเต้นอย่างรุนแรง ฮ่าๆ มารู้สึกตัวอีกที ตอนที่นายนิกปลุกเราให้ตื่นนอน!!

"ไอ่ดื้อๆ ตื่นได้แล้วๆ" นายนิกเขย่าตัวเรา

....เรางัวเงียตื่นขึ้นมา ปรากฏว่า เฮ้ยยย!!!!! เรากำลังนอนหนุนตักนายนิกอยู่

"เฮ้ย!! ทำไมเรานอนแบบนี้อ่ะ" เราตกใจถามนายนิก

"จะตกใจทำไมเนี่ย ก็เมื่อคืนเอิร์ตเปิดหน้าต่างรถนอน พอดึกๆมันหนาวมาก ใครน๊านอนตัวสั่นเลย นิกเลยปิดหน้าต่างรถแล้วจับเอิร์ตนอนหนุนตักนี่แหล่ะ" นายนิกบอกเรา แล้วก็ยิ้มๆ

"อ่าวหรอ อือ!! แล้วถึงไหนแล้วเนี่ย"

"ถึงทางขึ้นดอยแล้วมั้ง รุ่นพี่ให้ลงไปล้างหน้าแปรงฟันอ่ะ"

"อ่าว ไอ่สองตัวนี้ ยังไม่ลงไปล้างหน้าอีกหรอ" ไอ่แมคเดินขึ้นมาแล้วถามเรา

"กำลังจะไปเนี่ย คนบางคนตื่นสาย" นายนิกพูด

"เออ เร็วๆเลยเดี๋ยวจะได้ๆไปช่วยกันขนของลงจากรถ" ไอ่แมคพูด

.....เราเตรียมอุปกรณ์ล้างหน้า ผ้าขนหนูผืนเล็กแล้วก็ลงจากรถ โห!!!! อากาศมันหนาวมากอ่ะ เย็นมากๆๆๆๆ ตัวสั่นเลยจริงๆ หมอกลงจางๆ นี่ขนาดต้นฤดูหนาวนะเนี่ย!!!! ตรงที่รถไปจอดส่งเราเป็นบริเวณลานวัด จำชื่อไม่ได้แล้วว่าวัดอะไร แต่เป็นวัดในแบบล้านนา มีศาลาไม้ขนาดใหญ่ ไก่แจ้ตัวเล็กๆน่ารักส่งเสียงขันกันแต่เช้าเลย รุ่นพี่บอกให้เราไปล้างหน้า แปรงฟัน หรือใครจะอาบน้ำก็ได้ ตรงบริเวณห้องน้ำของทางวัด ที่มีอยู่หลายห้อง แต่อากาศหนาวขนาดนี้ เราขอบายอ่ะ ไม่อาบน้ำหรอก แค่ล้างหน้าแปรงฟันก็พอ.....อิอิ!!!!

"ฮึ๊บ!!!!!" อยู่ๆนายนิกที่ลงจากรถตามเรามา ก็มากอดเราจากข้างหลัง

"เฮ้ย!!! จะกอดทำไมเนี่ย" เราพูดกับนายนิกด้วยความตกใจ เสียงอาจจะดัง จนคนอื่นๆหันมามอง

"อ่าว ก็อากาศหนาวแบบนี้ ต้องกอดกันไว้จะได้อุ่นๆงัย" นายนิกพูดแต่ก็ยังไม่ปล่อยมือที่กอดเราอยู่

"ปล่อยเลย คนมองหมดแล้ว อายเข้า" เราพูดแล้วก็แกะมือนายนิกออกจากตัวเอง

"แหม่ ไอคู่นี้แมร่งกอดกันแต่เช้าเลย ไอ่นิกเดี๋ยวล้างหน้าเสร็จแล้วมานี่เลยนะ จิบเหล้าซ๊ะหน่อยจะได้หายหนาว" รุ่นพี่ตะโกนมาแซวเรากับนิก

"ครับๆได้ครับพี่...จะอายทำไมคนเยอะแยะ" นายนิกหันไปพูดกับรุ่นพี่แล้วก็หันมาพูดกับเราเบาๆ แล้วก็พากันไปห้องน้ำ

