คุยกับพี่ชายคนนึงมาซักระยะนึง คุยดี คุยได้ คุยมาเรื่อยๆ เค้ารู้อยู่แล้วล่ะค่ะ ว่าเราชอบและรู้สึกยังไง เราก็รู้ตัวเองว่าเรายังไม่ได้รักเค้าเช่นกัน มันมีสถานการณ์บางอย่างเกิดขึ้นทำให้เค้าพูดความจริงบางอย่างออกมาว่า พี่รู้สึกดีกับน้องนะ แต่ยังไม่ได้รักพอที่จะเป็นแฟนได้
เราโอเคนะคะ เค้าพูดความจริงนี่ เราไม่เสียใจฟูมฟายนะคะ แต่คำพูดนั้นทำให้เรากังวลและครุ่นคิดตลอดเวลา
เราแค่คิดว่าเราก็อยากที่จะมีพี่คนนี้อยู่ในชีวิตเราต่อไป เรายังตัดไม่ได้อ่ะค่ะ เราทำใจไว้ในระดับนึงแล้วนะคะ เผื่อวันนึงที่เค้าจะหายไป เราก็จะได้ไม่เสียใจมาก

บางทีไม่เข้าใจตัวเองกับสิ่งที่มันเกิดขึ้น ไม่เข้าใจว่าตัวเราเองดูผู้ชายคนนี้ออกทุกอย่าง แต่ทำไมยังต้องการเค้าอีกในชีวิต
เฮ้ยยย..กลุ้มหัวใจ