เราพึ่งดูไปรอบเดียวนะ เมื่อวันเสาร์ ส่วนตัวก็ขำเรื่อยๆนะ คือเราเริ่มขำตั้งแต่ฉากเปิดในกองรบเลยแหละ 555
แล้วเราชอบคำพูดปลุกใจของเผือกนะ เราว่าพูดได้ดีทำให้รู้สึกฮึกเหิมตาม ขนาดมีมุกตลกแทรกตลอดๆนะเนี่ย ยังขนลุกเลย
แต่ตอนฉากที่มีแม่นาค ร้องเรียกพี่มากขาาาาา แล้วก็มีพวกสัตว์มากขาต่างๆ มุกนี้โรงเราฮากริบเลยนะ เราถึงจะเก็ทท้ายๆก็เงียบ หึ หึ
สรุปรวมๆ เราขำเรื่อยๆ มีขำหนักๆอยู่บ้าง ส่วนใหญ่จะขำชินกับเผือกอ่ะ แต่ไอ้ที่ขำเรื่อยๆนี่ก็ไม่รู้จะว่ายังไงและ ขำจนเหนื่อยแหละ
เราเส้นตื้นแล้วก็ถูกจริตกับแก๊งค์นี้อยู่แล้วอ่านะ 5555
ขำเกินค่าตั๋วจริงๆ แต่แฟนเราว่าฝืด แต่ก็เห็นหัวเราะอยู่นะ ชิ
ตอนแรกคนส่วนใหญ่บอกว่ท้ายเรื่องมันจะมีฉากซึ้ง แต่ไม่สุด และไม่อินเท่าไร เพราะว่าฮามาตลอด ปรับอารมณ์ไม่ทัน เราก็พอนึกภาพออกนะ และคิดว่าไม่เป็นไร เพราะยังไงหนังก็เน้นฮาอยู่แล้ว เราไม่คิดว่าจะมีซึ้งอะไรมากมายด้วยซ้ำ แต่ผิดคาด เราโดนมากๆกับตรงที่หนังเฉลยนะ เราคิดไม่ถึงว่าจะแบบนี้น่ะ แล้วมันก็เป็นแนวคิดที่ดีมากๆด้วย เออ คิดได้ไง แต่ก่อนเราดูมันจะเป็นอีกแบบหนึ่ง ที่แบบว่าตัวใครตัวมันเถอะแบบนี้ใช่ป่ะ แต่เวอร์ชั่นนี้ คิดได้อ่ะ แล้วโดนจุดเราด้วย เราเลยซาบซึ้งมาก แล้วสำหรับเรานะ กลับกันกับของคนส่วนใหญ่เลย
ที่บอกวาปรับอารมณ์ไม่ทัน จะซึ้งก็ดันมีฉากขำ แต่ของเราคือมันไม่ขำแล้วอ่ะ ถึงจะเห็นหน้าพวกนั้นก็เถอะ เรามุ่งเข้าสู่โหมดเศร้าซึ้งอย่างเดียวเลย เพลงถึงจะเปิดไม่เยอะ แต่มันโหยหวนกินใจมากๆไง หลังหนังจบ เพลงนี้ยังอยู่ในหัวเรานะ และคำพูดแม่นาคก็ยังอยู่ในหัว
ที่ว่า .... ฉันก็แค่อยากอยู่กับคนที่ฉันรัก ... . พูดไปพร้อมสะอื้นไป โอ้วว ซึ้งมากค่ะ
ส่วนตัวเรา เราว่าเรื่องนี้เรายกให้เรื่องความซึ้ง ถึงจะมาทีหลัง แต่เราประทับใจมากกว่าบทฮาทะลึ่งทะเล้นที่แสดงกันมาก่อนหน้าครึ่งค่อนเรื่องซะอีกนะ เราให้ความซึ้งมากกว่า 70-30 เลย
เกือบลืมคุยเรื่องฉากงานวัด