.....เราล้างหน้าแปลงฟันอยู่ข้างนอก แต่นายนิกบอกว่า ขออาบน้ำก็แล้วกัน ให้เรารออยู่ที่ห้องน้ำด้วย อากาศหนาวจะตาย ดันมาอาบน้ำ ฮ่าๆ แต่ว่าไม่ได้หรอกเค้าเป็นคุณชายรักษาความสะอาดมากๆ ฮ่าๆ^^////พอนายนิกอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ เราก็เดินกลับมาเก็บของที่รถ เห็นพี่ๆให้ลูกค่าย ต่อแถวช่วยกันลำเลียงของใช้และกระเป๋าของลูกค่ายมาวางกองรวมกันไว้ที่ลานวัด รอรถจากหมู่บ้านมารับสัมภาระเหล่านี้ขึ้นไปบนค่าย พวกเราจะได้ไม่ต้องถือไม่ต้องสะพายให้หนักงัย จะได้เดินขึ้นค่ายสบายๆ รุ่นพี่บอกว่า ระยะทางแค่10กว่ากิโลฯเอง เดินประมาณ4-5ชั่วโมง โหยยย!!!! นานมากๆ คงจะเมื่อยน่าดู อิอิ แล้วก็มีลูกค่ายกับรุ่นพี่บางส่วนที่ขึ้นไปพร้อมกับรถก่อน เพราะเค้าต้องไปเตรียมอาหารเย็นไว้รอพวกเราที่จะขึ้นไปถึงทีหลัง

.....พอพวกเราขนของเสร็จก็ประมาณหกเช้าโมงกว่าๆ ตรงลานวัดอีกด้านหนึ่ง มีตลาดนัดเล็กๆที่ชาวบ้านมาขายของ พวกเราก็เลยพากันเดินไปดูตลาด มีเสื้อผ้า ข้าวของเครื่องใช้ ที่สำคัญมาอาหารขายด้วย กลิ่นหมูปิ้งหอมๆๆยั่วน้ำลายลอยมาทักทายแต่ไกลเลย

"เฮ้ย!! ไปกินหมูปิ้งกัน แมร่งหอมมาถึงที่นี่เลย" ไอ่แมคพูด

"เออๆ ไปดิๆแต่กรูว่า กรูวิ่งไปก่อนดีกว่า" ยัยส้มพูดแล้วก็วิ่งไป

"อ่าวเฮ้ย!! รอกรูด้วยดิ" ไอ่แมคพูดแล้วก็วิ่งตามยัยส้มไปอีกคน ทิ้งให้เรา นายนิกกับเอ็มเดินอยู่ด้วยกัน

"เออ!! เอิร์ต นิก กินโอวัลตินมั๊ย เดี๋ยวเอ็มซื้อมาให้ เห็นมีร้านขายอยู่ตรงนะนั้นอ่ะ" นายเอ็มหันมาถามเรา

"อือๆ เอาดิๆ เดี๋ยวเราไปหาของกินอย่างอื่นแล้วกัน เดี๋ยวมาเจอกันตรงใต้ต้นโพธิ์นั้นก็ได้" นายนิกพูดแล้วก็ชี้ไปที่ต้นโพธิ์ใหญ่

"เอ็ม....เอิร์ตเอาชาเย็นนะ" เราบอกนายเอ็ม

"ครับๆ" นายเอ็มพูดแล้วก็เดินแยกไป

.....ส่วนเรากับนายนิกก็เดินไปเรื่อยๆ ลูกค่ายหลายคนพากันเดินตลาดนัด ดูสนุกสนานดี มีคนเข้ามาทักทายนิกหลายคนเลย นายนี่ท่าทางจะฮอตนะเนี่ย

"เอิร์ต กินกล้วยปิ้งป๊ะ" นายนิกหันมาถามเรา

"อือ!! กินดิ ไหนอ่ะ"

"นั่นงัย!!" นายนิกชี้แล้วก็พาเราเดินไปที่ร้าน////ที่ร้านมีคุณยายแก่ๆนั่งปิ้งกล้วย ปิ้งมันอยู่ กลิ่นหอมมากๆๆๆๆ

"ขายยังไงครับคุณยาย" เราถามคุณยาย///แต่คุณยายพูดตอบมาเป็นภาษาเหนือที่เราไม่ค่อยเข้าใจ ฮ่าๆ ป้าแม่ค้าคนข้างๆเลยบอกว่า 5ลูก10บาท///เราคิดในใจว่า ขายถูกมากอ่ะ

