ปกติ เวลาอาหารเจ้าของกะทู้จะให้ลูกๆกินก่อน แล้วตัวเองค่อยกิน แต่ทุกครั้งเจ้าตัวเล็กจะต้องมาป่วนตลอด สอนไม่ฟัง ตีก็ไม่ได้ สงสาร บางครั้งต้องขังกรงไว้ กินเสร็จค่อยปล่อยออกมา หรือเอาไม้เรียววางข้างตัวเวลาเค้าขยับเข้าใกล้ เราก็จะชูไม้เรียวเค้าก็จะถอย แต่มันไม่ใช่วิธีที่เราพอใจ  เราอยากให้เค้าน่ารักเหมือนพี่ถุงเงิน พี่ถุงเงินไม่กวนเลยเวลาเรากินข้าว เค้าจะนอนหมอบห่างๆไม่มายุ่ง เวลาดุก็จะรู้

และแล้วเราก็ได้พบวิธีเบี่ยงเบนความสนใจเค้าจากจานข้าวเรา  ( โดยบังเอิญ ) โดยที่ไม่ต้องดุหรือขู่เลย แถมเรานั่งกินข้าวได้อย่างสบายใจ ไม่ต้องรีบกิน รีบเก็บเหมือนอย่างเคย  คิดไม่ถึงจริงๆว่ากิ่งโหรพาเล็กๆกิ่งเดียวจะปราบเซียนได้อยู่หมัด




ครึ่งชั่วโมงผ่านไป คุณเธอยังเล่นไม่เลิกค่า  เริด 5555