ตอนที่พี่มากกับแม่นาคไปเดินเที่ยวงานวัดกัน ที่ไปซื้ออมยิ้มน้ำตาลน่ะค่ะ แล้วเป็นรูปตัวการ์ตูนผู้หญิงกับผู้ชาย แล้วพี่มากก็เอามือไปยืด
ตัวผู้หญิงที่สื่อแทนแม่นาค ยืดออกมายาวจนมาเกาะบ่าตัวผู้ชายอีกด้าน ..... ฉากนี้เราสะดุดคิดนิดหน่อย ว่าทำไมพี่มากถึงทำแบบนี้
คือ ถ้าจำไม่ผิด ตอนนั้นหนังยังไม่เฉลยว่าพี่มากรู้ว่าแม่นาคตายแล้วนี่ใช่ป่ะ แสดงว่าฉากนี้ก็เป็นจุดที่สื่อว่าพี่มากรู้แต่แรกแล้วแต่ก็ยังรักและไม่ได้กลัวแม่นาค ทั้งที่ปกติตัวเองเป็นคนกลัวผีแค่ไหน ฉากนี้ขนาดเรามานึกย้อนลำดับเหตการณ์ทีหลัง ยังซึ้งได้อีก T T
เราเคยคิดว่าเรื่องนางนาค คลาสิคที่สุด และเด่นเรื่องความรักมากกว่าความน่ากลัว ที่ทำออกมาได้ประทับใจจนทุกวันนี้นะ
แต่เวอร์ชั่นนี้ เราก็ประทับใจมากๆๆๆเช่นกัน ในมุมมองความรักของพี่มากแบบนี้น่ะ ชอบมากเลยค่ะ
พลอตมันก็เหมือนว่าไม่ได้แปลกใหม่อะไรนะ แต่พอมาใส่ในตำนานแม่นาคแบบนี้แล้ว สุดยอดเลยค่ะ ขอปรบมือให้เลย //แปะๆ
ใครดูพี่มาก ... พระขโนง แล้ว เข้ามาคุยฉากเที่ยวงานวัดหน่อยค่ะ + ระบายความรู้สึก (สปอยล์)
แล้วเราชอบคำพูดปลุกใจของเผือกนะ เราว่าพูดได้ดีทำให้รู้สึกฮึกเหิมตาม ขนาดมีมุกตลกแทรกตลอดๆนะเนี่ย ยังขนลุกเลย
แต่ตอนฉากที่มีแม่นาค ร้องเรียกพี่มากขาาาาา แล้วก็มีพวกสัตว์มากขาต่างๆ มุกนี้โรงเราฮากริบเลยนะ เราถึงจะเก็ทท้ายๆก็เงียบ หึ หึ
สรุปรวมๆ เราขำเรื่อยๆ มีขำหนักๆอยู่บ้าง ส่วนใหญ่จะขำชินกับเผือกอ่ะ แต่ไอ้ที่ขำเรื่อยๆนี่ก็ไม่รู้จะว่ายังไงและ ขำจนเหนื่อยแหละ
เราเส้นตื้นแล้วก็ถูกจริตกับแก๊งค์นี้อยู่แล้วอ่านะ 5555
ขำเกินค่าตั๋วจริงๆ แต่แฟนเราว่าฝืด แต่ก็เห็นหัวเราะอยู่นะ ชิ