"งั้นเอากล้วย10ลูกมัน10ลูกนะครับคุณยาย"

.....คุณยายพยักหน้าแล้วก็หยิบกล้วยให้เรา ส่วนมันปิ้งต้องรอสุกอีกแป๊บนึง เพราะที่มีอยู่มันไม่ถึง10ลูกอ่ะ เรายืนรออยู่ แต่นายนิกไม่รู้หายตัวไปไหนแล้ว

"เอิร์ตๆ นี่นิกได้ขนมมาอีกแล้ว" นายนิกวิ่งเข้ามาหาเราแล้วก็ยื่นขนมที่ซื้อมาให้เราดู

"เฮ้ยย!! ขนมบ้าบิ่น หอมจัง ขอชิมหน่อย" เราพูด

"อ่ะนิกป้อน" นายนิกพูดแล้วก็หยิบขนมบ้าบิ่นรอป้อนเรา เราก็เลยงับขนมมากิน แล้วมันปิ้งที่เหลือก็สุกพอดี คุณยายแถมมาด้วย ใจดีจริงๆ จ่ายตังค์ไป40บาท คุณยายให้ศีลให้พรใหญ่เลย แต่ฟังไม่ค่อยออกหรอก ที่แปลได้ก็คือ คุณยายบอกว่า"ขอให้รักกันนานๆ" ฮ่าๆ

.....แล้วเรากับนายนิกก็เดินไปที่ต้นโพธิ์ที่นัดกันไว้ ก็เจอไอ่แมค ยัยส้มกับนายเอ็มมารออยู่แล้ว เอาของกินมาวางรวมกัน มีทั้งข้าวเหยียว หมูปิ้ง ไก่ย่าง ไข่ปิ้ง ผัดหมี่สีชมพู กล้วยปิ้ง มันปิ้ง ขนมบ้าบิ่น ขนมครก แล้วก็น้ำที่นายเอ็มซื้อมา////งานนี้5คนเรานั่งกินกันอิ่มแปล้เลย แล้วเราก็นั่งพักผ่อนกันได้ซักพัก เสียงรุ่นพี่ก็เรียกให้ช่วยกันขนของขึ้นรถแล้วก็แบ่งลูกค่ายเป็นกลุ่มๆ เพราะเดี๋ยวจะมีรถมารับพวกเราไปส่งตรงจุดที่จะปล่อยให้พวกเราเดินขึ้นค่าย พูดง่ายๆว่ารถไปส่งเราแค่ครึ่งทางอีกครึ่งทางเดินไปกันเอง ฮ่าๆ

....รถมารับแล้ว เรา5คนได้ขึ้นรถคันเดียวกัน รวมกับเพื่อนคนอื่นๆอีก พี่ปี2ปี3 ก็มีขึ้นมากับพวกเราด้วย ก็ทักทายทำความรู้จักกัน คุยกันเฮฮา ขำๆก็สนุกดีเพราะช่วงแรกๆยังเป็นทางพื้นราบอยู่ แล้วรถที่พวกเราขึ้นมาก็เป็นรถกระบะธรรมดา มีทำคอกเหล็กเพิ่มขึ้นมา เพราะเป็นรถที่ชาวบ้านเอาไว้ขนผลิตผลทางการเกษตรลงมาขาย แต่พอระยะทางราบผ่านไป รถก็เริ่มเร่งเครื่อง แล้วก็ขึ้นทางลาดชัน พวกเราพากันลุ้นมากๆว่ารถจะขึ้นไปไหวมั๊ย เรายืนข้างหน้า เห็นทางข้างหน้าสูงมากๆ ทางข้างๆก็เป็นเหว ภาพที่เห็นมันสวยงามมากๆ ภูเขาทอดตัวลดหลั่นกันไป บางลูกก็โล้นเตียน บางลูกก็มีต้นไม้ขึ้น แต่เรายืนอยู่บนรถก็ต้องจับคอกเหล็กไว้ตัวจะได้ไม่เซ เวลาที่รถเลี้ยวไปมาตามทางวนขึ้นเขา แต่ขอบอกว่าภาพที่เห็น ธรรมชาติ อากาศสวยงามสดชื่นจริงๆ

