เมื่อวานไปเยี่ยมคุณพ่อที่โรงพยาบาลมาค่ะ ไปกับพี่สาว ขากลับพี่สาวบ่นว่า หิว อยากทานข้าวต้ม เค้าก็ชวนเราทาน แต่เราบอกว่าเราอิ่มแล้ว ไม่อยากทาน เดี๋ยวไปหาซื้อน้ำปั่นกินดีกว่า พี่สาวเลยบอกว่าโอเค พอถึงร้าน(คาดว่าพี่สาวคงหิวจริงแล้วเป็นร้านที่ใกล้ที่จอดรถเลยเอาสะดวก) พี่สาวสั่งกับข้าวและข้าวต้มมานั่งทาน ส่วนเราไปซื้อน้ำปั่น แล้วกลับมาหาพี่สาว ระหว่างที่นั่งรอพี่สาว เราเห็นมีคนมาถามที่ร้านว่า มีโจ๊กขายไหมค่ะ ลูกเจ้าของร้านตอบว่า มีครับ  ผู้หญิงคนนั้นเลยตอบกลับว่า เอาโจ๊กหมูถุงนึง (ลืมบอกค่ะ ร้านนี้ป้ายเขียวไว้ว่า ขายข้าวต้มกุ๊ย และโจ๊ก) สิ่งที่เห็นคือเจ้าของร้านตักข้าวต้มขึ้นมา ใส่ชาม แล้วเอาข้าวต้มไปปั่น เรานั่งอยู่ที่โต๊ะ ถึงกับอึ้ง เห้ยย งงอ่ะ นี่ร้านข้าว ร้านโจ๊กนะเว้ย ไม่ใช่ร้านน้ำปั่น ปั่นกันต่อหน้าลูกค้าอย่างนี้้เลยเหรอฟร่ะ ตกใจแทน แ่ต่ก็ไม่ได้พูดอะไรเพราะเราไม่ได้สั่งอ่ะ พอดีกับพี่สาวทานข้าวต้มเสร็จ เลยเรียกเก็บเงิน ถามว่าเท่าไหร่ เจ้าของร้านเดินมาบอกว่า 70 บาท (ยำไข่เค็ม 1 จาน ข้าวต้ม 2 ถ้วย) (เราว่าแพงนะ ไข่เค็มสองฟอง 50 บาทก็ได้ พี่สาวมาบอกเราทีหลังว่า ไม่อร่อยเลย เราเชื่อค่ะ เห็นในจาน เหมือนเอาเศษๆ อะไรไม่รู้มาใส่ เต็มเลย) เห้อ เรางงกับร้านนี้มาก จะไม่แวะมาอีกเลยอ่ะ จรรยาบรรณแม่ค้าพ่อค้าไปไหนหมด เชื่อเค้าเลย  ให้ตาย