เราเคยมีความเชื่อว่า ผู้ที่เป็นผู้พิพากษานั้นเป็นบุคคลที่มีความยุติธรรมสูงมาก และเป็นที่พึ่งสุดท้ายของประชาชน ในการพิจารณาคดีความต่างๆ เพื่อขจัดความขัดแย้ง เพื่อให้เกิดความยุติธรรมแก่คู่กรณี

มาวันนี้ พฤติกรรมของเหล่าผู้พิพากษา โดยเฉพาะศาลที่เกี่ยวข้องกับการเืมือง ทำตัวเหมือนเป็นทาสรับใช้และปกป้องฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดอย่างออกหน้า พิจารณาคดีแบบมั่วๆ จนก่อให้เกิดข้อสงสัย ข้อกังขา และประชาชนเกิดความข้องใจ ผู้พิพากษาเหล่านั้นยิ่งอยู่ไป ยิ่งพิจารณาคดีความต่อไป ยิ่งสร้างข้อกังขา สร้างความสับสนและความสงสัยถึงพฤติกรรมของตัวผู้พิพากษาเองว่า ยังคงซี่อตรงและมีความยุติธรรมอยู่อีกหรือเปล่า?

เมื่อผู้พิพากษามีพฤติกรรมไร้ความซี่อตรง ขาดความยุติธรรม แล้วอย่างนี้ จะทำให้ประชาชนเชื่อและยอมรับการพิจารณาคดีของผู้พิพากษาได้อย่างไร และหากประชาชนลุกขึ้นมาประกาศก้องว่า จะไม่ยอมรับการพิจารณาของผู้พิพากษาอีกต่อไป อะไรจะเกิดขึ้นกับระบบตุลาการของประเืทศไทย ความวุ่นวายต่างๆ จะจบลงได้อย่างไร สุดท้ายแล้ว คนไทยอาจจะต้องยึดการใช้กำลังเป็นเครืองมือในการตัดสิน เพราะไว้ใจผู้พิพากษาไม่ได้แล้ว ทุกอย่างจะจบลงด้วยการห้ำหั่นกันและนองเลือด

วันนี้ยังมีโอกาสแก้ไข ไม่ให้ประเทศไทยก้าวไปถึงจุดนั้นได้ อย่ารอให้ประชาชนตัดสินใจที่จะไม่เชื่อและไม่ฟังผู้พิพากษาอีกแล้ว อยากถามเหล่าผู้พิพากษาว่า ท่านทำตัวให้ประชาชนสงสัยในพฤติกรรมของท่านแล้ว ท่านไม่รู้สึกอะไรบ้างเลยหรือ?   

แล้วท่านผู้อ่านคิดกันอย่างไร?