.....แล้วรถก็พาเราขึ้นมาถึงหมู่บ้านหนึ่ง ที่จะเป็นจุกดเริ่มต้นของการเดินทางขึ้นค่ายของพวกเราในวันนี้ ณ เวลาตอนนั้นก็ประมาณ10โมงเช้า แต่ว่าอากาศยังหนาวเย็นอยู่เลย เด็กๆชาวเขา ชาวบ้าน ต่างก็พากันออกมาดูพวกเรา ที่แปลกหน้า หรือว่าหน้าแปลกก็ไม่รู้สินะ ฮ่าๆ นายเอ็มไปเอาเด็กชาวเขาขึ้นมาขี่คอ ซักพักไอ่แมคเอาบ้าง เฮฮากันไป แล้วก็มีเด็กคนนึงวิ่งเข้ามาหานายนิก ชี้ให้นายนิกทำแบบนั้นบ้าง นายนิกก็ทำ เป็นที่สนุกสนานกันใหญ่ ทีนี้เด็กๆต่างก็วิ่งเข้าไปหาลูกค่ายคนอื่นๆที่เป็นผู้ชายกันให้วุ่นเลย มีวิ่งเข้ามาหาเราด้วยนะ เราก็จับมาขี่คอซ๊ะเลย ฮ่า สนุกดีๆ////เราขึ้นมาเป็นกลุ่มแรกๆ ก็เลยต้องอยู่รอรถลงไปรับกลุ่มที่เหลือขึ้นมาสมทบแล้วจะได้เริ่มเดินขึ้นค่ายพร้อมๆกัน

"เอิร์ตเห็นกีต้าร์ป๊ะ รุ่นพี่ให้นิกเอาขึ้นมาด้วยอ่ะ แต่ไม่รู้ไปไหนแล้ว" นายนิกถามเราทั้งๆที่เด็กก็ยังขี่คออยู่ สงสัยคงจะเหนื่อย

"ไม่รู้ดิ เดี๋ยวไปดูให้นะ ถ้าไม่เจอคงเอาขึ้นไปกับรถสัมภาระแล้วมั้ง"

"เดี๋ยวเอ็มไปเอามาให้ ยังอยู่ข้างล่างนี่แหล่ะ พอดีพี่ปี2ยืมไปเล่นอ่ะ"

.....นายเอ็มเดินไปเอากีต้าร์มาให้นายนิก นายนิกหยิบกีต้าร์แล้วก็เดินไปหาที่นั่งเหมาะๆ  ไอ่แมคเรียกเด็กๆให้เดินตามไป แล้วนายนิกก็จัดการเล่นกีต้าร์ร้องเพลง เด็กๆสนใจกันใหญ่ พากันเดินเข้าไปฟัง นายนิกเล่นเพลงเด็กดอยใจดี....!!!!

"โผะ เอาแคเหราะมาฝะ อย่ะให้เธอได้กี ผะมีวิตามี อย่ะให้เธอแข็งแรง" นายนิกร้องเพลงนี้ เด็กๆชาวเขาชอบใจกันใหญ่เลย ฮ่าๆ ลูกค่ายคนอื่นๆก็เข้ามาดู พวกผู้หญิงที่เก่งสันทนาการก็พากันชวนเด็กๆชาวเขาเต้นเป็นที่สนุกสนานเลย อิอิ

......นายนิกนี่ ดูๆไปแล้วก็เป็นคนน่ารักดีนะ ดูเป็นผู้ชายที่ใจดี ขี้เล่น แถมยังอบอุ่นมากๆด้วย....แต่!!!! อย่าให้นายนี่โมโห หรือไม่พอใจขึ้นมาเลยเชียว จะเปลี่ยนจากคนกลายเป็นยักษ์ไปเลย ฮ่าๆ

......รถที่ไปรับลูกค่ายกลุ่มที่เหลือขึ้นมาแล้ว การเดินทางขึ้นค่ายของพวกเรากำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว หนทางข้างหน้ากับระยะเวลาอีกเกือบๆ20วันบนค่ายเราจะต้องเจอะเจอกับอะไรบ้างก็ยังไม่มีใครรู้....ตื่นเต้นที่สุด....สูดหายใจเข้าลึกๆแล้วเดินขึ้นค่ายไปด้วยกันน๊า อิอิ!!