เป็นแฟนเจ้าชายหอยมาตั้งแต่ Error hour เล่มที่ตอนแรกวางแผง แล้วก็ตามเรื่อยมาค่ะ
จังหวะมุกตลกที่เฉียบคม ลายเส้นที่มีชีวิต (คือไม่แข็ง พลิ้ว อารมณ์จัดเต็ม) ทำให้คล้อยตามเรื่องนี้ไม่ยากนัก

แต่ที่อยากจะเขียนถึงเป็นพิเศษคือการนำวรรณคดีไทยมายำใหญ่อย่างสนุกสุดๆ และตลกท้องคัดท้องแข็งค่ะ
ตัวเนื้อเรื่องวรรณคดีไทยและมุกตลกที่นำมาใช้เป็นสิ่งที่เรารู้ๆ กันอยู่แล้ว เอาง่ายๆ คือเอาพระสังข์เวอร์ชั่นไม่ถอดหอยมาเป็นพระเอก
เอาความสามารถพิเศษแบบพระอภัยมณีมาใช้ เอายิบๆ ย่อยๆ จากเรื่องนั้นเรื่องนี้มาผสมกัน รวมทั้งเส้นเรื่องก็เป็นแบบฉบับนิทานไทยที่เราคุ้นเคยกันดี เจ้าชาย ผจญภัย หาเนื้อคู่ เจอบททดสอบ เรียนวิชากับฤาษี ฯลฯ เป็นความคุ้นเคยของคนไทยที่มันประจวบเหมาะกับการ์ตูนแก๊ก ก็เลยอินง่ายด้วย

แล้วที่ฟินเป็นพิเศษสำหรับเรา (จบเอกไทยมา) คือมีกลอนประกอบ และขนบบางอย่างของวรรณคดีไทย เช่นบทสระสรงทรงเครื่อง บทที่เจอหน้ากันแล้วดีใจร้องไห้จนสลบ อะไรที่เป็นขนบกลอนในวรรณคดีก็จับมาล้อได้หมด เป๊ะมาก เอกไทยฟินค่ะ 5555

เราคิดว่าเจ้าชายหอยทำให้คนที่ไม่อ่านหรือแตะๆ วรรณคดีไทยเพียงเล็กน้อยเกิดความสนใจ ความตลกเป็นสะพานชั้นเยี่ยมสำหรับการเข้าสู่โลกวรรณคดี แล้วมันทำให้รู้สึกว่าวรรณคดีไม่ได้อยู่บนหิ้งแบบที่เรารู้สึกกัน มันต้องหยิบลงมาใช้ หยิบลงมาเป็นสมบัติสาธารณะของคนไทย ไม่ได้มีไว้ให้ฝุ่นจับเท่านั้น เอามาต่อยอดกะมังหงะก็ทำได้ เป็นตัวอย่างที่ดีมากสำหรับการใช้ความรู้แบบ "ไทยๆ" ที่นักอ่านจะชอบรีเควสต์นักเขียนการ์ตูนไทยให้วาดอะไรไทยๆ มั่ง (ฮา) นี่ไทยในเนื้อในตัว ในมุกตลกค่ะ ไม่ได้มีลายกนกอะไรชัดเจน แต่มันอยู่ในอินเนอร์เวลาอ่านเจ้าชายหอย

ดังนั้นเราเลยขอสนับสนุนสุดตัวให้นักเขียนไทยใช้วัตถุดิบในประเทศมากลั่นออกมาเป็นผลงานแบบนี้ค่ะ XD

ทิ้งท้ายด้วยแฟนอาร์ตเจ้าชายหอยค่ะ ใครยังไม่สอยก็ข้ามไปก่อนเน้อ

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้