ตอนแรกคนส่วนใหญ่บอกว่ท้ายเรื่องมันจะมีฉากซึ้ง แต่ไม่สุด และไม่อินเท่าไร เพราะว่าฮามาตลอด ปรับอารมณ์ไม่ทัน เราก็พอนึกภาพออกนะ และคิดว่าไม่เป็นไร เพราะยังไงหนังก็เน้นฮาอยู่แล้ว เราไม่คิดว่าจะมีซึ้งอะไรมากมายด้วยซ้ำ แต่ผิดคาด เราโดนมากๆกับตรงที่หนังเฉลยนะ เราคิดไม่ถึงว่าจะแบบนี้น่ะ แล้วมันก็เป็นแนวคิดที่ดีมากๆด้วย เออ คิดได้ไง แต่ก่อนเราดูมันจะเป็นอีกแบบหนึ่ง ที่แบบว่าตัวใครตัวมันเถอะแบบนี้ใช่ป่ะ แต่เวอร์ชั่นนี้ คิดได้อ่ะ แล้วโดนจุดเราด้วย เราเลยซาบซึ้งมาก แล้วสำหรับเรานะ กลับกันกับของคนส่วนใหญ่เลย
ที่บอกวาปรับอารมณ์ไม่ทัน จะซึ้งก็ดันมีฉากขำ แต่ของเราคือมันไม่ขำแล้วอ่ะ ถึงจะเห็นหน้าพวกนั้นก็เถอะ เรามุ่งเข้าสู่โหมดเศร้าซึ้งอย่างเดียวเลย เพลงถึงจะเปิดไม่เยอะ แต่มันโหยหวนกินใจมากๆไง หลังหนังจบ เพลงนี้ยังอยู่ในหัวเรานะ และคำพูดแม่นาคก็ยังอยู่ในหัว
ที่ว่า .... ฉันก็แค่อยากอยู่กับคนที่ฉันรัก ... . พูดไปพร้อมสะอื้นไป โอ้วว ซึ้งมากค่ะ
ส่วนตัวเรา เราว่าเรื่องนี้เรายกให้เรื่องความซึ้ง ถึงจะมาทีหลัง แต่เราประทับใจมากกว่าบทฮาทะลึ่งทะเล้นที่แสดงกันมาก่อนหน้าครึ่งค่อนเรื่องซะอีกนะ เราให้ความซึ้งมากกว่า 70-30 เลย
เกือบลืมคุยเรื่องฉากงานวัด
ตอนที่พี่มากกับแม่นาคไปเดินเที่ยวงานวัดกัน ที่ไปซื้ออมยิ้มน้ำตาลน่ะค่ะ แล้วเป็นรูปตัวการ์ตูนผู้หญิงกับผู้ชาย แล้วพี่มากก็เอามือไปยืด
ตัวผู้หญิงที่สื่อแทนแม่นาค ยืดออกมายาวจนมาเกาะบ่าตัวผู้ชายอีกด้าน ..... ฉากนี้เราสะดุดคิดนิดหน่อย ว่าทำไมพี่มากถึงทำแบบนี้
คือ ถ้าจำไม่ผิด ตอนนั้นหนังยังไม่เฉลยว่าพี่มากรู้ว่าแม่นาคตายแล้วนี่ใช่ป่ะ แสดงว่าฉากนี้ก็เป็นจุดที่สื่อว่าพี่มากรู้แต่แรกแล้วแต่ก็ยังรักและไม่ได้กลัวแม่นาค ทั้งที่ปกติตัวเองเป็นคนกลัวผีแค่ไหน ฉากนี้ขนาดเรามานึกย้อนลำดับเหตการณ์ทีหลัง ยังซึ้งได้อีก T T
เราเคยคิดว่าเรื่องนางนาค คลาสิคที่สุด และเด่นเรื่องความรักมากกว่าความน่ากลัว ที่ทำออกมาได้ประทับใจจนทุกวันนี้นะ
แต่เวอร์ชั่นนี้ เราก็ประทับใจมากๆๆๆเช่นกัน ในมุมมองความรักของพี่มากแบบนี้น่ะ ชอบมากเลยค่ะ
พลอตมันก็เหมือนว่าไม่ได้แปลกใหม่อะไรนะ แต่พอมาใส่ในตำนานแม่นาคแบบนี้แล้ว สุดยอดเลยค่ะ ขอปรบมือให้เลย //แปะๆ